Συνέντευξη στη Ρένα Τζωράκη

Aς δούμε μαζί ποια είναι η Ειρήνη Φραγκάκη. Γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Σητεία της Κρήτης το 1976. Τα τελευταία χρόνια, ζει στην Αθήνα μαζί με τον σύζυγό της και τα 4 παιδιά της. Η συγγραφή πεζών διηγημάτων και ποιημάτων ξεκίνησε για εκείνη ως ένα χόμπι το οποίο ηρεμούσε το μυαλό της και την βοηθούσε να διαχειρίζεται τα συναισθήματα της. Από τότε που θυμάται τον εαυτό της, κρατάει στο χέρι της ένα μολύβι κι ένα χαρτί. Είτε είναι για γράψιμο είτε για ζωγραφική. Πλέον αυτά έχουν γίνει ένα με την ανάσα της! Δεν μπορεί να φανταστεί τον εαυτό της ότι θα καταπιέζει τις σκέψεις και τις εικόνες μέσα της. Η εξωτερίκευση των συναισθημάτων της κατ' αυτόν τον τρόπο είναι για εκείνη η απόλυτη ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ!!!

Χωρίς να κατατάσσει τη γραφή της σε κάποιο συγκεκριμένο είδος και χωρίς να βάζει την ταμπέλα του συγγραφέα στην ίδια, ομολογεί ότι αυτό που κάνει είναι αυτό που αγαπά! Όπως κι αν λέγεται ο καθένας που γράφει, γραφιάς ή συγγραφέας, παραμυθάς ή στοχαστής, εκείνη θέλει να ελπίζει ότι η δικιά σας κριτική θα είναι αυτή που θα χαρακτηρίσει την δικιά της κατάθεση ψυχής!
Στην Αθήνα εργάστηκε σε δίκτυο εφημερίδων της Δυτικής Αττικής έως ότου έμεινε έγκυος στο 3ο της παιδί και επέλεξε να εργάζεται μόνο ως δακτυλογράφος χειρόγραφων και ν’ αφοσιωθεί στην συγγραφή και στα παιδιά της.
“Η αγάπη που άνθισε στην ψυχή μου” είναι το πρώτο ολοκληρωμένο συγγραφικό της πόνημα, με θέμα το διαζύγιο που όσο κι αν ακούγεται κοινότυπο και περίεργο, ακόμη και σήμερα αποτελεί θέμα ταμπού στην επαρχία και όχι μόνο. Κυκλοφορεί από την ΔΥΑΣ ΕΚΔΟΤΙΚΗ. Το δεύτερο βιβλίο της με τίτλο “Βιασμός ενός αγγέλου” θα είναι σύντομα κοντά μας!

  

Περίληψη του βιβλίου της:  

Κάποτε έβλεπα τη ζωή μου σαν να ήμουν κλεισμένη πίσω από σίδερα. Λες και δεν υπήρχε αέρας εκεί που με είχαν κλείσει. Ασφυκτιούσα αλλά δεν το έβλεπε κανένας.

Ποιος άλλωστε είχε την «καλοσύνη» να ενδιαφερθεί για το πώς ένιωθα ή για το τι με απασχολούσε;

Ποιος υπήρξε έστω και μια φορά στη ζωή μου να με ρωτήσει για το τι είχε πραγματικά ανάγκη η ψυχή μου;

Κανείς, μέχρι που βρέθηκε στο δρόμο μου εκείνος, που όχι μόνο είχε την καλοσύνη να ρωτήσει, αλλά ό,τι έκανε ήταν και φαινόταν πραγματικό, μέσα απ’ την καρδιά του.

Εκείνος ήταν που μου έδειξε τι θα πει ΖΩΗ!

Τι θα πει να ανασαίνεις χωρίς να χρειάζεσαι μάσκα οξυγόνου και μου έδειξε τον τρόπο να το κάνω χωρίς να έχω τύψεις ό,τι κλέβω… την ανάσα κάποιου άλλου.

Εκείνος για τον οποίο η αγάπη άνθισε στην ψυχή μου!

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΜΕ ΤΗΝ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑ ΣΤΗΝ ΡΕΝΑ ΤΖΩΡΑΚΗ- ΜΑΝΟΥΚΑΚΗ:
1^η) ΕΡΩΤΗΣΗ: Κυρία Φραγκάκη πρόσφατα κυκλοφόρησε από την εκδοτική Δυάς το συναρπαστικό βιβλίο «Η αγάπη που άνθισε στην ψυχή μου».

Ένα βιβλίο που καθηλώνει τον αναγνώστη από την πρώτη στιγμή, ευκολοδιάβαστο, με συνδυασμούς ποίησης και πεζού λόγου. Πείτε μας δυο λόγια για το βιβλίο σας. Τί ήταν εκείνο που σας έδωσε το ερέθισμα να το γράψετε;

- Έγραφα από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου όσο κλισέ κι αν ακούγετε αυτή η φράση. Ποίηση, στίχους και πεζά. Το συγκεκριμένο βιβλίο είναι το δεύτερο που ξεκίνησα να γράφω. Ήταν καθαρή μυθοπλασία στο ξεκίνημα. Ένα κλικ του μυαλού. Όσο πέρναγε όμως ο καιρός και η ιστορία κυλούσε γύρω από το διαζύγιο, τόσο πιο πολύ άρχισα να το ερευνώ. Δεν ήταν κάτι συγκεκριμένο που με οδήγησε στο να ξεκινήσω ένα τέτοιο θέμα. Ήταν όμως ο δικός μου ο χωρισμός η αιτία που συνεχίστηκε με περισσότερο ζήλο. Είναι πολύ λεπτό θέμα και δεν μπορεί να δοθεί αποκλειστικά με μυθοπλασία κι επειδή πιστεύω πως κάθε βιβλίο έχει να περάσει στον αναγνώστη κάποια μηνύματα ένιωσα μεγάλη την ευθύνη αυτή και γι αυτό το ερεύνησα ακόμα περισσότερο. Εκτός από δικά μου βιώματα μέσα στο βιβλίο κρύβονται πολλές γυναικείες αλλά και αντρικές ψυχές κι είναι κάτι το οποίο επιβεβαιώνεται κάθε φορά που κάποιος αναγνώστης, μου λέει τις εντυπώσεις του. Γυναίκες και άντρες βρίσκουν κοινά σημεία με τους ήρωες.

2^η) Ερώτηση: Τι σημαίνει για σας η αγάπη;

- Το Α και το Ω της ζωής. Δεν μπορώ να φανταστώ τη ζωή μου, τούτον εδώ τον κόσμο χωρίς το πάρε δώσε ανιδιοτελούς αγάπης. Αγαπώ τα παιδιά μου, τον άντρα μου, την οικογένειά μου, τον Θεό, την Πατρίδα μου, τους ανθρώπους, αγαπώ τη ΖΩΗ!

3^η) Ερώτηση: Ποιο πιστεύετε πως είναι το μυστικό για να κρατηθεί  ασφαλής ένας γάμος σ’ ένα  ζευγάρι;

-Δεν πιστεύω σε κάποια μυστική συνταγή ούτε υπάρχουν σχολές να σου διδάξουν πώς να είσαι σύζυγος. Πιστεύω όμως ακράδαντα στην κατανόηση, τον σεβασμό και την αγάπη. Όταν αυτά τα 3 συστατικά υπάρχουν στην ανθρώπινη προσωπικότητα, αληθινά και όχι για το θε Αθήναι, τότε όλα τα άλλα έρχονται από μόνα τους και στη σχέση δυο ανθρώπων. Όταν και οι δύο έχουν καταλάβει μέσα τους ότι το πέρασμα του χρόνου επιφέρει αλλαγές στη ζωή τους αλλά και σε μας τους ίδιους σαν ανθρώπινοι χαρακτήρες, τότε ναι, μπορούν με μεγαλύτερη ευκολία να συνεχίσουν τον κοινό τους περίπατο στη ζωή.

4^η) Ερώτηση: Στις μέρες μας τα διαζύγια είναι πάρα πολλά. Ποιές  κατά την άποψή σας είναι οι αιτίες που οδηγούν ένα ζευγάρι στον χωρισμό; Φταίει μονάχα ο ένας κατά την γνώμη σας ή συμβάλλουν και οι δυο;

-Οι εποχές αλλάζουν όπως και οι άνθρωποι. Κάποιοι, ξεχνώντας τις προοπτικές που ξεκίνησε ο δεσμός τους με το έτερον ήμισυ, δυστυχώς βάζουν μόνο και κύριο σκοπό της ζωής τους την επιβίωση. Αφοσιώνονται στη δουλειά, άντρες και γυναίκες και ξεχνούν τον έρωτα και την αγάπη που κυριαρχούσε στο ξεκίνημα της κοινής τους ζωής. Σαφώς λοιπόν σ’ αυτήν την περίπτωση φταίνε και οι δυο. Εκεί έρχεται η ρήξη όταν οι χαρακτήρες είναι αδύναμοι και η σχέση παύει να είναι δυνατή. Αφορμές υπάρχουν πολλές, το θέμα είναι ποια αιτία κυριαρχεί ως άλυτο πρόβλημα. Μπορεί η ρουτίνα της καθημερινότητας να οδηγήσει στην αποξένωση του ζευγαριού, κάτι που δυστυχώς συμβαίνει πολύ συχνά. Τα περισσότερα διαζύγια λύνονται λόγω έλλειψης συντροφικότητας κι εξωσυζυγικών σχέσεων. Είναι τα μη εμφανή προβλήματα στο γάμο, όπως τα λέω εγώ. Αν εμβαθύνουμε όμως τις αιτίες και πάμε στα εμφανή τότε μιλάμε για άσχημη συμπεριφορά και κακή αντιμετώπιση, από τον άντρα συνήθως προς την γυναίκα, ξυλοδαρμό, ενδοοικογενειακή βία ακόμα και περιπτώσεις αλκοολισμού ή τζόγου.

5^η) Ερώτηση: Κατά πόσο το βιβλίο είναι βιωματικό και αν αναγνωρίζετε στοιχεία της ηρωίδας με τον χαρακτήρα σας και ποια;

-Εν μέρει είναι βίωμα μιας κι έχω περάσει κι εγώ από ένα διαζύγιο αλλά ως επί το πλείστον είναι ένα συνονθύλευμα προβλημάτων μέσα στο γάμο από άντρες και γυναίκες. Μιλώντας με κάποιους ανθρώπους, άντρες και γυναίκες πάντα, γιατί ποτέ δεν κοιτάω μονόπλευρα, διαπίστωσα πόσα κοινά υπάρχουν σε κάθε διαζύγιο. Στο βιβλίο δεν μεταφέρθηκαν οι ιστορίες τους αλλά προσπάθησα να το αποδώσω με μυθιστορηματικό τρόπο. Ναι μεν έχει κοινωνικό θέμα με μεγάλες δόσεις αλήθειες στο μεγαλύτερο κομμάτι του αλλά δεν παύει να περιέχει και πινελιές φαντασίας.

6^η) Ερώτηση: Σε κάποιο σημείο του βιβλίου σας αναφέρετε πως η ηρωίδα  μοιάζει με καρυδότσουφλο σε φουρτουνιασμένη θάλασσα. Τί είναι εκείνο που την κλυδώνισε;

-Η ηρωίδα μου (Θάλεια) βιώνει μια καθημερινότητα μέσα στα προβλήματα που με φυσικό τρόπο παρουσιάζονται στη ζωή μας. Το αφύσικο για εκείνη είναι πρώτα απ’ όλα η αδιαφορία και το «βόλεμα» του άντρα της, θεωρώντας την πλέον δεδομένη και εν συνεχεία στην απόφασή της να πάρει διαζύγιο που χάνει όλους τους συγγενείς της διότι δεν δέχονται ως αιτία την έλλειψη επικοινωνίας. Είναι αυτό που ανέφερα νωρίτερα. Μπορεί ως αφορμή για να ξυπνήσει η γυναικεία της ανάγκη για έρωτα να ήταν ο Κοσμάς όμως η αιτία υπήρχε καιρό πριν, απλά εκείνη εθελοτυφλούσε. Μια τέτοια απόφαση, έναν τέτοιο βήμα για μια γυναίκα με δυο παιδιά ή και χωρίς, αν μη τι άλλο, την ηθική συμπαράσταση που χρειάζεται και δεν βρίσκει από τη μητέρα της και την αδερφή της, την κάνει να μην ξέρει που πατάει και που βρίσκεται. Από τη μια στιγμή στην άλλη χάνει ένα τεράστιο κομμάτι της ζωής της. Μπορεί να έχει τα παιδιά της αλλά το να εξαφανίζονται αυτοί που από τη φύση σου στηρίζεσαι ηθικά πάνω τους, είναι κάτι το οποίο σε ρίχνει ακόμα περισσότερο στα βαθιά. Μένεις μόνος. Χωρίς αποκούμπι έστω για να μιλήσεις και έρχεσαι αντιμέτωπος με όλα τα στοιχειά των αντίθετων απόψεων. Ναι μεν ήταν δικιά της απόφαση αλλά το κόστος που ποτέ δεν το λογαριάζουμε γιατί δεν μπορούμε να ξέρουμε τους αστάθμητους παράγοντες, ήταν πολύ μεγαλύτερο απ’ ότι το υπολόγιζε.

7^η) Ερώτηση: Έμαθα ότι έχετε  τέσσερα  υπέροχα παιδιά και ένα σύζυγο. Τι είναι εκείνο που κρατά ζωντανή την αγάπη στον γάμο; Όταν το πάθος του έρωτα εξατμιστεί, και έρχεται η γνήσια και αληθινή αγάπη πως μπορεί να διαρκέσει ως το τέλος; Ποιο είναι το μυστικό τελικά ενός πετυχημένου γάμου;

-Δοξάζω τον Θεό καθημερινά για το υπέροχο δώρο που μου έδωσε. Την μητρότητα. Έχω τέσσερα υπέροχα παιδιά. Αυτό μου δίνει ενέργεια και δύναμη να χαμογελώ ακόμα και στα δύσκολα. Όταν ένας άνθρωπος βιώνει δυσκολίες αλλά δεν έχει λόγους να χαμογελάει, πιστέψτε με είναι σχεδόν ανίκανος να τις αντιμετωπίσει με τον σωστό τρόπο. Κάθε ζευγάρι περνάει φάσεις, μοναξιές, λογοφέρνει.. Τίποτα δεν είναι απόλυτα ρόδινο κι όποιος το πει, είναι απλά γιατί μάλλον ζει στην απόλυτα όμορφη, πρώτη, περίοδο της ζωής του. Σε κάθε σχέση υπάρχουν σκαμπανεβάσματα. Κανείς μας δεν είναι ίδιος με το άλλον κι αυτό από μόνο του είναι αρκετό να φέρει διαφωνίες και ένταση. Έρχομαι λοιπόν ξανά σ’ αυτό που είπα πιο πριν. Σεβασμός, κατανόηση και αγάπη. Όταν υπάρχουν αυτά όλα μπορούν να διορθωθούν. Δυστυχώς στις περισσότερες των περιπτώσεων, ο γάμος καταλήγει μια επιχείρηση με κέρδος τα παιδιά. Μέγα λάθος και κατακριτέο. Τα παιδιά δεν είναι τρόπαιο κι οι βλέψεις μας θα πρέπει να περιορίζονται στην καλή σχέση του ζευγαριού.

Όταν ο γάμος ξεκινάει από έρωτα, η φυσική του κατάληξη κατά τη δικιά μου άποψη είναι η αγάπη και μετά η συνήθεια. Αυτή η συνήθεια που τόσο πολύ την έχουμε κατηγορήσει. Κι όμως είναι πολύ δυνατή και το συναίσθημα αναπόφευκτο. Προσωπικά δεν το βρίσκω κακό να έχω δίπλα μου τον άνθρωπο που έχει συνηθίσει να μ’ αγαπάει, που έχει συνηθίσει τις ιδιοτροπίες μου και τις δύσκολες στιγμές μου αλλά και το αντίθετο. Γιατί όταν συνηθίζουμε τον άλλο, συνηθίζουμε και να τον σεβόμαστε, να τον κατανοούμε και να τον λογαριάζουμε. Για μένα η συνήθεια, είναι το πιο μεγάλο εφόδιο να κρατήσει το ζευγάρι έως τα βαθιά γεράματα.

8^η) Ερώτηση:   Ένα  διαζύγιο, πάντα αφήνει πληγές εκατέρωθεν, όσο και αν ένας άθλιος γάμος, οδηγεί στην ελευθερία. Αφήνει τραύματα και τα παιδιά πως το αντιμετωπίζουν;

-Το διαζύγιο είναι ένας μικρός θάνατος. Ειδικά όταν η διάρκεια του γάμου ήταν μεγάλη. Τα τραύματα της ψυχής που ακολουθούν κρατάνε καιρό αλλά δεν είναι δύσκολο να αντιμετωπιστούν. Δεν υπάρχει δεν μπορώ, υπάρχει μόνο δεν θέλω. Κι όταν θέλω εγώ να είμαι καλά, θα είμαι. Ουσιαστικά. Συνήθως πέφτουμε στην παγίδα και η διάθεσή μας εξαρτάται από τη συμπεριφορά των άλλων όμως είναι λάθος. Ελεύθερος λοιπόν είναι ο άνθρωπος που είτε είναι παντρεμένος είτε όχι αποφασίζει ο ίδιος για το πώς θα διαχειρίζεται την ψυχολογία του.

Τα παιδιά βιώνοντας ένα διαζύγιο πονάνε διπλά. Αυτό είναι το μόνο σίγουρο. Πονάνε ξεχωριστά για τον κάθε γονιό. Δεν νομίζω ότι υπάρχει ζευγάρι που τα παιδιά του να του είπαν μπράβο και ναι συμφωνούμε. Εκτός κι αν είναι σε ηλικία που μπορούν να κρίνουν. Αγαπάνε εξίσου και τους δύο, θέλουν τον ίδιο χρόνο και με τους δύο και κάθε μέρα για πολύ καιρό παρακαλάνε να είναι ένας εφιάλτης που θα ξυπνήσουν. Όταν μιλάμε όμως για μικρές ηλικίες η ψυχολογία των παιδιών όσο κι αν την προσέξεις θα είναι μπερδεμένη. Το καλό όμως είναι ότι τα παιδιά προσαρμόζονται πολύ πιο εύκολα απ’ όσο νομίζουμε ή ακόμα και πιο εύκολα από εμάς τους ίδιους. Πάντα φυσικά το πώς θα το αντιμετωπίσουν εξαρτάται από τους γονείς και πως θα τους το ανακοινώσουν. Όταν τους ανακοινώνεις ένα τέτοιο γεγονός μέσα σε κλάματα και θρήνους βιώνουν κι εκείνα ένα μικρό θάνατο κι αρνούνται να το πιστέψουν. Αν όμως με τη σωστή καθοδήγηση, από κάποιον ειδικό πάντα, το ανακοινώνει το ζευγάρι μαζί ως μια κοινή απόφαση είναι πιο εύκολο για εκείνα.

9^η)  Ερώτηση:   Είναι εύκολο για μια μητέρα τεσσάρων παιδιών να γράφει; Που βρίσκει το χρόνο να είναι σε όλα εντάξει; Καλή σύζυγος, νοικοκυρά, καλή μάνα; Ή στην προσπάθεια να γράφει κάποιος παραμελεί  κάποια πράγματα;

-Εύκολο δεν είναι αλλά δεν είναι κι ακατόρθωτο. Σαφώς οι περισσότερες αν όχι όλες οι ώρες της ημέρας είναι αφιερωμένες στην φροντίδα τους. Όσο όμως κουρασμένη κι αν είμαι δεν μπορώ να πνίξω αυτή μου την ανάγκη. Θα περιμένω να κοιμηθούν και τελειώνοντας τις δουλειές μου θα καθίσω να γράψω ότι τριβέλιζε το μυαλό μου όλη μέρα. Κι ας είναι και 12 το βράδυ. Η καλύτερη μου ώρα όμως είναι το πρωί. Εκεί κατά τις 6 είναι ότι πιο ήρεμο υπάρχει. Ετοιμάζω τον καφέ μου και ξεκινάω. Οι ρόλοι της γυναίκας είναι πολλοί. Πολύ θα ήθελα να μάθω αν υπάρχει έστω και μια γυναίκα σε παρόμοια κατάσταση κι ας μη γράφει που να είναι καλή σε όλα αυτά! Και δεν νομίζω ότι είναι θέμα παραμέλησης, αλλά το να έχει η ίδια ή ο σύντροφος την απαίτηση,  του να είναι στην εντέλεια τότε μιλάμε για ανθρώπους από άλλο πλανήτη. Όχι λοιπόν, δεν είμαι τέλεια. Είμαι μια γυναίκα που προσπαθώ πολύ για να τα καταφέρω.

10^η) Ερώτηση: Για ποιο λόγο γράφετε;

-Γράφω γιατί το έχει ανάγκη η ψυχή μου, όλο μου το είναι. Το μυαλό μου ποτέ δεν ησυχάζει ακόμα κι όταν ασχολούμαι με οτιδήποτε άλλο. Λαχταράω να έρθει η ώρα που θα μετατρέψω τα συναισθήματα και τις σκέψεις μου σε λέξεις.  Είναι ο τρόπος που ανασαίνει η ψυχή μου, που καταλαγιάζω σαν άνθρωπος.

11^η) Ερώτηση: Ποιο μήνυμα θέλετε να περάσετε στους αναγνώστες με την συγγραφή του βιβλίου σας;

-Να μην υποτιμούν τη σχέση τους. Δεν είναι δεδομένη ποτέ. Να μην επαναπαύονται και να προσπαθούν πάντα για δείχνουν στο ταίρι τους την αγάπη που νιώθουν. Να μην το βάζουν κάτω ακόμα κι όταν κάτι τελειώνει. Η ζωή μας είναι πολύ σημαντική αλλά λίγη. Οι στιγμές που περνάνε δεν πρόκειται να ξαναγυρίσουν κι όταν τις χρησιμοποιούμε λάθος χειρισμούς χάνουμε κομμάτια δικά μας.

Δύναμη ψυχής λοιπόν, τόλμη κι εμπιστοσύνη στον εαυτό μας.

12^η) Ερώτηση: Τι είναι πιο εύκολο να γράψει κανείς ποίηση ή ένα μυθιστόρημα;

-Οτιδήποτε έχει σχέση με εξωτερίκευση συναισθημάτων είναι μαγικό. Είτε είναι σε μορφή μυθιστορήματος είτε ποίηση αλλά και ζωγραφικής. Πιστεύω ότι είναι θείο χάρισμα για τον καθένα. Μου είναι δύσκολο να μιλήσω για ευκολία και δυσκολία τόσο γενικά. Προσωπικά είναι ανάλογα την έμπνευση, την διάθεση, τον χρόνο…

Σας ευχαριστώ για τον πολύτιμο χρόνο σας και καλοτάξιδο το νέο σας βιβλίο!

 http://www.endoxora.gr/sinenteuxeis/5088-22i-agapi-poy-anthise-stin-psyxi-moy22.html