Με μια μάνα
καταπιεστική, με μόνιμο σκηνικό στο σπίτι, τους δυναστικούς καυγάδες.
Ώσπου δεν άντεξε άλλο. Έκλεισε μάτια και αυτιά σε συγγένειες, αφού πάλεψε να
ξεμπερδέψει με τον ρέμπελο εαυτό του ώσπου… βρήκε εκείνη. Ή εκείνη τον βρήκε…
Κι εκεί που
πάλευε μόνος του, με το μέσα του, με το έξω του, αποφασίζει να αποκαλύψει στον
ίδιο, μέσω της Μαρίνας, την αλήθεια που χρόνια τώρα τον φόβιζε. Διστακτικά με
ένα σωρό ψυχολογικές διαταραχές να βγαίνουν στην επιφάνεια, ανακαλύπτει
αλήθειες για τον εαυτό του που τρομάζει. Αλλά επιμένει να συνεχίσει. Κι η
Μαρίνα ακούραστη μένει εκεί να τον ακούει. Δίχως να λέει πολλά. Άλλωστε τα
σημαντικά τα λέει εκείνος. Εκείνη τα κάνει. Γίνεται γιατρός της ψυχής του,
γίνεται μάνα του, αδερφή του. Φύλακας άγγελος σε όλη τη διάρκεια της
εξομολόγησής του. Κι ας μην ξέρει που θα καταλήξει. Κι ας μην έχει βρει τον
τρόπο να τον βοηθήσει.
Ο Δημήτρης
μέσα από τα μάτια, την ψυχή και τη γραφή της Ρίκης Ματαλλιωτάκη γίνεται το
μέσον σε εμάς τους αναγνώστες για να κατανοήσουμε και να μπούμε ακόμα πιο βαθιά
στον ψυχισμό όχι μόνο της συγκεκριμένης διαφορετικότητας του κάθε Σταυριανίδη
αλλά γενικώς σε κάθε τι που απέχει από μας. Γραφή που σου κόβει την ανάσα, όχι
γι άλλο λόγο, αλλά για να σε βοηθήσει να πάρεις μια καινούρια. Πιο βαθιά και
πιο καθαρή αυτή τη φορά.
Οι έννοιες
βαρύγδουπες αλλά αναγκαίες. Ο λόγος της σκληρός αλλά αληθινός. Δεν ωραιοποιεί
καταστάσεις πρόσωπα και πράγματα η συγγραφέας μας. Χτυπάει το μαχαίρι στο
κόκκαλο με μεγάλη μαεστρία κι ας ξέρει ότι πονάει. Αυτό είναι το ζητούμενο.
Αλήθειες δεν βρίσκεις ποτέ χωρίς να πονέσεις. Στην ψυχή! Κι όμως συνάμα
διακρίνουμε τόση ευαισθησία σαν να κρύβεται ένα μωρό παιδί πίσω από τον ήρωα
της.
Κοινωνικό
και ψυχολογικό το θέμα του αλλά πιστέψτε με, θα αναθεωρήσετε πολλά απ’ αυτά που
στην κοινωνία μας είναι δύσκολο να τα δεχτούμε. Τουλάχιστον όχι μέχρι να τα
γνωρίσουμε…
Περίληψη
Τον χάιδευε
και τον φιλούσε ακούραστα στο πρόσωπο, στα χείλη, στα μάτια, στα μαλλιά, πίσω
από τ’ αυτά, στ’ ακροδάχτυλα των χεριών και των ποδιών του, ρουφούσε με
λαιμαργία τα υγρά του στόματος και κάθε άλλης πηγής του κορμιού του.
Όργωνε
επιδέξια με τη γλώσσα της κάθε σημείο πάνω του που πιθανολογούσε πως ίσως εκεί
να είχε κρυμμένο η Αφροδίτη το δώρο της προσωπικής, ερωτικής του ζώνης. Για
πολύ ώρα δηλαδή και με κάθε τρόπο η Μαρίνα φρόντισε να παρασύρει το Δημήτρη στο
στρόβιλο της επιθυμίας πλην όμως άσκοπα.
Αναστέναζε
βέβαια αυτός, δεχόταν κι ανταπέδιδε με όμοιο, ίσως και περισσότερο, πάθος τα
χάδια, την έσφιγγε στην αγκαλιά του με απόγνωση και λατρεία ιερού σκεύους αλλά
τίποτα πέραν τούτου.
Όπως χθες,
όπως προχθές, όπως και κάθε άλλη φορά που ως τώρα υποτίθεται το “είχαν κάνει”,
το επίμαχο σημείο του κορμιού του δεν έλεγε να ζωντανέψει με τίποτα...
Η αγωνία
ενός άντρα που δεν “είναι εκατό τοις εκατό άντρας”, ο Γολγοθάς, που φορτωμένος
τον σταυρό της διαφορετικότητας διανύει καθημερινά μέσα από τα δύο πολικά
αντίθετα της υπόστασής του, η απεγνωσμένη προσπάθεια της λύτρωσης, και ο εξτρίμ
έρωτας μιας αλλιώτικης σχέσης, θα κόψουν την ανάσα στο νέο βιβλίο της Ρίκης
Ματαλλιωτάκη, που στόχος του είναι να αποδείξει πως οι άνθρωποι δίπλα μας
υπάρχουν μόνο σαν ψυχή και όχι σαν φύλο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου