Κόκκινο!
Το χρώμα του
πάθους, το χρώμα του γρήγορου, το χρώμα του αίματος.
Ανθή και
Αντιγόνη. Δυο γυναίκες που κάτι της χώρισε και κάτι τις ένωσε.
Το κόκκινο
του πόνου; Το βαθύ της ψυχής που βρήκε αυτό που έψαχνε στο πρόσωπο της
καθεμίας; Η αγάπη που έτρεφαν η μια για την άλλη;
Δύναμη
χαρακτήρα παρά τις δυσκολίες, μας τονίζει η συγγραφέας κι είναι πράγματι κάτι
το οποίο ήρθε κι εγκαταστάθηκε για τα καλά μέσα μου.
Οι ήρωές
της, είναι εμφανές ότι αγαπήθηκαν πολύ από την ίδια . Κι εγώ σαν
αναγνώστρια τους αγάπησα πολύ… κάποιους από αυτούς τους μίσησα, άλλους τους
λυπήθηκα. Για την αδυναμία τους, για την αχαριστία τους. Για τα πολλά που
έδωσαν και στο τέλος ένιωσαν ότι δεν τους ξεπλήρωσε η ζωή.
Το βιβλίο
αυτό είναι αληθινή ιστορία. Η ταλαιπωρία λοιπόν των ηρώων επίσης. Κι αυτό είναι
κάτι που σε κάνει να τους πονέσεις περισσότερο.
Μεγάλο το
ταξίδι της ζωής. Μεγάλοι κι οι αγώνες για την επιβίωση.
Η ουσία όμως
είναι πως όταν γυρνάς και την τελευταία σελίδα αυτό που σου μένει, είναι μια
γεύση… που πραγματικά δεν θα μπορούσα να σας την μαρτυρήσω. Ας την ανακαλύψει ο
καθένας μόνος του γιατί αυτό έχει αξία.
ς δ�� � � (_l �l ις ποτέ χωρίς να πονέσεις. Στην ψυχή! Κι όμως συνάμα
διακρίνουμε τόση ευαισθησία σαν να κρύβεται ένα μωρό παιδί πίσω από τον ήρωα
της.
Κοινωνικό
και ψυχολογικό το θέμα του αλλά πιστέψτε με, θα αναθεωρήσετε πολλά απ’ αυτά που
στην κοινωνία μας είναι δύσκολο να τα δεχτούμε. Τουλάχιστον όχι μέχρι να τα
γνωρίσουμε…
Περίληψη
Τον χάιδευε
και τον φιλούσε ακούραστα στο πρόσωπο, στα χείλη, στα μάτια, στα μαλλιά, πίσω
από τ’ αυτά, στ’ ακροδάχτυλα των χεριών και των ποδιών του, ρουφούσε με
λαιμαργία τα υγρά του στόματος και κάθε άλλης πηγής του κορμιού του.
Όργωνε
επιδέξια με τη γλώσσα της κάθε σημείο πάνω του που πιθανολογούσε πως ίσως εκεί
να είχε κρυμμένο η Αφροδίτη το δώρο της προσωπικής, ερωτικής του ζώνης. Για
πολύ ώρα δηλαδή και με κάθε τρόπο η Μαρίνα φρόντισε να παρασύρει το Δημήτρη στο
στρόβιλο της επιθυμίας πλην όμως άσκοπα.
Αναστέναζε
βέβαια αυτός, δεχόταν κι ανταπέδιδε με όμοιο, ίσως και περισσότερο, πάθος τα
χάδια, την έσφιγγε στην αγκαλιά του με απόγνωση και λατρεία ιερού σκεύους αλλά
τίποτα πέραν τούτου.
Όπως χθες,
όπως προχθές, όπως και κάθε άλλη φορά που ως τώρα υποτίθεται το “είχαν κάνει”,
το επίμαχο σημείο του κορμιού του δεν έλεγε να ζωντανέψει με τίποτα...
Η αγωνία
ενός άντρα που δεν “είναι εκατό τοις εκατό άντρας”, ο Γολγοθάς, που φορτωμένος
τον σταυρό της διαφορετικότητας διανύει καθημερινά μέσα από τα δύο πολικά
αντίθετα της υπόστασής του, η απεγνωσμένη προσπάθεια της λύτρωσης, και ο εξτρίμ
έρωτας μιας αλλιώτικης σχέσης, θα κόψουν την ανάσα στο νέο βιβλίο της Ρίκης
Ματαλλιωτάκη, που στόχος του είναι να αποδείξει πως οι άνθρωποι δίπλα μας
υπάρχουν μόνο σαν ψυχή και όχι σαν φύλο.
Ειρήνη Φραγκάκη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου