Β Ι Β Λ Ι Ο Δ Ε Ι Κ Τ Η Σ


Ο ΒΙΒΛΙΟΔΕΙΚΤΗΣ είναι μια νέα προσπάθεια για τη δημιουργία μιας όμορφης και ζεστής γωνιάς στο διαδίκτυο όπου θα αναδεικνύεται η αγάπη για το βιβλίο, την ανάγνωση και τη γραφή.

Ακριβώς όπως ένας σελιδοδείκτης μπαίνει ανάμεσα στις σελίδες ενός βιβλίου, ο ΒΙΒΛΙΟΔΕΙΚΤΗΣ, φιλοδοξεί να "χώνεται" στις πιο ξεχωριστές ειδήσεις από το χώρο του βιβλίου, στις σημαντικότερες νέες κυκλοφορίες, στα λογοτεχνικά περιοδικά και στο ηλεκτρονικό βιβλίο. Αγαπά την ελληνική λογοτεχνία, τους συγγραφείς και το έργο τους, τις ιδέες και τις ανησυχίες τους.

Ο ΒΙΒΛΙΟΔΕΙΚΤΗΣ αγαπά επίσης ιδιαίτερα τα ιστολόγια για το βιβλίο. Γι' αυτό αν έχετε blog και γράφετε για βιβλία, να ξέρετε ότι ο ΒΙΒΛΙΟΔΕΙΚΤΗΣ βολτάρει και παρακολουθεί...

Σας καλωσορίζουμε στη σελίδα μας, ελπίζουμε να τη βρείτε χρήσιμη, και σας ενθαρρύνουμε να μας βοηθάτε με τα σχόλια, τις παρατηρήσεις σας και τις προτάσεις σας.


Η ύλη της σελίδας θα ανανεώνεται με νέα άρθρα κάθε 15 μέρες. 

http://vivliodeiktis.blogspot.com/


Εδώ θα είμαστε και θα σας περιμένουμε με χαρά αυτή την Κυριακή!
Η ΔΥΑΣ εκδοτική και η Κατερίνα Κάιρα με το vivliolatreia.blogspot.com την Κυριακή 29 Απριλίου 2012 θα έχουν την χαρά να φιλοξενούν την νέα συγγραφέα Ειρήνη Φραγκάκη στο MUSEUM HOTEL BARBARA στην Αγριά Βόλου (έναντι ΕΨΑ) στις 7.00μμ όπου θα μιλήσουν για το μυθιστόρημα της “Η αγάπη που άνθισε στην ψυχή μου”. Ένα βιβλίο γεμάτο συναισθήματα και προβληματισμούς που αντιμετωπίζουν καθημερινά τα περισσότερα ζευγάρια, και ιδιαίτερα οι γυναίκες σύζυγοι, μητέρες. Ελάτε να μιλήσουμε για την ρουτίνα της καθημερινότητας, για τις παράλληλες σχέσεις και για το διαζύγιο.
Ομιλητές της εκδήλωσης είναι ο Γιώργος Μωύσογλου συγγραφέας-εκδότης και η Κατερίνα Κάιρα διαχειρίστρια του vivliolatreia.blogspot.com. Αποσπάσματα θα διαβάσουν η Δανάη Παπανδρεοπούλου και η Κασσιανή Κουτσιαρή.

Χρυσή ηλιαχτίδα - κόσμημα














Το προφίλ της Χρυσής ηλιαχτίδας στο facebook για την δική σας εξυπηρέτηση!

http://www.facebook.com/profile.php?id=100003624047685

"Κοραλία της σιωπής" Ζήνα Μαρνέζη

Φιλες και φίλοι μου με πολύ χαρά σας παρουσιάζουμε την καινούρια δημιουργία της Δυάς Εκδοτική. Το εξώφυλλο του βιβλίου της αγαπημένης μας Ζίνας Μαρνέζη! ''Η Κοραλία της Σιωπής'' ένα συναρπαστικό μυθιστόρημα που σε λίγες μέρες θα είναι στα χέρια σας για να το απολαύσετε.
 Με το καλό στο Ζηνάκι μας!

Παρουσίαση

Παρουσίαση του βιβλίου μου την Κυριακή 29 Απριλίου και ώρα 7.30μ.μ. στο Museum Hotel Barbara στην Αγριά Βόλου!Όποιος είναι από Βόλο και περίχωρα θα χαρώ να τα πούμε από κοντά!

Η ΔΥΑΣ εκδοτική και η Κατερίνα Κάιρα με το vivliolatreia.blogspot.com την Κυριακή 29 Απριλίου 2012 θα έχουν την χαρά να φιλοξενούν την νέα συγγραφέα Ειρήνη Φραγκάκη στο MUSEUM HOTEL BARBARA στην Αγριά Βόλου (έναντι ΕΨΑ) στις 7.00μμ όπου θα μιλήσουν για το μυθιστόρημα της “Η αγάπη που άνθισε στην ψυχή μου”. Ένα βιβλίο γεμάτο συναισθήματα και προβληματισμούς που αντιμετωπίζουν καθημερινά τα περισσότερα ζευγάρια, και ιδιαίτερα οι γυναίκες σύζυγοι, μητέρες. Ελάτε να μιλήσουμε για την ρουτίνα της καθημερινότητας, για τις παράλληλες σχέσεις και για το διαζύγιο.
Ομιλητές της εκδήλωσης είναι ο Γιώργος Μωύσογλου συγγραφέας-εκδότης και η Κατερίνα Κάιρα διαχειρίστρια του vivliolatreia.blogspot.com. Αποσπάσματα θα διαβάσουν η Δανάη Παπανδρεοπούλου και η Κασσιανή Κουτσιαρή.

Ρένα Τζωράκη

Με πολύ χαρά σας παρουσιάζω την καινούργια δουλειά της Δυάς Εκδοτικής. Είναι η ποιητική συλλογή της ποιήτριας και δημοσιογράφου Ρένας Τζωράκη που σε λίγες μέρες θα παρουσιαστεί στο Ηράκλειο της Κρήτης σε συνεργασία και με το βιβλιοπωλείο Ελευθερουδάκης.
Ευχαριστώ τους συνεργάτες μου για την δουλειά που έκαναν!

Γιώργος Μωύσογλου-συγγραφέας εκδότης ΔΥΑΣ ΕΚΔΟΤΙΚΗ

Όταν έχω διάθεση κι έμπνευση!!!!

Πλεκτό πετσετάκι με ανεμόμυλο
Γυάλινα μπουκάλια ντυμένα με κλωστή πλεξίματος που είχε περισσέψει και αρωματικά αποξηραμένα
Από την καλαμωτή που περίσσεψε ντύθηκε και στολίστηκε με κοχύλια η υδροροή
Κοχύλια
Πλαστικά μπουκάλια ντυμένα με κλωστή πλεξίματος που είχε περισσέψει και αρωματικά αποξηραμένα.Τα μπουκάλια ενώθηκαν με σιλικόνη.
Πλεκτό πετσετάκι ή μαξιλαράκι
Κοχύλια κρεμαστά,θέλουν συμπλήρωμα....
Έφτιαξα γλαστράκι από το τενακεδάκι του κεριού για τα κουνούπια ντυμένο με τεχνική της χαρτοπετσέτας.
Μια παλιά κορνίζα ντύθηκε με ένα παλιό φουλάρι που είχε φθαρθεί και υποδέχτηκε τη μάσκα μου!
Το στεφανάκι της ανηψιάς μου από τα βαφτίσια σε κορνίζα
Κεντητό μαξιλαράκι σταμπωτό
Πλαστικά μπουκάλια ντυμένα με κλωστή πλεξίματος που είχε περισσέψει και αρωματικά αποξηραμένα.Τα μπουκάλια κόπηκαν κι έγιναν ανθοδοχείο αποξηραμένων
Πλεκτό μαξιλαράκι ή πετσετάκι
Μόμπιλε με κοχύλια
Κούτσουρο που άδειασε κι έγινε γλάστρα για τον σγουρό βασιλικό μου
Βαζάκι γυάλινο από μαρμελάδα γέμισε με κερί που αρωμάτισα με έλαιο φράουλας
Γυάλινη κανάτα από την καφετιέρα που χάλασε έγινε ανθοδοχείο και ντύθηκε με την τεχνική της χαρτοπετσέτας.Πρώτη προσπάθεια είναι :D
Μπουκάλι από κονιάκ ντύθηκε με ύφασμα και μια προσπάθεια να φτιάξω λουλουδάκι
Άδεια κουτιά από το βρεφικό γάλα του μπεμπέ μου ντύθηκαν με ύφασμα
Τελειωμένα πια...

Η γωνιά με τις μάσκες που περιμένει τις υπόλοιπες
Άδειο δοχείο από παγωτό ντύθηκε με ύφασμα και διακοσμήθηκε με αποξηραμένα αρωματικά

Τελειωμένο

Πλαστικά μπουκάλια ντυμένα με κλωστή πλεξίματος που είχε περισσέψει και αρωματικά αποξηραμένα.Το επάνω μέρος των μπουκαλιών δεν πήγε χαμένο.Έγιναν κηροπήγια ντυμένα με τον ίδιο τρόπο.
 Πλεκτό σχέδιο τριαντάφυλλο με βελονάκι και χοντρή κλωστή θα γίνει μαξιλάρα για το πάτωμα.
 Ο πρώτος μου κεντητός πίνακας σαν παιδί
 Μαξιλαράκι κεντητό,κάπου είναι και η Μάγια η Μέλισσα,μόλις την βρω θα την περάσω.
Προίκα από τη μανούλα,το πάνω είναι πορτοφάλι και θέλει φερμουάρ,το κάτω είναι κι αυτό θήκη αλλά δεν ξέρω τι θα βάλω...

Έλα μαζί μου και χαμογέλα!


Θέλω να ξαναζήσω την αγάπη σου
Να γίνω πια κομμάτι απ’ το κομμάτι σου
Θέλω να ζήσω μαζί σου την ίδια τρέλα
Έλα μαζί μου και χαμογέλα!

Στον ουρανό κοιτούσα ένα αστέρι
Κι ένιωθα πως μου κράταγες το χέρι
Στον ουρανό έκανα την ευχή μου
Κοντά μου να ‘σαι πάντα ψυχή μου!

Κοίταξα μες στα μάτια σου και είδα
Ότι δεν χάθηκε καμιά ελπίδα
Άκουσα τη φωνή απ’ την ψυχή σου
Κι ορκίστηκα πάντα να ‘μαι μαζί σου!

Θέλω να ξαναγίνω εγώ το δάκρυ σου
Να γίνω πάλι η τρελή αγάπη σου
Θέλω να ζήσω μαζί σου την ίδια τρέλα
Έλα μαζί μου και χαμογέλα!

Ειρήνη Φραγκάκη
8/04/2012

Συνέντευξη στη Γιούλη Τσακάλου για την ομάδα Βιβλιοπαρουσιάσεις-Κριτικές στο Facebook



Κάποτε έβλεπα την ζωή μου σαν να ήμουν κλεισμένη πίσω από σίδερα,
λες και δεν υπήρχε αέρας εκεί που με είχαν κλείσει...
Ασφυκτιούσα αλλά δεν το καταλάβαινε κανείς...
Ποιος άλλωστε θα είχε την "καλοσύνη" να ενδιαφερθεί για μένα...
Για το πως ένοιωθα ή για το τι με απασχολούσε.....
Απολύτως κανείς!
Μέχρι που βρέθηκε στον δρόμο μου Εκείνος!!!
Που όχι μόνον νοιάστηκε για μένα...αλλά και ότι έκανε
ήταν πραγματικά αληθινό και βγαλμένο μέσα από την καρδιά του....

Διαβάζω και ξαναδιαβάζω τις γραμμές αυτού του βιβλίου και έχω την αίσθηση πως η γράφουσα έχει βαθειά μέσα στο DNA της τον λυρισμό.
Οι σειρές χορεύουν μπροστά στα μάτια μου ,δεν είναι άψυχες.!!! Οι σειρές μου δίνουν την δυνατότητα να δω κομμάτια της καθημερινής ζωής της γυναίκας διαχρονικά. Ρίχνω κλεφτές ματιές στον πόνο , στην αγωνία, στην δύναμη που κρύβει μέσα της κάθε γυναικεία καρδιά όταν είναι εγκλωβισμένη στα καθώς πρέπει!! Να δω την γυναίκα που παίρνει δύναμη και θάρρος και ξαναβγαίνει στην.....ζωή....

Η Ειρήνη Φραγκάκη ,νέα σε ηλικία Συγγραφέας μπόρεσε να κάνει τα μάτια να δακρύσουν και την καρδιά να αγκαλιάσει με το αποτέλεσμα!!
Η Ειρήνη Φραγκάκη με το βιβλίο της "Η Αγάπη που άνθισε στην ψυχή μου" κατέδειξε πως δεν πρέπει πια να έχει συστολή όταν ακούει πως είναι απόγονος του Ραψωδού Βιτσέντζου Κορνάρου!!


     Γ.Τ. Καλημέρα Ειρήνη μου ,χαίρομαι πάρα πολύ, πρώτα γιατί είσαι ένα νέο παιδί με πολύ ταλέντο και επειδή αυτό το συγγραφικό σου ταλέντο, επέτρεψες να το απολαύσουμε μέσα από το βιβλίο σου!Όπως επίσης γνωρίζοντας πως περιορίζεις τις λέξεις σου όταν πρόκειται για σένα θα ήθελα να μου επιτρέψεις να μιλώ για σένα όπως εγώ αισθάνομαι, και εσύ να μην νιώθεις άβολα!

      Ε.Φ. Γιούλη μου καλημέρα και σ’ εσένα!Σ’ ευχαριστώ πολύ για τα καλά σου λόγια και χαίρομαι που μιλάω μαζί σου!


      Γ.Τ. Ειρήνη μου γράφεις από ότι ξέρω από μικρό παιδί.Το γράψιμο τετριμμένα θα σου πω πως σίγουρα αποτελεί ένα προσόν σου.Αυτό όμως που θέλω να σε ρωτήσω είναι εάν αποτέλεσε και μια διέξοδος στην ζωή της επαρχίας και μάλιστα στην ζωή μια νεαρότατης γυναίκας που παντρεύτηκε νωρίς και έκανε 3 και 4 παιδιά!

     Ε.Φ. Το γράψιμο για μένα λειτουργούσε σαν ηρεμιστικό απ’ όταν ήμουν στο δημοτικό.Κι επειδή ποτέ δεν μ’ ενθουσίαζαν τα φανταχτερά ημερολόγια της εποχής,αγόραζα τετράδια και τα διακοσμούσα εγώ.Εκεί μέσα άνοιγα την ψυχή μου είτε για να καταθέσω τις σκέψεις μου είτε για να αποτυπώσω τις εμπνεύσεις μου τα οποία τα κρατάω έως και σήμερα. Έκτοτε, αυτό μ’ έκανε να νιώσω ότι εγώ και το γράψιμο είμαστε ένα.Αυτή η κοινή πορεία έκανε τον «κόσμο» μου πάντα πιο όμορφο και γαλήνιο.Σαφώς και ήταν διέξοδος το γράψιμο στην επαρχία όπως και το διάβασμα.Οι επιλογές που έχεις περιορίζονται από μια μικρή κοινωνία.Για μένα ελευθερία σήμαινε μολύβι και χαρτί!

     Γ.Τ. Το να κρατάς το μολύβι και να γράφεις ότι νιώθεις συνήθως το κάνει πολύς κόσμος.Άλλος καλά ,άλλος πιστεύει καλά, άλλος καθόλου καλά!Επειδή όμως εσύ απέδειξες την δύναμη της πένας σου μπορείς να μας πεις τι είναι αυτό που ξεχωρίζει κάποιον που γράφει απλώς από κάποιον που το γραπτό του αγγίζει την ψυχή του αναγνώστη.Υπάρχει δηλαδή κάτι που τα διαχωρίζει?Και τι είναι εάν υπάρχει?

      Ε.Φ. Σκέψη,γραφή,συναίσθημα.Όχι,δεν τα διαχωρίζω αυτά.Υπάρχουν γραπτά που εμένα θα με αγγίξουν κι εσένα όχι.Υπάρχουν επίσης γραπτά που χθες δεν με άγγιζαν κι όταν τα ξαναδιάβασα με άλλη ψυχολογία, με ταξίδεψαν.Δεν κρίνω τον άνθρωπο που έγραψε ότι διάβασα, σε καμία περίπτωση.Σέβομαι την κατάθεση ψυχής που έχει κάνει.Αν δεν μου αρέσει το γραπτό απλά το κρατάω για μένα και πάω παρακάτω.Με τίποτα δεν μπορώ να βγάλω τέτοια συναισθήματα προς τα έξω γιατί δεν κρίνουν όλοι οι άνθρωποι το ίδιο και δεν θα ‘θελα να επηρεάσει κάποιο δικό μου σχόλιο.
Και επίσης επέτρεψε μου να μην θεωρώ ότι έχω αποδείξει «την δύναμη της πένας μου» ούτε καν να τολμώ να θεωρήσω τον εαυτό μου συγγραφέα.

      Γ.Τ. Μετά την έκδοση του βιβλίου σου αλλά και την πολύ καλή πορεία του,πως θέλεις να σε ονομάζουν οι άλλοι? Διότι η λέξη Συγγραφέας κατά την γνώμη πολλών ανθρώπων έχει παραποιηθεί! Εσύ Ειρήνη μου τι άποψη έχεις για την λέξη Συγγραφέας και για το πως θέλεις να σε "αποκαλούν" οι άλλοι,δεδομένου πως είσαι ένας δυναμικός μεν αλλά πράος και χωρίς κομπασμούς άνθρωπος!!

     Ε.Φ.Δεν καταλαβαίνω γιατί πρέπει να βάλουμε μια συγκεκριμένη ταμπέλα.Είμαι ένας άνθρωπος που γράφω και που απλώς αποφάσισα να δημοσιοποιήσω τα γραπτά μου.Αυτό σίγουρα δεν με κάνει μανάβη.Όμως ούτε και συγγραφέα.Η Ειρήνη Φραγκάκη έγραψε ένα παραμύθι με όμορφο τέλος για μεγάλα παιδιά.Πείτε με λοιπόν παραμυθά. Αν κάποτε οι αναγνώστες με αποκαλέσουν  συγγραφέα θα είναι γιατί εκείνοι επέλεξαν να με κατατάξουν σ’ αυτή την κατηγορία και θα είναι μεγάλη μου τιμή αν καταφέρω κάτι τέτοιο.

     Γ.Τ. Παρατηρώ πως ενώ οι άνθρωποι σε αγαπούν και οι Αναγνώστες αποζητούν και άλλα γραπτά σου, εσύ δεν είσαι άνθρωπος που τα "μυαλά του θα πάρουν αέρα".
Το λέω διότι ενώ είσαι κατά την άποψή μου, ένα πολύ ταλαντούχο πλάσμα δεν γυρνάς "από εδώ και από κεί",ονομάζοντας τον εαυτό σου Συγγραφέα,ούτε σε είδα να επιζητάς την όποια "διασημότητα", ενώ πολλοί άλλοι γύρω μας το προσπαθούν ανελέητα!!Εσύ που οφείλεις αυτήν την "ήρεμη" διαδρομή σου?

     Ε.Φ. Τον χαρακτηρισμό μου, φρόντισε να μου τον αποδώσει πριν 3μιση δεκαετίες η νονά μου.Ειρήνη.Δεν αποζητώ τίποτα περισσότερο, τίποτα λιγότερο από αυτό που είμαι.Ειρήνη Φραγκάκη,γυναίκα,μητέρα,σύζυγος που απλά έτυχε να γράφει.
Τους ανθρώπους δεν τους κάνουν ούτε οι τίτλοι, ούτε οι χαρακτηρισμοί.Σε πολλές περιπτώσεις ίσως να ισχύει το ότι δηλώσεις είσαι.Εγώ όμως δεν θέλω, δεν ζητώ και δεν θα μου άρεσε τίποτα περισσότερο, τίποτα λιγότερο από την Ειρήνη με τα λάθη της, τα πάθη της και τα ελαττώματα της.

     Γ.Τ. Το βιβλίο σου έχω την αίσθηση πως έχει αυτοβιογραφικά στοιχεία.Το έγραψες γιατί ένιωθες εσύ την ανάγκη να φωνάξεις πως πνιγόσουν, το έγραψες γιατί ήθελες να δώσεις διεξόδους στις ζωές και στα πνιγηρά ερωτήματα άλλων εγκλωβισμένων γυναικών, η επειδή ήθελες να δείξεις δημόσια το "χέρι" του ανθρώπου που βοήθησε να ανθίσει η αγάπη και στην δική σου ψυχή?

     Ε.Φ. Το βιβλίο ξεκίνησε να γράφετε πολύ νωρίς.Πριν ακόμα παντρευτώ τον πρώτο μου άντρα.Καθαρή φαντασία τότε.Όσο όμως πέρναγαν τα χρόνια και βίωνα κάποιες καταστάσεις προσωπικά,οσο γνώριζα γυναίκες που επίσης είχαν κάποια προβλήματα στο γάμο τους,τόσο «μάζευα» αν θες πληροφορίες.Το βιβλίο σταμάτησα να το γράφω  και έμεινε κλεισμένο στο συρτάρι, για λίγο καιρό όμως, καθότι εργαζόμενη πια και μητέρα δυο παιδιών.Ο χρόνος λίγος και πολύτιμος.Καθόλου αρκετός για να τον εκμεταλλευτώ για εμένα την ίδια τόσο όσο θα ήθελα.
Όταν χώρισα κι ήρθε στη ζωή μου ξανά η ηρεμία και η γαλήνη είδα ότι ακόμα μου έλειπε κάτι κι αυτό ήταν το γράψιμο.Ξέθαψα όλα όσα είχα κρυμμένα από την ψυχή μου κι άρχισα να την ψαχουλεύω.Σε συνδυασμό με το γράψιμο ήρθε και ο έρωτας ξανά στη ζωή μου και τι πιο φυσιολογικό από την όμορφη κατάληξη.Σαφώς και αυτό το χέρι βοήθησε στην άνθιση της ψυχής μου!Από τότε δεν άφησα ούτε τον ερχομό των δυο μικρότερων παιδιών μου να με σταματήσει.
Αυτό όμως που ήθελα να βγει προς το αναγνωστικό κοινό ήταν πως όσα προβλήματα κι αν έχουμε σ’ ένα γάμο, πρέπει πάντα να προσπαθούμε.Ίσως ο αποδέκτης-σύζυγος των παραπόνων μας να αρπάξει την ευκαιρία που του δίνουμε και να προσπαθήσει ξανά να μας κατακτήσει και να μας σεβαστεί ως άτομα.Και το σημαντικότερο όλων;Ποτέ μα ποτέ,δεν πρέπει να το βάζουμε κάτω.Ποτέ μα ποτέ δεν πρέπει να εγκαταλείπουμε τον αγώνα της ζωής από τα όποια προβλήματα και δυσκολίες υπάρχουν.
Γνώρισα γυναίκες πριν την ολοκλήρωσή του οι οποίες ήταν στα πρόθυρα διαζυγίου κάτι το οποίο είναι ψυχοφθόρο και επώδυνο.Η ψυχή πρέπει να έχει πολύ δύναμη και πίστη για ν’ αντέξει έναν τέτοιο –αν και μικρό- θάνατο.
Η αλήθεια είναι πως υπήρξε μεγάλη έρευνα γιατί κάθε γυναίκα το βιώνει διαφορετικά.Κι επειδή το θέμα του είναι άκρως κοινωνικό και λεπτό μιας και μιλάμε για ψυχολογία γυναικών που ξέρουμε πόσο ευαίσθητη είναι, δεν ήθελα να γράψω απλά και μόνο την δική μου άποψη αλλά όλων αυτών των γυναικών που καθημερινά παλεύουν με το μέσα τους,με το έξω τους και πολύ περισσότερο με τη σχέση τους με τον άντρα τους.
Όμως γνώρισα επίσης γυναίκες που μετά την ανάγνωση του βιβλίου μου προσπάθησαν κι άλλο με τον σύντροφό τους γιατί αναθάρρησαν κι εκείνος έπιασε τα σήματα κινδύνου και τώρα ζουν ήρεμοι κι ευτυχισμένοι.
Αυτό αν μ’ έκανε κι εμένα ευτυχισμένη!

      Γ.Τ. Η οικογένεια σου και κυρίως ο άνδρας της ζωής σου, πόσο αρωγοί είναι ,γιατί τα 2,3,4 παιδιά δεν είναι και πολύ εύκολο να συγκεραστούν με τις πνευματικές ανησυχίες μιας γυναίκας, χωρίς να ξεχνούμε πως η ημέρα έχει 12 μόνον ώρες?

     Ε.Φ. Έχω μάθει εδώ και χρόνια να μετράω εικοσιτετράωρο.Για μένα αυτό το 12ωρο είναι πολυτέλεια που δεν την απήλαυσα ποτέ.Πάντα ο ύπνος ήταν μετά τις 1 τα μεσάνυχτα και πάντα ξύπναγα πριν τις 6 το πρωί.Μια μητέρα με 4 παιδιά κι ότι υποχρεώσεις συνεπάγεται,δεν μπορεί να έχει πρόγραμμα.Οι δουλειές πολλές,οι απαιτήσεις όλων εξίσου.Δεν είμαι όμως από τους ανθρώπους που χρειάζονται την μοναξιά ή την απόλυτη ησυχία για να γράψουν.Άλλωστε αν αποζητούσα κάτι τέτοιο απλούστατα θα έπρεπε να μένω ξύπνια και τις 24 ώρες.Η οικογένειά μου, έχει δει πολλές φορές την πλάτη μου.Όμως γνωρίζοντας πόσο αγαπώ αυτό που κάνω οφείλω να ομολογήσω ότι στάθηκαν δίπλα μου βράχοι με την ανοχή τους για τις ώρες που με στερήθηκαν.
 
      Γ.Τ. Τι ετοιμάζεις τώρα και μάλιστα μετά από την καταπληκτική παρουσίαση που έγινε για το βιβλίο σου, που απ' ότι είδα σε τίμησαν πάρα πολλοί Συγγραφείς και Ποιητές?

     Ε.Φ.Θα μου επιτρέψεις να ξεκινήσω με την παρουσίαση του βιβλίου που έγινε εδώ στην Αθήνα .Οφείλω ένα μεγάλο ευχαριστώ καταρχάς στον εκδότη μου και συγγραφέα Γιώργο Μωύσογλου για την όμορφη και λεπτομερή διοργάνωση που έκανε και το υπέροχο αποτέλεσμά της.Ευχαριστώ θερμά τις αγαπημένες φίλες και συγγραφείς Αναστασία Καλλιοντζή για τον προλογισμό του βιβλίου που το απογείωσε καθώς επίσης και την Ευαγγελία Ευσταθίου για την ανάγνωση αποσπασμάτων.Αυτές οι δυο γυναίκες –όπως και η Θάλεια Κουνούνη που δυστυχώς έλειπε λόγω απόστασης- έχουν παίξει σημαντικό ρόλο στη ζωή μου!Ήταν από τις πρώτες που διάβασαν το βιβλίο μου και μου έδωσαν το θάρρος να συνεχίσω!Ένα μεγάλο ευχαριστώ οφείλω επίσης στον σύζυγό μου Γιώργο Δ. Σαμαρτζή για τις ατέλειωτες ώρες που αφιέρωσε στην επιμέλεια του βιβλίου και του εξωφύλλου αλλά και που ήταν δίπλα μου στην παρουσίαση διαβάζοντας κι εκείνος αποσπάσματα.Δεν ξέρω αν θα ήταν πρέπον να ευχαριστήσω μεμονωμένα τα άτομα βάση της ιδιότητας που έχουν,συγγραφείς,ποιητές και στιχουργοί που με τίμησαν με την παρουσία τους και να παραλείψω κάποιους.Προτιμώ να πω ένα μεγάλο ευχαριστώ σε όλους τους φίλους του βιβλίου μου που παρευρέθησαν και έκαναν τη βραδιά της παρουσίασης αξέχαστη!
Το βιβλίο που γράφω τώρα είναι προγενέστερο του «Η αγάπη που άνθισε στην ψυχή μου». Πραγματεύεται την αληθινή ιστορία μιας γυναίκας που έτυχε να έρθω σε επαφή μαζί της κάποια στιγμή και να μου ανοίξει την καρδιά της.Η γυναίκα αυτή πλέον δε ζει.Πρόκειται όχι απλά για μία πονεμένη ιστορία που έκατσα να τη δω με το μάτι ενός βιογράφου αλλά για μια σκληρή ζωή μέσα στα στέκια των τοξικομανών, των ιερόδουλων, των φυλακών.Η Μάγδα δυστυχώς δεν ήταν και δεν θα είναι η μόνη Μάγδα σ’ αυτό τον κόσμο.Υπάρχουν πολλές νέες κοπέλες στην ίδια θέση δίπλα μας.Δεν τις βλέπουμε όμως γιατί τις κρύβουν οι σκιές της νύχτας και η κακοσμία που αναδύεται ίσως ένα στενό κάτω απ’ το σπίτι μας.Η έρευνα γι αυτό το βιβλίο δύσκολη και μακροχρόνια. Ευτυχώς είχα δίπλα μου για άλλη μια φορά τον σύζυγο μου ο οποίος με βοήθησε να περπατήσω μονοπάτια αχαρτογράφητα για εμάς (τους καθώς πρέπει) να δω και να ζήσω πράγματα και καταστάσεις που συντελούνται δίπλα μας μέσα στην Αθήνα αλλά και σε άλλες πόλεις.Ομολογώ ότι δεν ήταν λίγες οι φορές που φοβήθηκα για την ίδια μου τη ζωή κατά τη διάρκεια της έρευνας αλλά και για τη ζωή που έκρυβα μέσα μου μιας και ορισμένες από τις  πιο δύσκολες περιπέτειες τις περάσαμε κατά τη διάρκεια της τρίτης εγκυμοσύνης μου.Ένα βιβλίο τελείως διαφορετικό από το προηγούμενο με εξαίρεση ότι κι εδώ έχουμε ένα κοινωνικό θέμα μόνο που οι αλήθειες είναι αδυσώπητα σκληρές.

     Γ.Τ. Ποια θέματα σε ελκύουν περισσότερο, ποια γεμίζουν το μυαλό σου και τα απολαμβάνουμε εμείς "ως βιβλία";

      Ε.Φ. Θα μπορούσα να πω αβίαστα τα κοινωνικά.Όχι όμως κάτω από το πρίσμα μιας μεσημεριανής τηλεοπτικής εκπομπής που έχει σα σκοπό να πουλήσει τον πόνο των άλλων. Αντίθετα οδηγός μου είναι τα αισθήματα και τα συναισθήματα των ανθρώπων που ζουν δίπλα μου.Των ανθρώπων που μοιραζόμαστε τον ίδιο χώρο,τον ίδιο χρόνο,την ίδια πραγματικότητα.Μια αστείρευτη πηγή αισθημάτων και αξιών.
 
      Γ.Τ. Η επιτυχία του βιβλίου σου πόσο"νευρίασε" εάν νευρίασε "φίλους" ,φίλους αλλά και συνοδοιπόρους σου στην Συγγραφή?Κατάλαβες κάτι τέτοιο?

      Ε.Φ. Δεν γνωρίζω κάτι τέτοιο.Θέλω να πιστεύω ότι –και πες με ρομαντική- κανείς δεν θέλει το κακό κανενός.Αν και είναι νωρίς να μιλάμε για επιτυχία εύχομαι να μην υπάρχουν άνθρωποι που τρώγονται με το σαράκι της ζήλειας.Δεν μπορώ να ζηλέψω την επιτυχία κάποιου άλλου,το θεωρώ αρρώστεια.Επειδή από τη φύση μου χαίρομαι με τη χαρά των άλλων,θα ήθελα να χαίρονται και με τη δικιά μου! Ίσως να είναι κι ευσεβής πόθος όμως έτσι νιώθω!

      Γ.Τ. Υπάρχουν άνθρωποι που σε πλήγωσαν με την επιτυχία που έχεις και μην αρνηθείς πως ΔΕΝ έχεις επιτυχία? Και εάν σε πλήγωσαν τι έκανες εσύ για να το ξεπεράσεις?

     Ε.Φ. Ευτυχώς έπαψα πια να πληγώνομαι τόσο εύκολα.Κρατάω μόνο τα καλά στη ζωή μου κι ακούω μόνο τα λόγια των ανθρώπων που μ’ αγαπάνε.Αυτό σημαίνει πως δέχομαι και τα καλά σχόλια και τ’ αρνητικά.Οτιδήποτε θα μπορούσε όμως να μου χαλάσει την ψυχολογία από ανθρώπους που θέλουν να δημιουργήσουν καταστάσεις και να προκαλέσουν εντύπωση απλώς πατάω delete.

      Γ.Τ. Πόσο εύκολο είναι να "μπει "κανείς στην λίστα των Λογοτεχνών και Συγγραφέων?

      Ε.Φ. Όπως σου προείπα, σε αυτή τη χώρα ότι δηλώσεις είσαι. Είναι πολύ εύκολο να μπεις σε όποια λίστα επιλέξεις. Το αν θα παραμείνεις, θα καταξιωθείς και θα σε θυμούνται και αύριο, είναι κάτι που το επιλέγει μόνο το αναγνωστικό κοινό και κανείς συντάκτης για λίστες.

      Γ.Τ. Υπάρχει για σένα διαφορά μεταξύ των λέξεων Λογοτέχνης - Συγγραφέας?

     Ε.Φ. Μου βάζεις ένα ερώτημα που δυστυχώς κρύβει πονεμένες αλήθειες.  Η τέχνη της μεταφορά του λόγου στο χαρτί είναι λογοτεχνία. Αλλά με ποια κριτήρια σε κάθε χρονική, κοινωνική και πολιτιστική περίοδο μπορεί να οριστεί ένας πίνακας αξιολόγησης των καλών και των κακών λογοτεχνών. Κάθε ένας που γράφει συγγράφει. Γιατί συν αυτό (γραφή) υπάρχει και ο λόγος. Κατά την άποψή μου κάθε συγγραφέας είναι και λογοτέχνης. Χωρίς απαραίτητα κάθε λογοτέχνης να είναι και συγγραφέας.Παρόλα αυτά δυστυχώς ζούμε στη σύγχρονη Ελλάδα όπου η δικτατορία των «προοδευτικών» τείνει να αλλοιώσει και αλλοτριώσει όλα αυτά τα χαρακτηριστικά κατά το δοκούν.

     Γ.Τ. Ζεις στην Αθήνα με την οικογένειά σου.Η Κρήτη τι ρόλο έχει στην καρδιά σου?

     Ε.Φ. Κάθε τόπος έχει τη δική του μαγεία και γοητεία. Έχει να κάνει τα δικά του δώρα σε κάθε μια απ’ τις αισθήσεις μας. Κι έχει και τη δύναμη να μας δίνει τροφή στα όνειρα μας και στις σκέψεις μας. Η Κρήτη είναι για μένα ο παράδεισος των αισθήσεων και των ερεθισμάτων. Είναι ο τόπος που όχι απλά γεννήθηκα αλλά που γεννήθηκαν οι πρώτες μου σκέψεις, έρωτες και αισθήματα. Είναι η Ιθάκη που κάποτε μες στο ταξίδι της ζωής προσμονώ να γυρίσω.

      Γ.Τ. Το βιβλίο την εποχή αυτή πόσο νομίζεις μπορεί να ξεπεράσει την κρίση και με ποιους τρόπους?

     Ε.Φ. Αγαπημένη μου Γιούλη βάζεις σε βαθιά νερά τη συνέντευξή μας. Κανένα βιβλίο από μόνο του δεν μπορεί να ξεπεράσει καμία κρίση. Καλώς ή κακώς ζούμε μια σύγχρονη κατοχή. Οι αξίες και τα ιδεώδη μας είναι τα μόνα που μπορούν να σταθούν οδηγοί μας. Κι αυτές οι αξίες και τα ιδεώδη αποτελούν αναπόσπαστο κομμάτι του Έλληνα.

     Γ.Τ. Ειρήνη μου να το ξέρεις πως όταν σε γνώρισα αμέσως διέβλεψα τον ευγενικό χαρακτήρα σου, είδα τους ήπιους τόνους της συμπεριφοράς σου αλλά κυρίως αντιλήφθηκα την δύναμη του χαρακτήρα και της ψυχής σου.Από που αντλείς όλη αυτήν την συμπεριφορά, είναι έμφυτη ,έχει σχέση με τα παιδικά χρόνια του κάθε ανθρώπου έχει σχέση με την όποια μόρφωσή του,η είναι κάτι που διαμορφώνεται εν καιρώ?

     Ε.Φ. Στη ζωή μου έχω στερηθεί αλλά και άλλες στιγμές έχω καταναλώσει τεράστιες ποσότητες αγάπης. «Δυστυχώς» αυτό το συναίσθημα ποτέ δεν το εισέπραττα με ισορροπία. Η ισχυρή στέρησή του κάποτε αλλά και οι υπερβολικές δόσεις που λαμβάνω πια με κάνουν αυτό που είμαι. Και η αγάπη όπως όλοι μας ξέρουμε δεν είναι μόνο η ερωτική. Ίσως αυτή να είναι η «λιγότερη» σε αξία απ’ όλες. Αυτό το συναίσθημα είναι που έχει διαμορφώσει το χαρακτήρα μου.

     Γ.Τ. Αν ήξερες Ειρήνη μου πόσο χαίρομαι που η κουβέντα μας θα δώσει την ευκαιρία στους φίλους της ομάδας μας ΒΙΒΛΙΟ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΕΙΣ ΚΡΙΤΙΚΕΣ, να γνωρίσουν το ευγενικό και δυναμικό με καταλυτική πέννα πλάσμα την Ειρήνη Φραγκάκη! Σε ευχαριστώ πολύ!
ΓΙΟΥΛΗ ΤΣΑΚΑΛΟΥ......

     Ε.Φ. Γιούλη μου πέραν των τυπικών ευχαριστιών που οφείλω να σου εκφράσω,επέτρεψε μου κι εσύ κι οι αναγνώστες σου, να ευχηθώ καλή Ανάσταση σε όλους μας, Ανάσταση στις ψυχές μας, στα όνειρά μας αλλά και στην πατρίδα μας που τόσο δοκιμάζεται.