Η παρουσίαση της 'Πεταλούδας της νύχτας" από την Μαργαρίτα Αρβανίτη-Βίντεο
2ο μέρος βίντεο
Η παρουσίαση της 'Πεταλούδας της νύχτας" από την Μαργαρίτα Αρβανίτη-Βίντεο
Η παρουσίαση της 'Πεταλούδας της νύχτας" από την Μαργαρίτα Αρβανίτη-Βίντεο
2ο μέρος βίντεο
Κριτική για την 'πεταλούδα' μου από την Βούλα Αθανασιάδου
Boula Athanasiadou
Η ΠΕΤΑΛΟΥΔΑ ΤΗΣ ΝΥΧΤΑΣ..............
19/4 ήρθε στα χέρια μου. Ξεκινώντας το η κούραση της ημέρας, δεν με άφησε να προχωρήσω περισσότερο από τα πρώτα 3 κεφάλαια.
ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ.........
Εφυγε όμως. Ήρθαν έτσι τα πράγματα που δεν μπορούσε να κάνει διαφορετικά. Η καρδιά της βάραινε από την πίκρα που είχε αντικρίσει στα μάτια της μητέρας της. Την πίκρα που θα εμενε αποτυπωμένη για πάντα στην καρδιά της. Και ποτέ δεν σκέφτηκε ν'αλαφρύνει τη δικιά της. Και ποτέ κανείς δεν σκέφτηκε ότι η Μάγδα κουβαλούσε μια ασήκωτη βαλίτσα με πόνο, αποσκευή για όλη της τη ζωή....................
..............................
20/4 ώρα 3.30 το έπειασα στα χέρια μου ξανά. Ήξερα ότι δεν θα το αφήσω πριν τελειώσει, αφού ήταν ένας μαγνήτης η συνέχειά του. Από ένα βιβλίιο που θίγει καίρια θέματα, όπως τον σημαντικό ,τον σπουδαιότερο ρόλο που οφείλει να παίξει μια μάνα στην ζωή του παιδιού της. Η προστασία των παιδιών μας και η συμβολή μας στον ψυχικό τους κόσμο.
Η έλειψή της, φέρει ανεπανόρθωτα, ολέθρια αποτελέσματα, οδηγώντας τα σε μονοπάτια δύσβατα ,και τα κάνει πολύ ευάλωτα στην κοινωνία του χθες και του σήμερα. Θίγει θέματα όπως ο εθισμός στα ναρκωτικά και κάνοντάς τα ευάλωτα, σε χέρια επιτήδειων που δεν θα αφήσουν ανεκμετάλευτες ψυχικές παιδικές οδύνες, δημιουργημένες τις περισσότερες φορές από την ίδια την οικογένεια. Ακόμα και στα μονοπάτια της πορνίας.
Αληθινή ιστορία, κατά την συγγραφέα, και δεν αφήνει καμμία αμφιβολία, αφού λίγο πολύ ,όλοι μας το γνωρίζουμε. Όπως γνωρίζουμε και τις επιπτώσεις. Με το κλείσιμο των ματιών στην πραγματικότητα, και την μη στήριξη των παιδιών μας, δεν λύνετε κανένα πρόβλημα.
Την διάβασα με σεβασμό ,δημιουργώντας μου συναισθήματα, θυμού, αγωνίας και πίκρας. Μέσα από μια γλώσσα γραφής εντελώς συνυφασμένης δυστυχώς με την πραγματικότητα.
ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ............
Είχε ξεχάσει τα πάντα εκείνη τη στιγμή. Τη μάνα της που ήταν στη φυλακή, τον πατέρα της που ήταν νεκρός, την κατάντια τη δικιά της, το αθώο κοριτσάκι που έφτασε πριν κάτι μηνες στη Σύρο γεμάτο όνειρα και ελπίδες για ένα καλύτερο μέλλον. Είχε ξεχάσει τον άγγελο που τότε εμφανίστηκε στο κρεβάτι της και της υποσχέθηκε ότι θα είναι πάντα δίπλα της και θα την προστατεύει απ'ολους και από όλα. Πως να θυμηθεί κάτι που τόσα χρόναι είχε εξαφανιστεί? Κάποιον που δεν κράτησε την υπόσχεσή του.Έρχόταν στιγμές που σαν τον ένιωθε αλλά δεν τον ξαναείδε. Την έλειπε και η ανάμνηση άρχιζε να θολώνει στο μυαλό της. Δεν θυμόταν πια τη μορφή του, μόνο την αύρα του ένιωθε αλλά κι αυτό αραιά και που. Πόσο αλλάζουν όλα. Μελάνι από χαμένες στιγμές στις απόμακρες γραμμές του μυαλού της...............Φόβος που τρυπάει την ψυχή, την καρδιά της, η ψεύτικη αλήθεια που χάραξε άλλη πορεία στην ζωή.
.........................................
Ειρήνη μου, σ'ευχαριστώ για άλλη μια φορά, που ήσουν μαζί μου, μέσα από το βιβλίο σου.
ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ............
Δεν θέλω να με λυπηθείτε, δεν θέλω να καταλάβετε. Αυτό που επιθυμώ είναι να με δείτε. Και μαζί με μένα να δείτε πόσα κορίτσια φτάνουν σ'αυτό το σημείο από τη μια στιγμή στην άλλη. Καμιά γυναίκα δεν γεννιέται για να κάνει αυτό που η φύση της έδωσε ως ευλογία.Θέλω να δείτε, με όποιον τρόπο αυτές τις ξεχασμένες ψυχές. Που τριγυρνάνε σαν άδικες κατάρες και δεν έχουν που την κεφαλή κλείνει και δεν είναι πάντα από δικιά τους επιλογή όπως δεν ήταν και η δικιά μου.
ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ.........
Εφυγε όμως. Ήρθαν έτσι τα πράγματα που δεν μπορούσε να κάνει διαφορετικά. Η καρδιά της βάραινε από την πίκρα που είχε αντικρίσει στα μάτια της μητέρας της. Την πίκρα που θα εμενε αποτυπωμένη για πάντα στην καρδιά της. Και ποτέ δεν σκέφτηκε ν'αλαφρύνει τη δικιά της. Και ποτέ κανείς δεν σκέφτηκε ότι η Μάγδα κουβαλούσε μια ασήκωτη βαλίτσα με πόνο, αποσκευή για όλη της τη ζωή....................
..............................
20/4 ώρα 3.30 το έπειασα στα χέρια μου ξανά. Ήξερα ότι δεν θα το αφήσω πριν τελειώσει, αφού ήταν ένας μαγνήτης η συνέχειά του. Από ένα βιβλίιο που θίγει καίρια θέματα, όπως τον σημαντικό ,τον σπουδαιότερο ρόλο που οφείλει να παίξει μια μάνα στην ζωή του παιδιού της. Η προστασία των παιδιών μας και η συμβολή μας στον ψυχικό τους κόσμο.
Η έλειψή της, φέρει ανεπανόρθωτα, ολέθρια αποτελέσματα, οδηγώντας τα σε μονοπάτια δύσβατα ,και τα κάνει πολύ ευάλωτα στην κοινωνία του χθες και του σήμερα. Θίγει θέματα όπως ο εθισμός στα ναρκωτικά και κάνοντάς τα ευάλωτα, σε χέρια επιτήδειων που δεν θα αφήσουν ανεκμετάλευτες ψυχικές παιδικές οδύνες, δημιουργημένες τις περισσότερες φορές από την ίδια την οικογένεια. Ακόμα και στα μονοπάτια της πορνίας.
Αληθινή ιστορία, κατά την συγγραφέα, και δεν αφήνει καμμία αμφιβολία, αφού λίγο πολύ ,όλοι μας το γνωρίζουμε. Όπως γνωρίζουμε και τις επιπτώσεις. Με το κλείσιμο των ματιών στην πραγματικότητα, και την μη στήριξη των παιδιών μας, δεν λύνετε κανένα πρόβλημα.
Την διάβασα με σεβασμό ,δημιουργώντας μου συναισθήματα, θυμού, αγωνίας και πίκρας. Μέσα από μια γλώσσα γραφής εντελώς συνυφασμένης δυστυχώς με την πραγματικότητα.
ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ............
Είχε ξεχάσει τα πάντα εκείνη τη στιγμή. Τη μάνα της που ήταν στη φυλακή, τον πατέρα της που ήταν νεκρός, την κατάντια τη δικιά της, το αθώο κοριτσάκι που έφτασε πριν κάτι μηνες στη Σύρο γεμάτο όνειρα και ελπίδες για ένα καλύτερο μέλλον. Είχε ξεχάσει τον άγγελο που τότε εμφανίστηκε στο κρεβάτι της και της υποσχέθηκε ότι θα είναι πάντα δίπλα της και θα την προστατεύει απ'ολους και από όλα. Πως να θυμηθεί κάτι που τόσα χρόναι είχε εξαφανιστεί? Κάποιον που δεν κράτησε την υπόσχεσή του.Έρχόταν στιγμές που σαν τον ένιωθε αλλά δεν τον ξαναείδε. Την έλειπε και η ανάμνηση άρχιζε να θολώνει στο μυαλό της. Δεν θυμόταν πια τη μορφή του, μόνο την αύρα του ένιωθε αλλά κι αυτό αραιά και που. Πόσο αλλάζουν όλα. Μελάνι από χαμένες στιγμές στις απόμακρες γραμμές του μυαλού της...............Φόβος που τρυπάει την ψυχή, την καρδιά της, η ψεύτικη αλήθεια που χάραξε άλλη πορεία στην ζωή.
.........................................
Ειρήνη μου, σ'ευχαριστώ για άλλη μια φορά, που ήσουν μαζί μου, μέσα από το βιβλίο σου.
ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ............
Δεν θέλω να με λυπηθείτε, δεν θέλω να καταλάβετε. Αυτό που επιθυμώ είναι να με δείτε. Και μαζί με μένα να δείτε πόσα κορίτσια φτάνουν σ'αυτό το σημείο από τη μια στιγμή στην άλλη. Καμιά γυναίκα δεν γεννιέται για να κάνει αυτό που η φύση της έδωσε ως ευλογία.Θέλω να δείτε, με όποιον τρόπο αυτές τις ξεχασμένες ψυχές. Που τριγυρνάνε σαν άδικες κατάρες και δεν έχουν που την κεφαλή κλείνει και δεν είναι πάντα από δικιά τους επιλογή όπως δεν ήταν και η δικιά μου.
Κλείνοντας και την τελευταία σελίδα από το Βαθύ βελούδινο σκοτάδι της Ευαγγελίας Ευσταθίου
Ευαγγελία Ευσταθίου!!!
Θέλω να γράψω τόσα πολλά για τον θαυμασμό μου προς αυτήν την γυναίκα κι όμως οι λέξεις είναι απελπιστικά λίγες και μικρές...
Την γνώρισα πρώτα σαν άνθρωπο,σαν φίλη και μετά σαν συγγραφέα..
Την εκτιμώ και την θαυμάζω για όλο αυτό που λέγεται Ευαγγελία Ευσταθίου και με κάθε της ιδιότητα!!
Ευαγγελία Ευσταθίου,είσαι εγγύηση, δικαίως έχεις κερδίσει τον τίτλο της λογοτέχνιδος κι είμαι πολύ περήφανη για σένα!!!
Έχεις σπάνια πένα,μοναδικά καθηλωτική κι αξίζεις ν' ακουστείς ως τα πέρατα της γης!!!
Μια
απίστευτη αίσθηση μ' έχει κυριεύσει από τη στιγμή που γύρισα και την τελευταία
σελίδα του βιβλίου. Τα συναισθήματα παρέμεναν το ίδιο έντονα όσο και τις
στιγμές της ανάγνωσης και μου ήταν πολύ δύσκολο να τα ηρεμήσω για να μπορέσω να
δώσω με όλη τη δύναμη της ψυχής μου αυτά που εισέπραξα.
Όσο κι αν προσπάθησα να το διαβάσω αργά για να το απολαύσω δεν τα κατάφερα. με συνεπήρε....
Καταρχάς να πω πως η
πρώτη σκέψη μου ήταν: που είναι ένας σκηνοθέτης;;;Θέλω αυτοί οι ήρωες να πάρουν
σάρκα και οστά,να τους δω ακόμα πιο ζωντανούς μπροστά μου ΤΩΡΑ!
Φως και
σκοτάδι,σκοτάδι και φως...βελούδινα και τα δύο...δοσμένα όλα με απίστευτη
τέχνη! Χαρακτήρες με προσωπικότητα και δύναμη ψυχής,έρωτας που πηγαινόρχεται σε
εποχές και προσπαθεί να βρει τους τελικούς προορισμούς του στις καρδιές αυτών
που θα τον καλοδεχτούν με αλήθεια!
Η Ευαγγελία για ακόμα μια φορά με κατέκτησε
και το λιγότερο που μπορώ να κάνω είναι να υποκλιθώ στο τεράστιο λογοτεχνικό
ταλέντο της.
Τα θερμά μου συγχαρητήρια,νιώθω ότι τα λόγια που έγραψα είναι
φτωχά μπροστά στο μεγαλείο που απλώνεται σ' αυτές τις 607 σελίδες...το γιατί θα
το διαπιστώσετε διαβάζοντας το!!
Κριτικές αναγνωστών για την Πεταλούδα της νύχτας από διάφορα sites
Εξαιρετικό βιβλίο το συστήνω ανεπιφύλακτα ειδικά σε κοπέλες στην εφηβεία αλλά και γονείς που έχουν κόρες όπως εγώ.
01/04/2013 - Αννα Μπόγρη
Εδώ
Διάβασα το βιβλίο της Ειρήνης και πραγματικά κατάφερε να μου περάσει την εικόνα που περιγράφει σε κάθε παράγραφο, σε κάθε πρόταση, σε κάθε λέξη... Το εντυπωσιακό είναι ο καταπληκτικός συνδυασμός της ρομαντικής γραφής της Ειρήνης με την σκληρή με σκληρή πραγματικότητα ενός άλλου κόσμου. Του κόσμου της νύχτας... Μπράβο για μια νέα συγγραφέα΄.... Για αυτό που απορώ όμως είναι για το σχόλιο της Μαρίας. Και για να είμαι σαφής όχι για το σχόλιο αλλά για την ημερομηνία του post γιατί αν δεν κάνω λάθος το βιβλίο τότε δεν ειχε κυκλοφορήσει καν....
Εδώ
01/04/2013 - Αννα Μπόγρη
Εδώ
Διάβασα το βιβλίο της Ειρήνης και πραγματικά κατάφερε να μου περάσει την εικόνα που περιγράφει σε κάθε παράγραφο, σε κάθε πρόταση, σε κάθε λέξη... Το εντυπωσιακό είναι ο καταπληκτικός συνδυασμός της ρομαντικής γραφής της Ειρήνης με την σκληρή με σκληρή πραγματικότητα ενός άλλου κόσμου. Του κόσμου της νύχτας... Μπράβο για μια νέα συγγραφέα΄.... Για αυτό που απορώ όμως είναι για το σχόλιο της Μαρίας. Και για να είμαι σαφής όχι για το σχόλιο αλλά για την ημερομηνία του post γιατί αν δεν κάνω λάθος το βιβλίο τότε δεν ειχε κυκλοφορήσει καν....
5/4/2013
ΑΝΝΑ ΛΟΥΡΑΝΤΟΥ
Εδώ
Κριτική για την πεταλούδα της νύχτας από την Άννα Λουράντου
Εχτές το βράδυ ξενύχτησα διαβάζοντας το βιβλίο σου... Δεν μπορούσα να το αφήσω απο τα χέρια μου αν δεν διάβαζα και την τελευταία του γραμμή....
Ειδική σε κριτικές βιβλίων ξέρεις οτι δεν είμαι. Έχω όμως έναν απλό, απλούστατο, πάναπλο τρόπο να αξιολογώ τα βιβλία... "Μου αρέσει ή δεν μου αρέσει" Η πεταλούδα σου λοιπόν μου άρεσε, με άγγιξε, σε ένα κεφάλαιο με έκανε να κλάψω... Σε κάθε σελίδα αναρωτιόμουν "μα είναι δυνατόν'??? Ξεδίπλωσες έναν κόσμο άγνωστο, αηδιαστικό και κατάφερες να με κάνεις να τον βλέπω μπροστά μου, να έχω την εικόνα του....
Σε μια συνέντευξη που είχαμε κάνει κάποτε στο ραδιόφωνο μου ειχες πει πως δεν νιώθεις συγγραφέας.... Ελπίζω να αναθεώρησες....
Συγχαρητήρια Ειρήνη Φραγκάκη!
Ειδική σε κριτικές βιβλίων ξέρεις οτι δεν είμαι. Έχω όμως έναν απλό, απλούστατο, πάναπλο τρόπο να αξιολογώ τα βιβλία... "Μου αρέσει ή δεν μου αρέσει" Η πεταλούδα σου λοιπόν μου άρεσε, με άγγιξε, σε ένα κεφάλαιο με έκανε να κλάψω... Σε κάθε σελίδα αναρωτιόμουν "μα είναι δυνατόν'??? Ξεδίπλωσες έναν κόσμο άγνωστο, αηδιαστικό και κατάφερες να με κάνεις να τον βλέπω μπροστά μου, να έχω την εικόνα του....
Σε μια συνέντευξη που είχαμε κάνει κάποτε στο ραδιόφωνο μου ειχες πει πως δεν νιώθεις συγγραφέας.... Ελπίζω να αναθεώρησες....
Συγχαρητήρια Ειρήνη Φραγκάκη!
Κριτική για την πεταλούδα της νύχτας από την Αναστασία Κορινθίου
Πρωτογνώρισα την πένα της Ειρήνης Φραγκάκη με το βιβλίο της "Η ΑΓΑΠΗ ΠΟΥ ΑΝΘΙΣΕ ΣΤΗΝ ΨΥΧΗ ΜΟΥ"...... Έτσι την αγάπησα και αυτήν και την αυθεντική γραφή της.... Για την αλήθεια της, για τον σεβασμό της στα συναισθήματα που μεταφέρει στο χαρτί ατόφια, για τον τρόπο που με απλότητα και φυσικότητα κοινωνικά θέματα τα προσεγγίζει όχι απλά με την ιδιότητα του λογοτέχνη αλλά και του ερευνητή της >! Μου έκανε την τιμή να είμαι από τους πρώτους που διάβασαν την ΠΕΤΑΛΟΥΔΑ ΤΗΣ ΝΥΧΤΑΣ.... Ανάγνωση ή ταξίδι στην αρχέγονη βία μέσα μας ήταν αυτό? Σελίδες ή ραπίσματα σε μια κοινωνία που ακόμη φορά κουκούλες παίζοντας τον..δοσίλογο? Βιβλίο η καταγγελία? Η Ειρήνη με αυτήν την νέα συγγραφική της δουλειά μας δείχνει το ..άλλο της πρόσωπο....Την αθέατη πλευρά της σελήνης μέσα από την γυναίκα-παιδί Μάγδα! Γραφή που πίσω από την..ωμότητα και σκληρότητα της κρύβει την ευαισθησία και τον ψυχισμό της δημιουργού..Γραφή που τσαλακώνει την φορεσιά του τάχα μου μέσα από μία ώριμη αναζήτηση εντός μας για το πως αντιμετωπίζουμε θέματα -ταμπού για τα οποία χτυπάμε ξύλο 3 φορές να ξορκίσουμε το κακό..... Η Ειρήνη όμως ξέρει να κοιτά το..κακό κατάματα και να το μεταμορφώνει σε φως..... Και εγώ ξέρω πως η Ειρήνη Φραγκάκη ήρθε για να μείνει στην Ελληνική λογοτεχνία με αυτό το νέο της βιβλίο που σίγουρα θα σας κάνει να προβληματιστείτε, να θυμώσετε, να πονέσετε, να αγαπήσετε ,να δακρύσετε να......ανακαλύψετε έναν κόσμο πίσω από τον κόσμο μας......πέρα για πέρα αληθινό! Τον κόσμο που οι άγγελοι δεν έχουν λευκά φτερά..τον κόσμο που βιάζουν κορμιά και όνειρα! 'Ενα βιβλίο που θα συζητηθεί πολύ για τις σκληρές αλήθειες του...
Αναστασία Κορινθίου Συγγραφέας-Δημοσιογράφος
Αναστασία Κορινθίου Συγγραφέας-Δημοσιογράφος
Κριτική για την πεταλούδα μου από την Μαρίνα-Δανάη Παντελίδη
Η πεταλούδα της
νύχτας, από την πρώτη κι όλας σελίδα με απορρόφησε. Κατάφερε να τρυπώσει στην
ψυχή μου και ν’ αντηχήσει μέσα της σαν
πένθιμος ύμνος Αγγέλων μ’ ελπιδοφόρες νότες. Παρακίνησε τα μάτια μου ν’
απεγκλωβίσουν σταγόνες πικρίας. Γλυκιάς πικρίας όμως. Απ’ αυτές που κάνουν κάθε
σπιθαμή του σώματος να ριγήσει. Ο λόγος εκφραστικός με έντονες εικόνες να
ξεχειλίζουν και να παρασέρνουν το νου του αναγνώστη σ’ ένα τρελό χορό. Κάποιες φορές
ίσως παρορμητικός και λαϊκός. Η γραφή ποιητικά όμορφη, διαπερνάει το «είναι»
υποσχόμενη πολλά, ενώ σπάνια δεν τα δίνει. Βλέπω την Ειρήνη Φραγκάκη ως ένα
ανερχόμενο αστέρι στον χώρο της λογοτεχνίας, που δεν ξεχνάει να είναι άνθρωπος
πάνω απ’ όλα. Ρηνούλα χάρηκα που σε γνώρισα και που μ’ άφησες να μπω στον
υπέροχο κόσμο των βιβλίων σου. Οι λέξεις πηγάζουν απ’ την ψυχή κι αυτό
αποτυπώνεται στις σελίδες σου. Φυσικά, όπως στον καθένα μας, υπάρχουν ακόμα
περιθώρια βελτίωσης. Υπήρχαν μερικά τεχνικά σημεία που, προσωπικά, μου φάνηκαν
ν’ αδυνατούν. Παρ’ όλα αυτά, η συνολική εντύπωση ήταν πολύ καλή!!! Συνέχισε την
σκληρή δουλειά!!!
Υ.Γ 1) Αγάπησα
την ‘Μάγδα’ Σου κι εύχομαι σε όλες τις Μάγδες του κόσμου να βρουν την αγαλλίαση
της ψυχής τους και την δύναμη να πετάξουν ξανά!!!
Υ.Γ 2) (Ήταν
πολύ στενάχωρο)
Μαρίνα-Δανάη
Παντελίδη
3/4/2013
Οι γεύσεις λένε την ιστορία τους
Κυκλοφορεί στις 12/4 από τις εκδόσεις Ελληνική Πρωτοβουλία
Ένα πραγματικά πρωτοποριακό βήμα γεμάτο γεύση και φαντασία, μια ιδέα ασυνήθιστη που θα λατρέψετε!!!
Από δυο αγαπημένες μου φίλες, δυο γυναίκες που πραγματικά αξίζουν το κάθε μας χειροκρότημα, Λία Φίνου και Αναστασία Κορινθίου!!
Ένωσαν τα ταλέντα τους και μαγεύουν, η Λία με την μαεστρία της στις συνταγές και η Αναστασία με την αστείρευτη φαντασία της στη λογοτεχνία!!!
Η πρώτη επίσημη παρουσίαση θα γίνει στη Ρόδο στο ξενοδοχείο Lomeniz το Σάββατο 13/4/2013 και ώρα 19:00 μ.μ.
Οι γεύσεις θα σας ανοίξουν την όρεξη και θα καταπλήξουν τον ουρανίσκο σας ενώ οι ιστορίες τους θα σας μαγέψουν και θα σας ταξιδέψουν!!
Αφεθείτε στις σελίδες αυτού του μοναδικού βιβλίου συνταγών!!!
Εγώ θα ευχηθώ μέσα από την καρδιά μου κάθε επιτυχία στα 2 πολυτάλαντα κορίτσια, να δουν αυτήν την εκπληκτική τους δουλειά να απογειώνεται και καλή συνεργασία με τον εκδοτικό τους οίκο Ελληνική Πρωτοβουλία που αγάπησε αυτό το γευστικό 'παιδί' !!!
Κριτκή για το βιβλίο μου ''Η πεταλούδα της νύχτας"" από την Χρύσα Μπαλαμπάνη
Χρύσα Μπαλαμπάνη
Η κριτική μου ή αλλιώς η γνώμη μου για το βιβλίο της ΕΙΡΗΝΗΣ ΦΡΑΓΚΑΚΗ " Η ΠΕΤΑΛΟΥΔΑ ΤΗΣ ΝΥΧΤΑΣ" που διάβασα σε δύο μόλις μέρες μην μπορώντας να το αφήσω από τα χέρια μου!!!
Μια φορά κι έναν καιρό ήταν ένα ευτυχισμένο κοριτσάκι η Μάγδα. Τα μάτια της ατένιζαν με χαμόγελο και αισιοδοξία το μέλλον της και το σκίρτημα της καρδιάς της ήρθε να σκεπάσει τα όνειρά της. Πόσο μπορούν όμως τα όνειρα να κρατήσουν και η χαρά να μετατραπεί απότομα σε εφιάλτη σε μια στιγμή? Πόσο γρήγορα μπορεί να ανατραπεί όλη σου η ζωή παρασέρνοντας σε στην κόλαση που δεν διάλεξες? Μήπως ήταν όνειρο και το πρωινό φώς του ήλιου σκορπίσει κάθε κακό μακριά? Μα όχι .Τα σύννεφα ήρθαν για να σκεπάσουν για πάντα τον δικό της καθαρό ουρανό.
Αγάπη, πίστη, ελπίδα, χαρά, ελευθερία ψυχής και ένα χέρι να κρατηθεί ήταν όλα κι όλα όσα ζητούσε. Μα όσοι πέρασαν από την ζωή της ξέσκισαν με νύχια και με δόντια την ψυχή της και το κορμί της κομματιάζοντας ότι αθώο υπήρχε βαθειά φωλιασμένο μέσα της.
Ένα απέραντο κενό η καρδιά της .Άδεια τα συναισθήματα της ,άδειο και το βλέμμα της όπως χανόταν στα λευκά μονοπάτια του μυαλού και της ηρωίνης .Ένα τίποτα όλη της η ζωή. Δεν έβρισκε λόγο για να ζήσει ,λόγο για να ξεφύγει, χέρι για να κρατηθεί ακόμη κι όταν της το άπλωσαν δεν είχε καμιά ουσία πλέον γι΄αυτήν.
Ζητούσε την ελευθερία της ψυχής της παντού. Ακόμη και με λάθος τρόπο και σε λάθος ανθρώπους. Ένα λάθος άλλωστε δεν ήταν κι αυτή? Ή τουλάχιστον έτσι πίστευε. Η ζωή στάθηκε πολύ σκληρή μαζί της κι εκείνη να πληρώνει καθημερινά τα λάθη ποιών άραγε?
Θα καταφέρει η Μάγδα να ξεφύγει από τους δαίμονες που την κυνηγούν? Θα καταφέρει να λυτρώσει την ψυχή της? Θα βρει την ελευθερία που τόσο αναζητούσε απεγνωσμένα? Θα αφήσει τα δάκρυα να τρέξουν στο πρόσωπό της αφήνοντάς τα συναισθήματά της επιτέλους να ξεχυθούν? Θα ανοίξει την καρδιά της για να βρει γαλήνη η θα συνεχίσει το ταξίδι της πιο βαθειά στη κόλαση που ήδη βρισκόταν?
Ένα σκληρό μυθιστόρημα βγαλμένο μέσα από την ζωή με αληθινούς χαρακτήρες μας οδηγεί σε δρόμους βρώμικους φθοράς και αφθαρσίας .Δρόμους που ενώ ξέρουμε πως υπάρχουν δεν θέλαμε ποτέ να μάθουμε ποιος και γιατί βαδίζει σε αυτούς. Ένα μυθιστόρημα που πρέπει να μας ανοίξει τα μάτια και να μας κάνει να αναρωτηθούμε όλοι εάν και πόσο έχουμε συνεισφέρει εμείς σαν άνθρωποι σε αυτόν τον σκληρό κόσμο που ζούμε.
Συγχαρητήρια στην συγγραφέα Ειρήνη Φραγκάκη για το βιβλίο που έγραψε και που μέσα από τα μάτια της ηρωίδας της αλλά και από τα δικά της μάτια κάναμε ένα ταξίδι στην σκληρή πραγματικότητα. Εύχομαι να μας έδωσε ένα γερό μάθημα .
Ειρήνη μου εύχομαι καλοτάξιδο το βιβλίο σου και ένα μεγάλο ευχαριστώ μέσα από την καρδιά μου για αυτό το μοναδικό σκληρό ταξίδι και τα μαθήματα που μου έδωσε.
Η κριτική μου ή αλλιώς η γνώμη μου για το βιβλίο της ΕΙΡΗΝΗΣ ΦΡΑΓΚΑΚΗ " Η ΠΕΤΑΛΟΥΔΑ ΤΗΣ ΝΥΧΤΑΣ" που διάβασα σε δύο μόλις μέρες μην μπορώντας να το αφήσω από τα χέρια μου!!!
Μια φορά κι έναν καιρό ήταν ένα ευτυχισμένο κοριτσάκι η Μάγδα. Τα μάτια της ατένιζαν με χαμόγελο και αισιοδοξία το μέλλον της και το σκίρτημα της καρδιάς της ήρθε να σκεπάσει τα όνειρά της. Πόσο μπορούν όμως τα όνειρα να κρατήσουν και η χαρά να μετατραπεί απότομα σε εφιάλτη σε μια στιγμή? Πόσο γρήγορα μπορεί να ανατραπεί όλη σου η ζωή παρασέρνοντας σε στην κόλαση που δεν διάλεξες? Μήπως ήταν όνειρο και το πρωινό φώς του ήλιου σκορπίσει κάθε κακό μακριά? Μα όχι .Τα σύννεφα ήρθαν για να σκεπάσουν για πάντα τον δικό της καθαρό ουρανό.
Αγάπη, πίστη, ελπίδα, χαρά, ελευθερία ψυχής και ένα χέρι να κρατηθεί ήταν όλα κι όλα όσα ζητούσε. Μα όσοι πέρασαν από την ζωή της ξέσκισαν με νύχια και με δόντια την ψυχή της και το κορμί της κομματιάζοντας ότι αθώο υπήρχε βαθειά φωλιασμένο μέσα της.
Ένα απέραντο κενό η καρδιά της .Άδεια τα συναισθήματα της ,άδειο και το βλέμμα της όπως χανόταν στα λευκά μονοπάτια του μυαλού και της ηρωίνης .Ένα τίποτα όλη της η ζωή. Δεν έβρισκε λόγο για να ζήσει ,λόγο για να ξεφύγει, χέρι για να κρατηθεί ακόμη κι όταν της το άπλωσαν δεν είχε καμιά ουσία πλέον γι΄αυτήν.
Ζητούσε την ελευθερία της ψυχής της παντού. Ακόμη και με λάθος τρόπο και σε λάθος ανθρώπους. Ένα λάθος άλλωστε δεν ήταν κι αυτή? Ή τουλάχιστον έτσι πίστευε. Η ζωή στάθηκε πολύ σκληρή μαζί της κι εκείνη να πληρώνει καθημερινά τα λάθη ποιών άραγε?
Θα καταφέρει η Μάγδα να ξεφύγει από τους δαίμονες που την κυνηγούν? Θα καταφέρει να λυτρώσει την ψυχή της? Θα βρει την ελευθερία που τόσο αναζητούσε απεγνωσμένα? Θα αφήσει τα δάκρυα να τρέξουν στο πρόσωπό της αφήνοντάς τα συναισθήματά της επιτέλους να ξεχυθούν? Θα ανοίξει την καρδιά της για να βρει γαλήνη η θα συνεχίσει το ταξίδι της πιο βαθειά στη κόλαση που ήδη βρισκόταν?
Ένα σκληρό μυθιστόρημα βγαλμένο μέσα από την ζωή με αληθινούς χαρακτήρες μας οδηγεί σε δρόμους βρώμικους φθοράς και αφθαρσίας .Δρόμους που ενώ ξέρουμε πως υπάρχουν δεν θέλαμε ποτέ να μάθουμε ποιος και γιατί βαδίζει σε αυτούς. Ένα μυθιστόρημα που πρέπει να μας ανοίξει τα μάτια και να μας κάνει να αναρωτηθούμε όλοι εάν και πόσο έχουμε συνεισφέρει εμείς σαν άνθρωποι σε αυτόν τον σκληρό κόσμο που ζούμε.
Συγχαρητήρια στην συγγραφέα Ειρήνη Φραγκάκη για το βιβλίο που έγραψε και που μέσα από τα μάτια της ηρωίδας της αλλά και από τα δικά της μάτια κάναμε ένα ταξίδι στην σκληρή πραγματικότητα. Εύχομαι να μας έδωσε ένα γερό μάθημα .
Ειρήνη μου εύχομαι καλοτάξιδο το βιβλίο σου και ένα μεγάλο ευχαριστώ μέσα από την καρδιά μου για αυτό το μοναδικό σκληρό ταξίδι και τα μαθήματα που μου έδωσε.
Προλογισμός του βιβλίου μου '"Η πεταλούδα της νύχτας"" από την Μαργαρίτα Αρβανίτη
Η τοποθέτησή μου στο περιεχόμενο του βιβλίου της Ειρήνης Φραγκάκη « Η πεταλούδα της νύχτας , τη μέρα της παρουσίασης του βιβλίου Σάββατο 30-Μαρτίου 2013 .
«Χαίρομαι που είμαι εδώ κοντά σας για την παρουσίαση του βιβλίου της Ειρήνης Φραγκάκη και θέλω κατ αρχήν να ευχαριστήσω την Αλεξία και την Ελληνική Πρωτοβουλία που με πρότεινε και με εμπιστεύθηκε καθώς και την συγγραφέα Ειρήνη Φραγκάκη για την εμπιστοσύνη και την αποδοχή της.
Χαίρομαι γιατί παρέα , εδώ μαζί, θα κάνουμε την πρώτη γνωριμία με το βιβλίο της Ειρήνης την οποία όταν τη γνώρισα και ως άνθρωπος με έπεισε, για τη φλόγα που έχει μέσα της και την ωριμότητά της.
Είναι πολύ όμορφο, ελπιδοφόρο σε εποχές δύσκολες που τόσο άσχημα πράγματα μας κυνηγάνε από παντού, να υπάρχουν άνθρωποι, δημιουργοί-συγγραφείς που κυνηγούν το Όραμά τους, Τα ‘Ονειρά τους ! Και είναι ακόμα πιο ωραίο και χρήσιμο , όταν το βιβλίο τους με τις σκέψεις ,τις εικόνες, το προβληματισμό τους μπορεί να μας δώσει κάτι, ώστε τελειώνοντας το να έχουμε την αίσθηση ότι δεν χάσαμε την ώρα μας !
1. Τι συμβαίνει με το βιβλίο της Ειρήνης! Στέκει σαν μεγενθυτικός φακός πάνω από τα δύσκολα της ζωής και συγκεκριμένα πάνω από τα οικογενειακά και κοινωνικά «καυτά» προβλήματα που δημιουργούν ενίοτε τις γυναίκες – θύματα! Με το ξεκίνημά του το βιβλίο λειτουργεί σαν ένας μηχανισμός αφύπνισης!
«Πεταλούδα της νύχτας» ο τίτλος του βιβλίου. Μας προϊδεάζει για το περιεχόμενό του. Καταλαβαίνουμε που αναφέρεται. Στη ζωή όμως κάτω από τον ίδιο τίτλο, πολλές και διαφορετικές οι ιστορίες. Κάθε μία ξεχωριστή! Ο κάθε άνθρωπος για το κοινωνικό σύνολο μπορεί να είναι μία μονάδα και για το σύμπαν ένα «τίποτα»! Για τον εαυτό του όμως είναι το 100 τα 100 της ζωής! Από αυτή τη ζωή δεν θα ξαναπεράσουμε και πρέπει όχι απλά τα ζήσουμε αλλά και ευτυχισμένοι! Ο κάθε άνθρωπος Χρήζει ανάγκης προσοχής και σεβασμού! Όπως θα έπρεπε να συμβεί και με την ηρωίδα της Ειρήνης Φραγκάκη. Μάγδα το όνομά της Και η ιστορία της αληθινή!
Το «δράμα», το «άδικο» , αυτό που πονάει, ανοίγει πληγές που ματώνουν, ΕΙΝΑΙ ΟΤΑΝ, δεν σε αφήνουν όχι να ζήσεις καλά , αλλά ούτε καν να έχεις δικαίωμα στο Όνειρο μιας όμορφης ζωής !Όταν τα βάσανα αρχίζουν σαν εφιάλτης μέσα στην ίδια σου την οικογένεια με τη μορφή της ενδοοικογενειακής βίας και ότι αυτό σημαίνει!
Οταν στη τρυφερή παιδική ηλικία όπως συμβαίνει και στη ζωή της ηρωίδας της … ο εφιάλτης συμπυκνώνεται και γίνεται ένα τρομαχτικό ουρλιαχτό που αφήνει τα σημάδια του και .."κρέμεται γαντζωμένο σε κάποιο αστέρι, εκεί σε ένα σκοτεινό ουρανό, μαύρο σαν την κατάληξη των ονείρων της, περιμένοντας ένα χέρι να το φτάσει και να το χαϊδέψει.Ενα απρόσμενο άγγιγμα μήπως και κατάφερνε να ξαναφέρει τα όνειρα της εκεί που ήταν η θέση τους. Στην αγνή της ψυχή." (λόγια της συγγραφέας)
Στη πραγματική ζωή όμως η προσμονή δεν φέρνει πάντα το επιθυμητό αποτέλεσμα και το δράμα συνεχίζεται όταν αναγκάζεσαι να κλειστείς σε ένα «κουκούλι» όχι προστασίας αλλά σιωπής για τα ακατανόμαστα που συμβαίνουν μέσα στο ίδιο σου το σπίτι! Μιας σιωπής που σε καταδικάζει να ανέχεσαι και να συντηρείς άθελά σου το ίδιο σου το μαρτύριο , για να μη προσθέσεις περίσσια πίκρα σε όσους σε αγαπούν… αλλά δεν ξέρουν , για να σώσεις την «αξιοπρέπεια» σου στο μικρό έστω κοινωνικό σου περίγυρο ! Ανάμεσα στους φίλους, στους συμμαθητές , στη γειτονιά σου!
Αυτά θίγει η Ειρήνη με την εξιστόρηση της ζωής της ηρωίδας της! Βάζει θέματα που ζητούν τη λύση τους! Αφυπνίζει τον αναγνώστη, τον κάνει ενεργό στην αναζήτηση λύσεων! Το θέμα καινούριο δεν είναι, το ακούμε καθημερινά γύρω μας, ναι, αλλά επαναλαμβάνεται συνεχώς και συνεχώς με μία επανάληψη εφιαλτική! Η Ειρήνη με το βιβλίο της ταρακουνά λιμνάζοντα ύδατα, προκαλεί μια εκ νέου την αφύπνιση, δημιουργεί την ανάγκη να τοποθετηθούμε τι πρέπει να κάνουμε για τις φρικαλέες αυτές καταστάσεις που συχνά συμβαίνουν γύρω μας με θύματα τα παιδιά! Είναι το θάρρος και η δύναμη που πρέπει να έχουν τα θύματα ώστε να γνωστοποιούν τα « ανομολόγητα» ; Πως φτάνεις σε αυτά! Πόσο εύκολα είναι για κάποιον, που είναι παιδί ακόμα, να βάζει το μαχαίρι στη πληγή για να βγάλει το καρκίνωμα! Ποιος θα το εκπαιδεύσει όταν οι πρώτοι αυτοί «κίνδυνοι» βρίσκονται και ξεκινούν από το ίδιο του το σπίτι!
Ποιος ο ρόλος τότε της πολιτείας, του σχολείου, των εκπαιδευτικών προς αυτή τη κατεύθυνση! Πόσο κοντά είναι όλοι αυτοί οι φορείς που βλέπουμε και μέσα από τις διαφημίσεις στις τηλεοράσεις, στα παιδιά και τα προβλήματά τους! Υπάρχει ουσιαστική επαφή με το πρόβλημα; Ο αναγκαίος έλεγχος; Πως εξηγούνται οι επαναλαμβανόμενοι βιασμοί ψυχής και σώματος! Ναι , λέμε… λέμε , τι κάνουμε όμως! Πως μπορεί το κακό να σταματήσει στο ξεκίνημά του ώστε να μην δρομολογηθούν μύρια άλλα που τις περισσότερες φορές οδηγούν σε αδιέξοδο αν όχι στο χαμό!
• Τα χειρότερα έρχονται για την ηρωίδα της Ειρήνης γιατί το κακό δε σταμάτησε. Δεν ήξερε σαν παιδί, δεν μπόρεσε, δεν βοηθήθηκε να το σταματήσει !Και,… σαν νεαρή έφηβη πλέον όταν έκανε τα πρώτα της βήματα ,μόνη, και έξω από τον ασφυκτικά μικρό και μολυσμένο χώρο του σπιτιού της, χωρίς γνώσεις κοινωνικές, χωρίς την ασπίδα προστασία που σου δίνει μια υγιής οικογένεια, όταν έφυγε από το τόπο της για σπουδές και αναζήτηση μιας καλλίτερης ζωής , έδωσε «δικαίωμα» και «χώρο» στη ζωή της , στο πρώτο «τυχάρπαστο» που συνάντησε να τη κάνει σε μικρό σχετικά διάστημα «πεταλούδα της νύχτας»!
Λέμε συχνά ότι είμαστε οι επιλογές μας! Αν και , στην ουσία και αυτές είναι εγκλωβισμένες στην πληροφόρηση που έχουμε! Στη τελική όμως δεν παύουν να είναι οι επιλογές μας!
Το δράμα όμως είναι όταν στη «λάσπη» δεν σε σπρώχνουν οι επιλογές σου αλλά οι συγκυρίες και καταστάσεις εκείνες που δεν μπόρεσες να ελέγξεις! Όταν εμπιστεύεσαι και αφήνεσαι στις καλές σου προθέσεις και νομίσεις ότι ίδιες είναι και εκείνων που συναναστρέφεσαι! Όταν δεν υπάρχει η γνώση, η εκπαίδευση, ο έλεγχος, η δυνατότητα και διάθεση να τα πεις στους γονείς σου, στους φίλους σου, να σε ακούσει κάποιος και να σε συμβουλεύσει…. όταν δεν μπορείς να χρησιμοποιήσεις ασφαλιστικές δικλείδες γιατί δε τις ξέρεις καν ,…τότε γίνεσαι εύκολη λεία γι αυτούς που καραδοκούν και τρέφονται με ζωντανή σάρκα! Δουλέμποροι, μαστροποί ,έμποροι ναρκωτικών! Σε μια τέτοια «δίνη» έπεσε και η ηρωίδα της Ειρήνης!
Τότε ,σαν ξεριζωμένο στάχυ μοιάζει η κάθε ψυχούλα! Φέρεται και άγεται! Ο νους παύει να λειτουργεί, η μικρή λογική δίνει τη θέση της στη μόνιμη θολούρα των ναρκωτικών, η πορνεία κουρελιάζει την αξιοπρέπεια που δίνει τη θέση της στη ντροπή, και η ανάγκη της εξασφάλισης της δόσης δημιουργεί ανθρώπινα ράκη – εύκολα εμπορεύματα στα χέρια των ειδικών! Όλα αυτά γίνονται η μαρτυρική καθημερινότητα της «πεταλούδας» - ηρωίδας του βιβλίου της Ειρήνης μέσα σε ένα εφιαλτικό περίγυρο που μόνο φρίκη αναβλίζει!
Ενώ στη ζωή μας υπάρχει μια ξέφρενη τεχνολογική και επιστημονική ανάπτυξη που εξελίσσεται με ταχείς ρυθμούς… μέσα στη ψυχή του ανθρώπου είναι πολύ μικρή η ανάπτυξη αυτή, πολύ μικρή και αργή η απόσταση που διανύει ο «εξευγενισμός» της ψυχής του! Και πολύ εύκολα γυρίζει πίσω στη «ζωώδικη» του κατάσταση , αυτή που δίνει τη δύναμη να κατασπαράξει «συνανθρώπους» ‘η αυτή που γεννάται από την ανάγκη επιβίωσης του πια, σε ένα δοσμένο εχθρικό περιβάλλον.
Η καθημερινή κατρακύλα, η λάσπη, η κατηφόρα γίνονται τρόπος ζωής για όλες τις γυναίκες – θύματα , καθώς και για τη «πεταλούδα της νύχτας» , τη Μάγδα, στην οποία αναφερόμαστε και είναι η ηρωίδα του βιβλίου, που όπως μας λέει η συγγραφέας πρόκειται για αληθινό πρόσωπο!
Η απουσία στα προβλήματα, η εγκατάλειψη της πολιτείας ς, ηθελημένη είναι θα έλεγα γιατί ο τζίρος των εργασιών τεράστιος! Η εκμετάλλευση της ανθρώπινης σάρκας από τις πιο κερδοφόρες επιχειρήσεις!
Και μπαίνει το ερώτημα! Πόσο εύκολο είναι για τα θύματα που δημιουργούνται , τις «πεταλούδες της νύχτας» συγκεκριμένα, το πισωγύρισμα;
! Η κορύφωση του δράματος συντελείται όταν η εγκατάλειψη χρόνων, τα απανωτά κτυπήματα , η κούραση που τσακίζει τη ψυχή και το σώμα , εξασθενίζουν την όποια διάθεση «εξόδου» από το πρόβλημα! Όταν έρχονται οι στιγμές της κριτικής και αυτοκριτικής των θυμάτων που μοιάζουν σαν διαλλείματα αναλαμπών και βλέπουν τα λάθη που έγιναν και που δεν έπρεπε να αφήσουν να γίνουν, όταν τότε υπάρχει η ελπίδα του πισωγυρίσματος δεν υπάρχει τότε η κατάλληλη στήριξη «εξόδου» από το πρόβλημα και χάνεται μαζί με την ευκαιρία και η διάθεση της επιστροφής! Η σύγχυση και το μάταιο της επιστροφής κυριαρχεί έναντι της μάχης για καινούρια αρχή! Σαν μοναδική διέξοδος καλεί το αδιέξοδο ! Και τότε οι εξελίξεις γίνονται δραματικές! Υπάρχουν ψυχές που ξεκινάνε τον αγώνα «εξόδου και επανένταξης» και μένουν στη μέση , τα παρατάνε! Υπάρχουν ψυχές που «χάνονται» και τότε μετράμε απώλειες και θύματα! Υπάρχουν ψυχές που καταφέρνουν να γλυτώσουν και να γίνονται ελπιδοφόρο παράδειγμα για όσους ξεκινάνε επίπονο αγώνα εξόδου από τη λάσπη , το βούρκο και τα ναρκωτικά!
Ποια είναι η τελική επιλογή της «πεταλούδας» του βιβλίου, και η πονεμένη ιστορία που την έφερε ως εκεί ; Θα σας την πει το ίδιο το βιβλίο που όπως λέει και η συγγραφέας , η ιστορία του είναι αληθινή!
Το γεγονός , ότι η ιστορία είναι αληθινή, με συγκλόνισε ιδιαίτερα! Δεν είναι σενάριο φαντασίας αλλά πραγματικής ζωή όπως είναι και παρόμοιες άλλες ιστορίες που εξελίσσονται μέσα στη ζωντανή πραγματικότητα , εκεί που συνειρμικά σε παραπέμπει το βιβλίο, στο καμίνι της ζωής ,όπου βασανίζονται πλήθος γυναίκες-θύματα , «πεταλούδες της νύχτας» που καίγονται καθημερινά στη φωτιά της κόλασης, λες και ήρθαν στη ζωή αυτή όχι για να ευτυχήσουν αλλά να «καούν» ,όπως οι πεταλουδίτσες της φύσης που τσουρουφλίζονται από τη φωτιά που τους έλκει στο χαμό τους!
Είναι γεγονός ότι η κάθε κοινωνία είναι δομημένη πάνω σε μία συγκεκριμένη βάση δεδομένων που την χαρακτηρίζει! Το οικοδόμημα είναι ανάλογο της βάσης! Στο δικό μας καθορισμένο χρονικό διάστημα ζωής , μπορεί να μην «χωράνε» να μη προλάβουμε να δούμε τις αλλαγές εκείνες που θα εξαφάνιζαν πολλές από τις πληγές της!
Το θέμα του βιβλίου της Ειρήνης και ο τρόπος γραφής που συγκλονίζει , μας βάζει μπροστά στην επιτακτική ανάγκη, να πάρουμε τουλάχιστον θέση μπροστά σε αυτό το «χωνευτήρι» που αρπάζει σάρκες, ψυχές και όνειρα ,και βγάζει χρήμα από τον «πολτό» του! Ως έμπειροι ενήλικες, είτε σαν γονείς, είτε σαν δάσκαλοι, είτε σαν υπεύθυνοι φορέων, η σαν απλοί πολίτες δεν οφείλουμε να ατσαλώνουμε τους εαυτούς μας, να εκπαιδεύσουμε τα παιδιά μας, να τα γεμίζουμε αγάπη, φροντίδα προσοχή και να τα οπλίσουμε με γνώσεις που θα μπορέσουν να απομονώσουν το «κακό» ; Να πάψει τουλάχιστον η «τροφοδότηση» η «διοχέτευση» ψυχών , προς όλα αυτά τα κυκλώματα που τρέφονται με την ανθρώπινη σάρκα και εκμεταλλεύονται τον ανθρώπινο πόνο ; Μπροστά σε όλα αυτά μας βάζει ,το βιβλίο της Ειρήνης Φραγκάκη! Η «πεταλούδα της νύχτας» και όλο αυτό το εφιαλτικό σκηνικό που κινείται αφυπνίζει την επιτακτική ανάγκη της ενεργής τοποθέτησή ς μας απέναντι σε όλα αυτά που αναφέρονται στο βιβλίο!
Τότε μόνο θα μπορούμε να πούμε ότι δεν διαβάζουμε απλά για να διαβάζουμε αλλά για να κατεβάζουμε από τις γραμμές των βιβλίων, κάτω στη πραγματική ζωή και να τα κάνουμε πράξεις , όλα τα ωραία και αναγκαία μηνύματα που μας δίνουν τα βιβλία, όπως αυτό της Ειρήνης, έτσι ώστε να είναι τα βιβλία πραγματικά πολύτιμοι σύντροφοι στη ζωή μας.
Σχετικά με τον λόγο , τον τρόπο έκφρασης και μορφής του βιβλίου της Ειρήνης
Κατ αρχή να σταθώ και σε κάτι που πρέπει να ειπωθεί και αγγίζει μια γενικότερη αλήθειά. Η κριτική με «η» ,και οι κριτικοί με «οι». πολλές φορές έχουν μία διάθεση να «ξεσκίσουν» συγγραφείς και ανθρώπους του γραπτού λόγου με μια έπαρση για τη καθαρότητας της γλώσσας, του επιπέδου της, του χειρισμού της κλπ. κλπ. Ίσως γιατί έτσι επιδεικνύουν τις δικές τους γνώσεις! Και εγώ είμαι πολύ απαιτητική θα έλεγα, λατρεύω τον όμορφα διατυπωμένο λόγο! Με τα χρόνια όμως απέκτησα μια πρόσθετη «γνώση» θα έλεγα! Ο λόγος ταυτίζεται με τη λογική. Λογική = Λόγος = γλώσσα.
Ο λόγος με την έννοια της γλώσσας ντύνει με λέξεις και σχήματα, τη λογική του κάθε ανθρώπου , αυτό που έχει μέσα σου και θελει να εκφράσει. Αυτό το αναγκαίο «οπλοστάσιο» είναι και ανάλογο και της ηλικίας . ‘Ενας 60άρης που ασχολείται επί σειρά ετών με τον λόγο δεν εκφράζεται το ίδιο με τον εικοσάρη που τολμάει, και πολύ καλά κάνει και βάζει τις σκέψεις του στο χαρτί ! Η ζωή θα κρίνει, η ζωή θα δείξει! Διαφορετικό το κάθε απόθεμα ζωής. Κάθε γραφή είναι προσωπική. Έχει δρόμο μπροστά της! Όσο μεστώνουν οι σκέψεις μεστώνει και ο λόγος. Αν το δούμε από αυτή την οπτική γωνία θα είμαστε πολύ δικαιότεροι κάθε φορά που βρισκόμαστε σε τέτοιες αίθουσες παρουσίασης έργων νέων συγγραφέων!
Τώρα θα σταθώ στον λόγο της Ειρήνης.
Η Ειρήνη με τον λόγο της μπόρεσε και στήριξε το θέμα. Η ροή του λόγου της είναι αβίαστη! Ρέουν οι εικόνες της εντυπωσιακά δυνατές! Συγκλονιστικές πολλές φορές! Αναβλύζουν έως και «φρίκη»! Τα σκηνικά της δοσμένα με μαεστρία! Τα συναισθήματα που γεννάνε, δυνατά! Έντονα και ανάλογα με το θέμα. Κατά διαστήματα κάνει τα σχόλιά της , θέτει κοινωνικούς προβληματισμούς! Τα σχόλιά της αφήνουν «χώρο» να σκεφτεί και ο αναγνώστης άλλα τόσα, όπως άφησε και σε μένα ! Σε έλκει με τον λόγο της να πας πάρα κάτω ! Σε έλκει για τη συνέχεια μέχρι το τέλος. Δεν πλατειάζει, δεν κάνει «κοιλιά» το κείμενο, δεν σε καθυστερεί!
Ο λόγος της είναι σύγχρονος και σε αρμονία με το κείμενο ,τους ήρωες και τον τρόπο έκφρασης της σημερινής ελληνικής πραγματικότητας. Οι σελίδες του βιβλίου είναι τόσες όσες χρειαζόντουσαν για να αποδοθεί το θέμα και να μη κουράσει τον αναγνώστη. Η τιμή του είναι προσιτή… γιατί στη εποχή που ζούμε όλα έχουν σημασία, η κάθε τιμή λέω …πρέπει να σου αφήνει περιθώρια να αγοράσεις και κάποιο άλλο βιβλίο από τα πολλά που βγαίνουν στις μέρες μας και επιθυμείς να αποκτήσεις!
Το βιβλίο της Ειρήνη είναι έτοιμο! Πέρα από το περιεχόμενο , είναι γεμάτο και από τους κτύπους της καρδιάς της, όταν το έγραφε! Γεμάτο από τις προσδοκίες της για επιτυχία! Το βιβλίο περιμένει …, λες και βρίσκεται πάνω σε ένα νοητό «όχημα» έτοιμο να ξεκινήσει! Περιμένει εμάς για το πρώτο κατευόδιο , προς τις καρδιές των ανθρώπων!
Να ευχηθώ και εγώ ! Καλοτάξιδο νάναι Ειρήνη!
Να πετύχει την αφύπνιση που επιδιώκει η ιστορία του, σαν μια «προσφορά» από την αληθινή ηρωίδα προς την κοινωνία, για λιγότερα θύματα γυναίκες-πεταλούδες- έως καθόλου, ο επιθυμητός στόχος!
Εύχομαι και εσύ Ειρήνη να νοιώσεις ότι προσδοκείς, ότι επιθυμείς, ανάλογη και η ευχή προς του ς παράγοντες που το στηρίζουν της Ελληνικής Πρωτοβουλίας, που χωρίς αυτούς δεν θα υλοποιείτο!
Ευχαριστώ και όλους εσάς για τη προσοχή σας!
«Χαίρομαι που είμαι εδώ κοντά σας για την παρουσίαση του βιβλίου της Ειρήνης Φραγκάκη και θέλω κατ αρχήν να ευχαριστήσω την Αλεξία και την Ελληνική Πρωτοβουλία που με πρότεινε και με εμπιστεύθηκε καθώς και την συγγραφέα Ειρήνη Φραγκάκη για την εμπιστοσύνη και την αποδοχή της.
Χαίρομαι γιατί παρέα , εδώ μαζί, θα κάνουμε την πρώτη γνωριμία με το βιβλίο της Ειρήνης την οποία όταν τη γνώρισα και ως άνθρωπος με έπεισε, για τη φλόγα που έχει μέσα της και την ωριμότητά της.
Είναι πολύ όμορφο, ελπιδοφόρο σε εποχές δύσκολες που τόσο άσχημα πράγματα μας κυνηγάνε από παντού, να υπάρχουν άνθρωποι, δημιουργοί-συγγραφείς που κυνηγούν το Όραμά τους, Τα ‘Ονειρά τους ! Και είναι ακόμα πιο ωραίο και χρήσιμο , όταν το βιβλίο τους με τις σκέψεις ,τις εικόνες, το προβληματισμό τους μπορεί να μας δώσει κάτι, ώστε τελειώνοντας το να έχουμε την αίσθηση ότι δεν χάσαμε την ώρα μας !
1. Τι συμβαίνει με το βιβλίο της Ειρήνης! Στέκει σαν μεγενθυτικός φακός πάνω από τα δύσκολα της ζωής και συγκεκριμένα πάνω από τα οικογενειακά και κοινωνικά «καυτά» προβλήματα που δημιουργούν ενίοτε τις γυναίκες – θύματα! Με το ξεκίνημά του το βιβλίο λειτουργεί σαν ένας μηχανισμός αφύπνισης!
«Πεταλούδα της νύχτας» ο τίτλος του βιβλίου. Μας προϊδεάζει για το περιεχόμενό του. Καταλαβαίνουμε που αναφέρεται. Στη ζωή όμως κάτω από τον ίδιο τίτλο, πολλές και διαφορετικές οι ιστορίες. Κάθε μία ξεχωριστή! Ο κάθε άνθρωπος για το κοινωνικό σύνολο μπορεί να είναι μία μονάδα και για το σύμπαν ένα «τίποτα»! Για τον εαυτό του όμως είναι το 100 τα 100 της ζωής! Από αυτή τη ζωή δεν θα ξαναπεράσουμε και πρέπει όχι απλά τα ζήσουμε αλλά και ευτυχισμένοι! Ο κάθε άνθρωπος Χρήζει ανάγκης προσοχής και σεβασμού! Όπως θα έπρεπε να συμβεί και με την ηρωίδα της Ειρήνης Φραγκάκη. Μάγδα το όνομά της Και η ιστορία της αληθινή!
Το «δράμα», το «άδικο» , αυτό που πονάει, ανοίγει πληγές που ματώνουν, ΕΙΝΑΙ ΟΤΑΝ, δεν σε αφήνουν όχι να ζήσεις καλά , αλλά ούτε καν να έχεις δικαίωμα στο Όνειρο μιας όμορφης ζωής !Όταν τα βάσανα αρχίζουν σαν εφιάλτης μέσα στην ίδια σου την οικογένεια με τη μορφή της ενδοοικογενειακής βίας και ότι αυτό σημαίνει!
Οταν στη τρυφερή παιδική ηλικία όπως συμβαίνει και στη ζωή της ηρωίδας της … ο εφιάλτης συμπυκνώνεται και γίνεται ένα τρομαχτικό ουρλιαχτό που αφήνει τα σημάδια του και .."κρέμεται γαντζωμένο σε κάποιο αστέρι, εκεί σε ένα σκοτεινό ουρανό, μαύρο σαν την κατάληξη των ονείρων της, περιμένοντας ένα χέρι να το φτάσει και να το χαϊδέψει.Ενα απρόσμενο άγγιγμα μήπως και κατάφερνε να ξαναφέρει τα όνειρα της εκεί που ήταν η θέση τους. Στην αγνή της ψυχή." (λόγια της συγγραφέας)
Στη πραγματική ζωή όμως η προσμονή δεν φέρνει πάντα το επιθυμητό αποτέλεσμα και το δράμα συνεχίζεται όταν αναγκάζεσαι να κλειστείς σε ένα «κουκούλι» όχι προστασίας αλλά σιωπής για τα ακατανόμαστα που συμβαίνουν μέσα στο ίδιο σου το σπίτι! Μιας σιωπής που σε καταδικάζει να ανέχεσαι και να συντηρείς άθελά σου το ίδιο σου το μαρτύριο , για να μη προσθέσεις περίσσια πίκρα σε όσους σε αγαπούν… αλλά δεν ξέρουν , για να σώσεις την «αξιοπρέπεια» σου στο μικρό έστω κοινωνικό σου περίγυρο ! Ανάμεσα στους φίλους, στους συμμαθητές , στη γειτονιά σου!
Αυτά θίγει η Ειρήνη με την εξιστόρηση της ζωής της ηρωίδας της! Βάζει θέματα που ζητούν τη λύση τους! Αφυπνίζει τον αναγνώστη, τον κάνει ενεργό στην αναζήτηση λύσεων! Το θέμα καινούριο δεν είναι, το ακούμε καθημερινά γύρω μας, ναι, αλλά επαναλαμβάνεται συνεχώς και συνεχώς με μία επανάληψη εφιαλτική! Η Ειρήνη με το βιβλίο της ταρακουνά λιμνάζοντα ύδατα, προκαλεί μια εκ νέου την αφύπνιση, δημιουργεί την ανάγκη να τοποθετηθούμε τι πρέπει να κάνουμε για τις φρικαλέες αυτές καταστάσεις που συχνά συμβαίνουν γύρω μας με θύματα τα παιδιά! Είναι το θάρρος και η δύναμη που πρέπει να έχουν τα θύματα ώστε να γνωστοποιούν τα « ανομολόγητα» ; Πως φτάνεις σε αυτά! Πόσο εύκολα είναι για κάποιον, που είναι παιδί ακόμα, να βάζει το μαχαίρι στη πληγή για να βγάλει το καρκίνωμα! Ποιος θα το εκπαιδεύσει όταν οι πρώτοι αυτοί «κίνδυνοι» βρίσκονται και ξεκινούν από το ίδιο του το σπίτι!
Ποιος ο ρόλος τότε της πολιτείας, του σχολείου, των εκπαιδευτικών προς αυτή τη κατεύθυνση! Πόσο κοντά είναι όλοι αυτοί οι φορείς που βλέπουμε και μέσα από τις διαφημίσεις στις τηλεοράσεις, στα παιδιά και τα προβλήματά τους! Υπάρχει ουσιαστική επαφή με το πρόβλημα; Ο αναγκαίος έλεγχος; Πως εξηγούνται οι επαναλαμβανόμενοι βιασμοί ψυχής και σώματος! Ναι , λέμε… λέμε , τι κάνουμε όμως! Πως μπορεί το κακό να σταματήσει στο ξεκίνημά του ώστε να μην δρομολογηθούν μύρια άλλα που τις περισσότερες φορές οδηγούν σε αδιέξοδο αν όχι στο χαμό!
• Τα χειρότερα έρχονται για την ηρωίδα της Ειρήνης γιατί το κακό δε σταμάτησε. Δεν ήξερε σαν παιδί, δεν μπόρεσε, δεν βοηθήθηκε να το σταματήσει !Και,… σαν νεαρή έφηβη πλέον όταν έκανε τα πρώτα της βήματα ,μόνη, και έξω από τον ασφυκτικά μικρό και μολυσμένο χώρο του σπιτιού της, χωρίς γνώσεις κοινωνικές, χωρίς την ασπίδα προστασία που σου δίνει μια υγιής οικογένεια, όταν έφυγε από το τόπο της για σπουδές και αναζήτηση μιας καλλίτερης ζωής , έδωσε «δικαίωμα» και «χώρο» στη ζωή της , στο πρώτο «τυχάρπαστο» που συνάντησε να τη κάνει σε μικρό σχετικά διάστημα «πεταλούδα της νύχτας»!
Λέμε συχνά ότι είμαστε οι επιλογές μας! Αν και , στην ουσία και αυτές είναι εγκλωβισμένες στην πληροφόρηση που έχουμε! Στη τελική όμως δεν παύουν να είναι οι επιλογές μας!
Το δράμα όμως είναι όταν στη «λάσπη» δεν σε σπρώχνουν οι επιλογές σου αλλά οι συγκυρίες και καταστάσεις εκείνες που δεν μπόρεσες να ελέγξεις! Όταν εμπιστεύεσαι και αφήνεσαι στις καλές σου προθέσεις και νομίσεις ότι ίδιες είναι και εκείνων που συναναστρέφεσαι! Όταν δεν υπάρχει η γνώση, η εκπαίδευση, ο έλεγχος, η δυνατότητα και διάθεση να τα πεις στους γονείς σου, στους φίλους σου, να σε ακούσει κάποιος και να σε συμβουλεύσει…. όταν δεν μπορείς να χρησιμοποιήσεις ασφαλιστικές δικλείδες γιατί δε τις ξέρεις καν ,…τότε γίνεσαι εύκολη λεία γι αυτούς που καραδοκούν και τρέφονται με ζωντανή σάρκα! Δουλέμποροι, μαστροποί ,έμποροι ναρκωτικών! Σε μια τέτοια «δίνη» έπεσε και η ηρωίδα της Ειρήνης!
Τότε ,σαν ξεριζωμένο στάχυ μοιάζει η κάθε ψυχούλα! Φέρεται και άγεται! Ο νους παύει να λειτουργεί, η μικρή λογική δίνει τη θέση της στη μόνιμη θολούρα των ναρκωτικών, η πορνεία κουρελιάζει την αξιοπρέπεια που δίνει τη θέση της στη ντροπή, και η ανάγκη της εξασφάλισης της δόσης δημιουργεί ανθρώπινα ράκη – εύκολα εμπορεύματα στα χέρια των ειδικών! Όλα αυτά γίνονται η μαρτυρική καθημερινότητα της «πεταλούδας» - ηρωίδας του βιβλίου της Ειρήνης μέσα σε ένα εφιαλτικό περίγυρο που μόνο φρίκη αναβλίζει!
Ενώ στη ζωή μας υπάρχει μια ξέφρενη τεχνολογική και επιστημονική ανάπτυξη που εξελίσσεται με ταχείς ρυθμούς… μέσα στη ψυχή του ανθρώπου είναι πολύ μικρή η ανάπτυξη αυτή, πολύ μικρή και αργή η απόσταση που διανύει ο «εξευγενισμός» της ψυχής του! Και πολύ εύκολα γυρίζει πίσω στη «ζωώδικη» του κατάσταση , αυτή που δίνει τη δύναμη να κατασπαράξει «συνανθρώπους» ‘η αυτή που γεννάται από την ανάγκη επιβίωσης του πια, σε ένα δοσμένο εχθρικό περιβάλλον.
Η καθημερινή κατρακύλα, η λάσπη, η κατηφόρα γίνονται τρόπος ζωής για όλες τις γυναίκες – θύματα , καθώς και για τη «πεταλούδα της νύχτας» , τη Μάγδα, στην οποία αναφερόμαστε και είναι η ηρωίδα του βιβλίου, που όπως μας λέει η συγγραφέας πρόκειται για αληθινό πρόσωπο!
Η απουσία στα προβλήματα, η εγκατάλειψη της πολιτείας ς, ηθελημένη είναι θα έλεγα γιατί ο τζίρος των εργασιών τεράστιος! Η εκμετάλλευση της ανθρώπινης σάρκας από τις πιο κερδοφόρες επιχειρήσεις!
Και μπαίνει το ερώτημα! Πόσο εύκολο είναι για τα θύματα που δημιουργούνται , τις «πεταλούδες της νύχτας» συγκεκριμένα, το πισωγύρισμα;
! Η κορύφωση του δράματος συντελείται όταν η εγκατάλειψη χρόνων, τα απανωτά κτυπήματα , η κούραση που τσακίζει τη ψυχή και το σώμα , εξασθενίζουν την όποια διάθεση «εξόδου» από το πρόβλημα! Όταν έρχονται οι στιγμές της κριτικής και αυτοκριτικής των θυμάτων που μοιάζουν σαν διαλλείματα αναλαμπών και βλέπουν τα λάθη που έγιναν και που δεν έπρεπε να αφήσουν να γίνουν, όταν τότε υπάρχει η ελπίδα του πισωγυρίσματος δεν υπάρχει τότε η κατάλληλη στήριξη «εξόδου» από το πρόβλημα και χάνεται μαζί με την ευκαιρία και η διάθεση της επιστροφής! Η σύγχυση και το μάταιο της επιστροφής κυριαρχεί έναντι της μάχης για καινούρια αρχή! Σαν μοναδική διέξοδος καλεί το αδιέξοδο ! Και τότε οι εξελίξεις γίνονται δραματικές! Υπάρχουν ψυχές που ξεκινάνε τον αγώνα «εξόδου και επανένταξης» και μένουν στη μέση , τα παρατάνε! Υπάρχουν ψυχές που «χάνονται» και τότε μετράμε απώλειες και θύματα! Υπάρχουν ψυχές που καταφέρνουν να γλυτώσουν και να γίνονται ελπιδοφόρο παράδειγμα για όσους ξεκινάνε επίπονο αγώνα εξόδου από τη λάσπη , το βούρκο και τα ναρκωτικά!
Ποια είναι η τελική επιλογή της «πεταλούδας» του βιβλίου, και η πονεμένη ιστορία που την έφερε ως εκεί ; Θα σας την πει το ίδιο το βιβλίο που όπως λέει και η συγγραφέας , η ιστορία του είναι αληθινή!
Το γεγονός , ότι η ιστορία είναι αληθινή, με συγκλόνισε ιδιαίτερα! Δεν είναι σενάριο φαντασίας αλλά πραγματικής ζωή όπως είναι και παρόμοιες άλλες ιστορίες που εξελίσσονται μέσα στη ζωντανή πραγματικότητα , εκεί που συνειρμικά σε παραπέμπει το βιβλίο, στο καμίνι της ζωής ,όπου βασανίζονται πλήθος γυναίκες-θύματα , «πεταλούδες της νύχτας» που καίγονται καθημερινά στη φωτιά της κόλασης, λες και ήρθαν στη ζωή αυτή όχι για να ευτυχήσουν αλλά να «καούν» ,όπως οι πεταλουδίτσες της φύσης που τσουρουφλίζονται από τη φωτιά που τους έλκει στο χαμό τους!
Είναι γεγονός ότι η κάθε κοινωνία είναι δομημένη πάνω σε μία συγκεκριμένη βάση δεδομένων που την χαρακτηρίζει! Το οικοδόμημα είναι ανάλογο της βάσης! Στο δικό μας καθορισμένο χρονικό διάστημα ζωής , μπορεί να μην «χωράνε» να μη προλάβουμε να δούμε τις αλλαγές εκείνες που θα εξαφάνιζαν πολλές από τις πληγές της!
Το θέμα του βιβλίου της Ειρήνης και ο τρόπος γραφής που συγκλονίζει , μας βάζει μπροστά στην επιτακτική ανάγκη, να πάρουμε τουλάχιστον θέση μπροστά σε αυτό το «χωνευτήρι» που αρπάζει σάρκες, ψυχές και όνειρα ,και βγάζει χρήμα από τον «πολτό» του! Ως έμπειροι ενήλικες, είτε σαν γονείς, είτε σαν δάσκαλοι, είτε σαν υπεύθυνοι φορέων, η σαν απλοί πολίτες δεν οφείλουμε να ατσαλώνουμε τους εαυτούς μας, να εκπαιδεύσουμε τα παιδιά μας, να τα γεμίζουμε αγάπη, φροντίδα προσοχή και να τα οπλίσουμε με γνώσεις που θα μπορέσουν να απομονώσουν το «κακό» ; Να πάψει τουλάχιστον η «τροφοδότηση» η «διοχέτευση» ψυχών , προς όλα αυτά τα κυκλώματα που τρέφονται με την ανθρώπινη σάρκα και εκμεταλλεύονται τον ανθρώπινο πόνο ; Μπροστά σε όλα αυτά μας βάζει ,το βιβλίο της Ειρήνης Φραγκάκη! Η «πεταλούδα της νύχτας» και όλο αυτό το εφιαλτικό σκηνικό που κινείται αφυπνίζει την επιτακτική ανάγκη της ενεργής τοποθέτησή ς μας απέναντι σε όλα αυτά που αναφέρονται στο βιβλίο!
Τότε μόνο θα μπορούμε να πούμε ότι δεν διαβάζουμε απλά για να διαβάζουμε αλλά για να κατεβάζουμε από τις γραμμές των βιβλίων, κάτω στη πραγματική ζωή και να τα κάνουμε πράξεις , όλα τα ωραία και αναγκαία μηνύματα που μας δίνουν τα βιβλία, όπως αυτό της Ειρήνης, έτσι ώστε να είναι τα βιβλία πραγματικά πολύτιμοι σύντροφοι στη ζωή μας.
Σχετικά με τον λόγο , τον τρόπο έκφρασης και μορφής του βιβλίου της Ειρήνης
Κατ αρχή να σταθώ και σε κάτι που πρέπει να ειπωθεί και αγγίζει μια γενικότερη αλήθειά. Η κριτική με «η» ,και οι κριτικοί με «οι». πολλές φορές έχουν μία διάθεση να «ξεσκίσουν» συγγραφείς και ανθρώπους του γραπτού λόγου με μια έπαρση για τη καθαρότητας της γλώσσας, του επιπέδου της, του χειρισμού της κλπ. κλπ. Ίσως γιατί έτσι επιδεικνύουν τις δικές τους γνώσεις! Και εγώ είμαι πολύ απαιτητική θα έλεγα, λατρεύω τον όμορφα διατυπωμένο λόγο! Με τα χρόνια όμως απέκτησα μια πρόσθετη «γνώση» θα έλεγα! Ο λόγος ταυτίζεται με τη λογική. Λογική = Λόγος = γλώσσα.
Ο λόγος με την έννοια της γλώσσας ντύνει με λέξεις και σχήματα, τη λογική του κάθε ανθρώπου , αυτό που έχει μέσα σου και θελει να εκφράσει. Αυτό το αναγκαίο «οπλοστάσιο» είναι και ανάλογο και της ηλικίας . ‘Ενας 60άρης που ασχολείται επί σειρά ετών με τον λόγο δεν εκφράζεται το ίδιο με τον εικοσάρη που τολμάει, και πολύ καλά κάνει και βάζει τις σκέψεις του στο χαρτί ! Η ζωή θα κρίνει, η ζωή θα δείξει! Διαφορετικό το κάθε απόθεμα ζωής. Κάθε γραφή είναι προσωπική. Έχει δρόμο μπροστά της! Όσο μεστώνουν οι σκέψεις μεστώνει και ο λόγος. Αν το δούμε από αυτή την οπτική γωνία θα είμαστε πολύ δικαιότεροι κάθε φορά που βρισκόμαστε σε τέτοιες αίθουσες παρουσίασης έργων νέων συγγραφέων!
Τώρα θα σταθώ στον λόγο της Ειρήνης.
Η Ειρήνη με τον λόγο της μπόρεσε και στήριξε το θέμα. Η ροή του λόγου της είναι αβίαστη! Ρέουν οι εικόνες της εντυπωσιακά δυνατές! Συγκλονιστικές πολλές φορές! Αναβλύζουν έως και «φρίκη»! Τα σκηνικά της δοσμένα με μαεστρία! Τα συναισθήματα που γεννάνε, δυνατά! Έντονα και ανάλογα με το θέμα. Κατά διαστήματα κάνει τα σχόλιά της , θέτει κοινωνικούς προβληματισμούς! Τα σχόλιά της αφήνουν «χώρο» να σκεφτεί και ο αναγνώστης άλλα τόσα, όπως άφησε και σε μένα ! Σε έλκει με τον λόγο της να πας πάρα κάτω ! Σε έλκει για τη συνέχεια μέχρι το τέλος. Δεν πλατειάζει, δεν κάνει «κοιλιά» το κείμενο, δεν σε καθυστερεί!
Ο λόγος της είναι σύγχρονος και σε αρμονία με το κείμενο ,τους ήρωες και τον τρόπο έκφρασης της σημερινής ελληνικής πραγματικότητας. Οι σελίδες του βιβλίου είναι τόσες όσες χρειαζόντουσαν για να αποδοθεί το θέμα και να μη κουράσει τον αναγνώστη. Η τιμή του είναι προσιτή… γιατί στη εποχή που ζούμε όλα έχουν σημασία, η κάθε τιμή λέω …πρέπει να σου αφήνει περιθώρια να αγοράσεις και κάποιο άλλο βιβλίο από τα πολλά που βγαίνουν στις μέρες μας και επιθυμείς να αποκτήσεις!
Το βιβλίο της Ειρήνη είναι έτοιμο! Πέρα από το περιεχόμενο , είναι γεμάτο και από τους κτύπους της καρδιάς της, όταν το έγραφε! Γεμάτο από τις προσδοκίες της για επιτυχία! Το βιβλίο περιμένει …, λες και βρίσκεται πάνω σε ένα νοητό «όχημα» έτοιμο να ξεκινήσει! Περιμένει εμάς για το πρώτο κατευόδιο , προς τις καρδιές των ανθρώπων!
Να ευχηθώ και εγώ ! Καλοτάξιδο νάναι Ειρήνη!
Να πετύχει την αφύπνιση που επιδιώκει η ιστορία του, σαν μια «προσφορά» από την αληθινή ηρωίδα προς την κοινωνία, για λιγότερα θύματα γυναίκες-πεταλούδες- έως καθόλου, ο επιθυμητός στόχος!
Εύχομαι και εσύ Ειρήνη να νοιώσεις ότι προσδοκείς, ότι επιθυμείς, ανάλογη και η ευχή προς του ς παράγοντες που το στηρίζουν της Ελληνικής Πρωτοβουλίας, που χωρίς αυτούς δεν θα υλοποιείτο!
Ευχαριστώ και όλους εσάς για τη προσοχή σας!
Παρουσίαση του βιβλίου μου 'Η πεταλούδα της νύχτας'
Παρουσίαση του βιβλίου μου 'Η πεταλούδα της νύχτας'
το Σάββατο 30 Μαρτίου 2013, στις 18.00,
στο cafe - restaurant JK
Φιλικής Εταιρείας 19-20 Κολωνάκι
Για το βιβλίο μίλησε η Μαργαρίτα Αρβανίτη,
(ραδιοφωνική παραγωγός-ποιήτρια)
ενώ η συγγραφέας
Μαίρη Κωνσταντούρου
έντυσε με την φωνή της
αποσπάσματα του βιβλίου!!!
Ευχαριστώ πολύ όλους όσους συντέλεσαν στο να δημιουργηθεί αυτό το υπέροχο αποτέλεσμα της παρουσίασης αλλά και όλους τους φίλους, νέους και παλιούς, που με τίμησαν με την παρουσία τους!!!
το Σάββατο 30 Μαρτίου 2013, στις 18.00,
στο cafe - restaurant JK
Φιλικής Εταιρείας 19-20 Κολωνάκι
Για το βιβλίο μίλησε η Μαργαρίτα Αρβανίτη,
(ραδιοφωνική παραγωγός-ποιήτρια)
ενώ η συγγραφέας
Μαίρη Κωνσταντούρου
έντυσε με την φωνή της
αποσπάσματα του βιβλίου!!!
Ευχαριστώ πολύ όλους όσους συντέλεσαν στο να δημιουργηθεί αυτό το υπέροχο αποτέλεσμα της παρουσίασης αλλά και όλους τους φίλους, νέους και παλιούς, που με τίμησαν με την παρουσία τους!!!
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)