Το δικό μου...φως....

Χαρά Σαμπανίδου - Η λαμπερή χαμογελαστή ψυχή...έφυγε....

Ένας μικρός φόρος τιμής στην δικιά μου Χαρούλα, που έφυγε και δεν πρόλαβα να της πω όσα ήθελα....

Στην καρδιά μου θα κρατήσω το καλοκαίρι μας, εκείνο που μας έφερε τόσο κοντά... τις στιγμές μας...

Κι ήρθες ένα πρωί με γεμάτη την αγκαλιά σου με τα δώρα της ψυχής σου για να γεμίσεις την δική μου...μ' ένα γλυκό φιλί να σε θυμίζει πάντα....

Κάθε πρωί θα ανάβει για εσένα το καντηλάκι κι ας μην μπορώ να το πιστέψω ότι εσύ είσαι ο λόγος που το ανάβω...

Καλό ταξίδι Χαρούλα μου.... είσαι ο χαμογελαστός μου άγγελος....

Βιογραφικό

Γεννήθηκα στην Κωνσταντινούπολη. Εκεί έζησα μέχρι τα δώδεκα μου χρόνια.
Το αεροπλάνο που μας έφερε στην Ελλάδα, ήταν το πέταγμα για την ελευθερία. Το μόνο που μας έλειπε, γιατί όλα τα άλλα μας τα πρόσφεραν απλόχερα οι γονείς μας, μαζί με την αγάπη τους. Το Παλαιό Φάληρο και το Καλαμάκι, είναι περιοχές που έζησα κι αγάπησα, και είναι βαθιά χαραγμένες στη μνήμη μου. Σταθμός στη ζωή μου. Με σκοπό πάντα κάτι καλύτερο και μια πιο ποιοτική κι ανθρώπινη ζωή, το 1982 εγκατασταθήκαμε με τον άντρα μου και τα τρία μας παιδιά, στο Πορτοχέλι. Οι ασχολίες μου και τα ενδιαφέροντά μου ως επί το πλείστον καλλιτεχνικές. Έχω συμμετάσχει σε αρκετές εκθέσεις ζωγραφικής με έργα μου.

(2015)	Μείνε λίγο ακόμα, Ωκεανός
(2014)	Να με θυμάσαι όπου και να' σαι!, Ωκεανός
(2013)	Οι γλάροι του Βοσπόρου, Ωκεανός
(2012)	Μια θέση στο φεγγάρι, Ωκεανός
(2009)	Βαθύ κόκκινο η αγάπη, Αρσενίδης
(2002)	Ο κύκλος της βροχής, Αρσενίδης
(1999)	Το φιλί ήταν του ανέμου, Αρσενίδης
(1994)	Ίριδα, Χρωμογραφή Βιβλιοπαρουσίαση για το βιβλίο της, Βαθύ κόκκινο η αγάπη

Τα βίντεο που έφτιαξα για την Χαρούλα μου με όλη μου την αγάπη.... θα μου μείνουν αξέχαστες όλες εκείνες οι μέρες που παρέα ψάχναμε για εικόνες, τραγούδια... για τα γέλια που κάναμε, για ΟΛΑ.....

Οι Γλάροι του Βοσπόρου

Μια θέση στο φεγγάρι

Τις αγαπώ τις λέξεις..

Τις αγαπώ τις λέξεις...
Αγαπώ τον χορό τους... κι εκείνον τον ξέφρενο,τον τρελό, τον πεισματάρη που κόντρα σε όλα παλεύει να εξηγήσει...τ' αυτονόητα με πείσμα.
Τις αγαπώ τις λέξεις που δεν κωλώνουν πουθενά.
Μα αγαπώ κι αυτόν τον άλλο τους χορό....τον χαδιάρη.Που θα σε αγγίξει τρυφερά στον ώμο. Έναν χορό που σαν στροβιλίζεσαι και χάνεσαι μαζί του σου βάζει φτερά, όχι στην πλάτη μα στην ψυχή....
Αχ, λέξεις μου...
Σας λατρεύω όταν ψιθυρίζετε. Σας λατρεύω όταν μπορώ να σας κάνω να κραυγάζετε σιωπηλά κι όμως θα βρεθούν κι άλλοι "πειραγμένοι" σαν εμένα που θα σας ακούσουν.
Ναι, εγώ κι οι λέξεις αγαπιόμαστε... κι είναι μια αγάπη γεμάτη κατανόηση...γεμάτη λατρεία...λέξεις μου, ελάτε, κρατήστε μου το χέρι γιατί έχουμε ακόμα μεγάλο ταξίδι..... κι εγώ πείσμα σε όλους και σε όλα που δεν πιστεύουν σ' εσάς θα συνεχίσω να σας βρίσκω ανθρώπους να ταιριάζετε...

ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΤΩΝ ΜΕΛΩΝ ΤΗΣ ΚΡΙΤΙΚΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ bonsaistories.gr

Ήταν μεγάλη χαρά η συμμετοχή μου στην κριτική επιτροπή για τον Διαγωνισμό Διηγήματος που διοργάνωσε η λογοτεχνική ιστοσελίδα bonsaistories.gr !
Τις ευχαριστίες μου σε όλους emoticon smile
Η εμπιστοσύνη και η συνεργασία ήταν άψογη από την αρχή μέχρι και την ολοκλήρωση του δύσκολου αυτού έργου μας! Ελένη Χριστοφοράτου Θεόφιλος Γιαννόπουλος Jenny Koukidou και Natasha Karamanli ήταν ιδιαίτερη χαρά και τιμή η συνεργασία μας!Να είστε όλοι καλά,να συνεχίσετε να δημιουργείτε και να εμπνέεστε!!
Συγχαρητήρια σε όλους τους συμμετέχοντες, μας δώσατε κομμάτι από την ψυχή σας!
Πάντα να επιτυγχάνετε τους στόχους σας!!!!
Και εις άλλα με υγεία!

                                                                      bonsaistories.gr

Κριτική για την Πεταλούδα της Νύχτας

3 χρόνια μετά και η πεταλούδα συνεχίζει να υπάρχει στις προτιμήσεις σας,συνεχίζει να δέχεται τα όμορφα σχόλια σας...τι άλλο θέλω για να είμαι χαρούμενη;

Ευχαριστώ....

Κεραλοιφή και λιπ γκλος

Πρώτη μου απόπειρα να φτιάξω κεραλοιφή μιας και αυτές που είχαν φτιάξει η μανούλα κι η αδερφούλα μου απόκαμαν.

Να 'ναι καλά κι ο γαμπρούλης μου αφού το κερί ήταν μια ευγενική δική του χορηγία από τις μελισσούλες του.

Κι η αδερφούλα μου βεβαίως βεβαίως που χωρίς την δική της υπομονή και την  μεταλαμπάδευση της γνώσης της δεν θα είχα αυτό το αποτέλεσμα!!!

Πάμε λοιπόν στα υλικά μας:

30 γρ. κερί μέλισσας. Όσοι δεν έχουν κάποιον να τους το προμηθεύσει μπορούν να το αγοράσουν από το φαρμακείο.

120 γρ. χαμομηλόλαδο.

(Εγώ το έχω φτιάξει από την Άνοιξη που μου έφερε η πεθερούλα μου φρεσκομαζεμένο χαμομήλι. Το έπλυνα καλά, το έβαλα σε βάζο και το σκέπασα μέχρι να καλυφθεί εντελώς με ελαιόλαδο. Το άφησα, 5-6 μήνες για να αποφύγω την διαδικασία βρασίματος και να αφήσω τον χρόνο να βγάλει τα έλαια από το χαμόμηλο. Το σούρωσα καλά και το φυλάσσω σε βάζο, σε σκοτεινό μέρος.)

Αν δεν έχετε χαμομηλόλαδο, δεν χάλασε ο κόσμος. Βάζετε ελαιόλαδο, Παίρνετε από το φαρμακείο έλαιο χαμομηλιού και προσθέτετε στην παραπάνω δοσολογία  σταγόνες. Επίσης μπορείτε να βάλετε άλλο αιθέριο έλαιο της αρεσκείας σας. Εγώ προτιμώ το χαμόμηλο για τις ιδιότητές του κι επειδή το χρησιμοποιώ ως επί το πλείστον στα μωρά μου.

Η διαδικασία παρασκευή είναι η εξής:

Αποφεύγουμε να λιώνουμε το κερί απευθείας στο σκεύος επάνω στη φωτιά. Προτιμάμε τη διαδικασία μπεν μαρί για ευνόητους λόγους :-)

Μόλις λιώσει το κερί μας τελείως και δεν έχει καθόλου κομματάκι, ρίχνουμε το χαμομηλόλαδο. Αν χρησιμοποιήσουμε ελαιόλαδο περιμένουμε λίγο να ζεσταθεί κι αυτό και προσθέτουμε 3-4 σταγόνες από το αιθέριο έλαιο της επιλογής μας.

Επίσης, συμβουλή της αδερφούλας μου, το κερί αντί να το κόψουμε σε κομμάτια και να το λιώσουμε, μπορούμε να το τρίψουμε στον τρίφτη, στο χοντρό μέρος (της ντομάτας) για να γίνει πιο αφράτη η κρέμα μας. Εγώ βαρέθηκα να πω την αλήθεια μου :-D

Το αφήνουμε να κρυώσει καλά. Παρατηρούμε ότι αρχίζει να πήζει και να αλλάζει χρώμα.

Με το ίδιο μείγμα έφτιαξα λιπ γκλος με κοραλί χρώμα από ένα ρουζ κι ένα λιπ γκλος άχρωμο. Για να γίνει πιο στέρεο το λιπ γκλος αν θέλουμε να το τοποθετήσουμε σε βάση παλιάς συσκευασίας που ανοιγοκλείνει, πρέπει να χρησιμοποιήσουμε λίγο παραπάνω ποσότητα κεριού. Εγώ επειδή δεν το έκανα αυτό κι έχει την υφή της αλοιφής, το διατηρώ στο ψυγείο.

Καλή επιτυχία!!!!!

Σητεία μου, χώμα λατρεμένο, γη μου πολύτιμη....

Πόση ομορφιά χώρεσες, Θέ μου, σε μια λέξη. Σ' έναν τόπο.

Σητεία!

Τόπος ευλογημένος!

Γη που όταν πατήσεις τα χώματά της, θαρρείς και γίνεσαι ένα με δαύτη.

Θάλασσα που λαχταράς να γενείς δελφίνι και να την αρμενίσεις απ' άκρη σ' άκρη.

Ουρανός που δε θες να τον αποχωριστείς μα να χαθείς πεθυμάς στο γαλανό του.

Αγαπημένη Στεία μου, δε θα κουραστώ ποτέ να μιλάω, να γράφω για σένα... δε θα κουραστώ ποτέ να νιώθω ότι στα χώματά σου, μου "οφείλω" να γυρίσω....

Ένας τόπος που γεννά την έμπνευση στις ψυχές όσων γεννήθηκαν και πήραν την πρώτη τους ανάσα στα σπλάχνα σου!

Μαντινάδες σε κάνουμε, τραγούδι κι εικόνες
για να μείνει αξέχαστο

στους αιώνες των αιώνων το όνομά σου....

Σοκάκια βγάνουν στο γιαλό

στου κύματος την άκρη

aπού πατείς και αφήνεται

τ’ αχνάρι σου σα δάκρυ.

Στεία πλανεύτρα έμορφη,

Στεία ομορφογέννα

κυλάς και δίνεις τη ζωή

στσι φλέβες μας σαν αίμα.

Ποιος είν' αυτός που πάτησε το πόδι του στην Σητεία και δεν έφυγε με βαριά καρδιά;

Ποιος είν' αυτός που δεν την απολαμβάνει αχόρταγα κι ας τη ζει κάθε μέρα;

Έχει στολίδι της το Κάστρο, την Καζάρμα, το ενετικό φρούριο που αρχοντικά κι επιβλητικά στέκει τόσους αιώνες ακοίμητος φρουρός να θυμίζει στις ψυχές μας την περήφανη ιστορία της Σητείας. Ένα κτίριο που γίνεται από μόνο του το μέσον για να σε μεταφέρει σε αλλοτινές εποχές. Ένας υπέροχος, μοναδικός διακτινισμός που συμβαίνει με την πρώτη ματιά εκεί που δεν το περιμένεις.

Ένας τόπος που γέννησε Μεγάλους και τρανούς Λογοτέχνες, ποιητές, μουσικούς...

Ο τόπος που γεννήθηκε ο ξακουστός ποιητής ως στα πέρατα της γης, ο Βιτσέντζος Κορνάρος.

Κι όπως γράφει και στον Ερωτόκριτο:

Στη Στείαν εγεννήθηκε,

στη Στείαν ενεθράφη,

εκεί 'καμε κι εκόπιασεν

ετούτα που σας γράφει.

Είναι περήφανη για τον  Μύσωνα,

έναν από τους επτά σοφούς της αρχαιότητας.

Κάντε τις βόλτες σας στα πλακόστρωτα δρομάκια της και ακούστε να ηχούν στ’ αυτιά σας ήχοι μιας άλλη εποχής. Κλείστε τα μάτια κι αφουγκραστείτε τα πατήματα των προγόνων μας.

Απλώστε το βλέμμα σας στο καταγάλανο σεντόνι που απλώνεται στα δαντελοπλεγμένα ακρογιάλια της.

Κατεβείτε στο λιμάνι της, περπατήστε τους περίτεχνα και με ψυχή πετροφτιαγμένους δρόμους της και αφήστε τη δική σας, να ταξιδέψει αφήνοντας τη ματιά σας να χαθεί στην ομορφιά που μέσα από την απλότητά της η Σητεία, μας φέρνει στο νου εικόνες ενός τοπίου που θυμίζει ΜΟΝΟ Ελλάδα.

Απολαύστε τον καφέ, το ποτό και τη ρακί σας στον κόλπο της, πλάι στα ψαροκάικα που περικλείνει όλη τη ζεστασιά του κόσμου και δώστε στην ψυχή σας την ευκαιρία να γεμίσει ηρεμία και γαλήνη.

Μαγευτείτε με τα χρώματά της και φτιάξτε αναμνήσεις για μια ολόκληρη ζωή, αξέχαστες, σπουδαίες, παραμυθένιες μα ζωντανές.

Ενημερωθείτε εδώ για το γεωλογικό πάρκο Σητείας

και κάντε τις εξορμήσεις σας αξέχαστες!

Τόπος περήφανος για την ιστορία της

και με την αρχαία ονομασία της, να ηχεί ακόμα και σήμερα

στ’ αυτιά όλων σαν τραγούδι.

Ήτις ή Ητεία, Ηταία, Ήτιδα.

Επισκεφθείτε το αρχαιολογικό μουσείο μας

καθώς επίσης και

το Λαογραφικό μουσείο Σητείας

Αντάμα με τη θάλασσα

και τ’ έμορφο το Κάστρο

που αρχοντικά σα στέκεται

θυμίζει λαμπρό άστρο.

Κολυμπήστε στα καταγάλανα νερά της παραλίας της Σητείας μέχρι το μοναδικό στην Ευρώπη φοινικόδασός της, το Βάϊ.

Γιατί, ναι... δικό μας είναι. Μας το χάρισε ο Θεός μαζί με την υπόλοιπη ομορφιά.... κι ας σκοτώνονται τόσοι και τόσοι ότι τους ανήκει. Τα όμορφα και τα μοναδικά, πολλοί τα διεκδικούν μα δεν μπορούν να τα έχουν.

Και μην παραλείψετε να πάτε στο Παλαίκαστρο, στη Ζάκρο, στη Χιόνα, στην πανέμορφη Τέντα, το στενότερο κομμάτι γης που ενώνει το Κρητικό με το Λιβυκό πέλαγος.

Κάντε μια στάση στη Μονή Τοπλού, θα μαγευτείτε, να είστε σίγουροι.

Βόλτα από Βάι, Σητεία!

Σητεία-Δάφνη

Αύγουστος 2016

Υπάρχουν άνθρωποι στον τόπο μου που είναι μερακλήδες, έχουν φαντασία και μεράκι. Έχουν τσαμπουκά και κόντρα στις δυσκολίες των καιρών καταφέρνουν να διοργανώνουν τις πιο όμορφες εκδηλώσεις.

Πιο γνωστά, τα Κορνάρεια.

Χρόνια ολάκερα παρέα με τον πατέρα μου και τ' αδέρφια μου, τ' απολαμβάναμε από το καλύτερο πόστο. Γιορτή που θα σου δώσει απλόχερα θεατρικά, μουσική και  χορευτικά αλλά και εκθέσεις διαφόρων μορφής τέχνης.

Ναι, υπάρχουν κάποιοι άνθρωποι σε αυτήν την άκρη της Ελλάδας, που έχουν το φως μέσα τους και μέσα από την δική τους δύναμη το μεταδίδουν με αγάπη!!

Άθρωποι φιλόξενοι που θα σας τρατάρουν αγάπη κι αγκαλιά, έναν καλό λόγο νέκταρ κι αμβροσία.

Γευθείτε όσο θα βρίσκεστε στο πανέμορφο αυτό μέρος τα καλιτσούνια, τα ξεροτήγανα, τα προζυμένια κουλουράκια και τη μοναδική Στειακή ρακή με τους παραδοσιακούς μεζέδες. Χοχλιούς, οματιές και τόσα άλλα μοναδικά.

Στεία σα 'ρθω, το χώμα σου

θέλω να το φιλήσω

τα όνειρα απού 'καμα

στσ’ αγκάλες σου ν’ αφήσω.

Ευχαριστώ πολύ όσους μου έδωσαν την άδεια να αναρτήσω τις φωτογραφίες τους.

Κάποιες άλλες είναι δικές μου αλλά και από αναζήτηση στο διαδίκτυο.

Κάθε φορά θα προστίθενται και άλλες φωτογραφίες.

Όποιος θέλει να ανεβάσω και τις δικές του δεν έχει παρά να επικοινωνήσει μαζί μου.

Με αγάπη και σεβασμό
στον τόπο που με ανέθρεψε

Ειρήνη Φραγκάκη

Μαντινάδες - Κείμενο (c) Ειρήνη Φραγκάκη

Απαγορεύεται οποιαδήποτε αναφορά - εκμετάλλευση χωρίς την τοποθέτηση του ονόματός μου.