Έρμε μονάχε έρωτα....

Πόσο ψηλά ανέβηκε απόψε η ψυχή!
Στις αντοχές τις τόσες, δάκρυα βροχής πλημμύρισαν και βούλιαξαν τα όνειρα...
Που πας να βραδιαστείς έρμε, μονάχε έρωτα;
Δεν σου 'παν πως ξυπόλητος στα βράχια μόνο ζεις;
17/12/2012
(C)Ειρήνη Φραγκάκη