Όλα θέλουν το χρόνο τους ,έτσι και εγώ ,για να βρω τη δύναμη ,ψυχικά κυρίως , να χωνέψω μέσα στο μυαλό μου , όλα όσα διάβασα για να μπορέσω, να πω την άποψη μου για το βιβλίο της Ειρήνης Φραγκάκη.Τώρα λοιπόν που ο καιρός πέρασε ,που έπαψα να σκέφτομαι και να στεναχωριέμαι ,που ξεθύμανε μέσα μου όλο αυτό ,τώρα νιώθω περισσότερο έτοιμη.
Έχω την χαρά , την τιμή ,ή καλύτερα την ευτυχία , να γνωρίζω προσωπικά την Ειρήνη.Την ευαισθησία της ,την αγάπη της για αυτό που κάνει.Ακούγοντας τον τίτλο του βιβλίου της , Η πεταλούδα της νύχτας , στάθηκα ατύχως στην πεταλούδα .Σε αυτό το όμορφο φτερωτο πλάσμα ,με τα πολύχρωμα φτερά ,που πετώντας απο λουλούδι σε λουλούδι , χαριζει ομορφιά και ευχαρίστηση ,σε όποιόν το θαυμάζει .Στάθηκα στην πεταλούδα και την έφερα στο μυαλό μου , σαν την Ειρήνη , που σαν άλλος φοίνικας ξαναγεννιέται απο τις στάχτες του και χαρίζει χαρά και ενέργεια , στους γύρω του.Διαβάζοντας όμως το βιβλίο , είχα καταλάβει το λάθος μου και για αυτό χρωστάω ίσως, ένα μεγάλο συγνώμη στην Ειρήνη .Πόσο λάθος έντυπωση είχα σχηματίσει , απο τον τίτλο , απο το χρωματιστό λιλά εξώφυλλο ,με την πανεμορφη κοπέλα να κρατά στα χέρια της και να περιστοιχίζεται απο πεταλούδες .Με παρέπεμπτε σε ένα βιβλίο που θα με γεμίσει χαρά και όμορφες σκέψεις.
Δεν μετάνοιωσα καθόλου ,διαβάζοντας το .Ίσως αυτό φαίνεται απο τα γραφόμενα μου ,αλλά είναι λάθος εντύπωση .Δεν μετανοιωσα καθόλου , αν και δεν είναι το ύφος του βιβλίου που προτιμώ , λόγω του χαρακτήρα μου , να βιώνω έντονα τα συναισθήματα και να στεναχωριέμαι αφόρητα , υπάρχουν μερικά βιβλία που επιλέγω να αφήνω έξω απο τη ζωή μου ,γιατί επιρρεάζομαι πολύ.Το συγκεκριμένο πραγματικά με στεναχώρησε .Αλλά είδα την ηρωίδα με άλλο μάτι.Μπήκα στην ψυχή και στο μυαλό της .Απέφυγα τους βαρύγδουπους χαρακρηρισμούς και τα βιαστικά συμπεράσματα .
Την αγάπησα τη Μάγδα ,ευχήθηκα να μπορούσα να την είχα κλείσει στην αγκαλιά μου , να της χάιδευα στοργικά το κεφάλι.Της Μάγδας , που η ζωή της τελείωσε πριν κάν αρχίσει , σε εκείνα τα γενέθλια των δώδεκα της χρόνων .Που γνώρισε τη ζωή , μόνο απο την σκληρή της πλευρά .Που βιάστηκε να γίνει ενήλικας και να πάρει τη ζωή στα χέρια της.Που την υποχρέωσαν να πάρει τη ζωή στα χέρια της και να γίνει ενήλικας ,πιο γρήγορα.Τη Μάγδα ,το κορίτσι που δεν σκέφτηκε ποτέ να υψώσει το ανάστημα του , παρά μόνο γυρνούσε και το άλλο μάγουλο για να δεχτεί το χαστούκι που την περίμενε , απο όπου κι αν ερχόταν .Το κορίτσι ,που ίσως ποτέ δεν κράτησε κακία σε κανέναν, ακόμα και σε αυτούς που έπρεπε.
Δεν μπορώ να μην σταθώ , για ακόμα μια φορά στην Ειρήνη Φραγκάκη .Στην ωριμότητα της γραφής της ,στον τρόπο που μας παρουσίασε κάποια δεδομένα .Στην ευαισθησία της στις περιγραφές ,που καμία φορά δεν έγινε σκληρή και δεν μας έδωσε να καταλάβουμε με σκληρά λόγια τη βρωμιά του χώρου .Αντιθέως , με το ευαισθήτο μάτι της και το όμορφα γραμμένο βιβλίο της ,χωρίς να χρησιμοποιεί σκληρά λόγια και βαρύγδουπους χαρακτηρισμούς , δίνει στον αναγνώστη να καταλάβει σε τι ακριβώς αναφέρετε.Όσο για το τέλος ,μπορεί να μην είναι αυτό που ο καθένας φαντάζεται , είναι όμως αυτό που χαρακτηρίζει απόλυτα το βιβλίο .Ο καθένας το πλάθει στομ υαλό του με τον τρόπο που θέλει , και το δέχεται όπως το έχει φανταστεί .
Ένα μεγάλο μπράβο , στο Ρηνιώ μας.Γιατί της αξίζει , γιατί με εξέπληξε θετικά και γιατί το μέλλον της διαγράφεται λαμπρό.Ο χώρος της ανοίγει τις πόρτες , τις πόρτες που η Μάγδα , σαν άλλος φύλακας άγγελος της έδειξε.Κάθε ευτυχία , κάθε σου στιγμή να είναι γεμάτη δημιουργία και κάθε στιγμή , ώρα και αργότερα χρόνια , να κάνεις τα παιδιά σου περίφανα , να τα γεμίζεις αγάπη και στοργή .Γιάτι αυτό που δίνεις αυτό πάντα εισπράττεις διπλάσιο και εσύ Ειρηνούλα μου το γνωρίζεις καλά και σου αξίζουν όλα τα καλά του κόσμου...........................
Πόσο σάγαπώ??Πόσο?<3 em="">
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου