Η τοποθέτησή μου στο περιεχόμενο του βιβλίου της Ειρήνης Φραγκάκη « Η πεταλούδα της νύχτας , τη μέρα της παρουσίασης του βιβλίου Σάββατο 30-Μαρτίου 2013 .
«Χαίρομαι που είμαι εδώ κοντά σας για την παρουσίαση του βιβλίου της Ειρήνης Φραγκάκη και θέλω κατ αρχήν να ευχαριστήσω την Αλεξία και την Ελληνική Πρωτοβουλία που με πρότεινε και με εμπιστεύθηκε καθώς και την συγγραφέα Ειρήνη Φραγκάκη για την εμπιστοσύνη και την αποδοχή της.
Χαίρομαι γιατί παρέα , εδώ μαζί, θα κάνουμε την πρώτη γνωριμία με το βιβλίο της Ειρήνης την οποία όταν τη γνώρισα και ως άνθρωπος με έπεισε, για τη φλόγα που έχει μέσα της και την ωριμότητά της.
Είναι πολύ όμορφο, ελπιδοφόρο σε εποχές δύσκολες που τόσο άσχημα πράγματα μας κυνηγάνε από παντού, να υπάρχουν άνθρωποι, δημιουργοί-συγγραφείς που κυνηγούν το Όραμά τους, Τα ‘Ονειρά τους ! Και είναι ακόμα πιο ωραίο και χρήσιμο , όταν το βιβλίο τους με τις σκέψεις ,τις εικόνες, το προβληματισμό τους μπορεί να μας δώσει κάτι, ώστε τελειώνοντας το να έχουμε την αίσθηση ότι δεν χάσαμε την ώρα μας !
1. Τι συμβαίνει με το βιβλίο της Ειρήνης! Στέκει σαν μεγενθυτικός φακός πάνω από τα δύσκολα της ζωής και συγκεκριμένα πάνω από τα οικογενειακά και κοινωνικά «καυτά» προβλήματα που δημιουργούν ενίοτε τις γυναίκες – θύματα! Με το ξεκίνημά του το βιβλίο λειτουργεί σαν ένας μηχανισμός αφύπνισης!
«Πεταλούδα της νύχτας» ο τίτλος του βιβλίου. Μας προϊδεάζει για το περιεχόμενό του. Καταλαβαίνουμε που αναφέρεται. Στη ζωή όμως κάτω από τον ίδιο τίτλο, πολλές και διαφορετικές οι ιστορίες. Κάθε μία ξεχωριστή! Ο κάθε άνθρωπος για το κοινωνικό σύνολο μπορεί να είναι μία μονάδα και για το σύμπαν ένα «τίποτα»! Για τον εαυτό του όμως είναι το 100 τα 100 της ζωής! Από αυτή τη ζωή δεν θα ξαναπεράσουμε και πρέπει όχι απλά τα ζήσουμε αλλά και ευτυχισμένοι! Ο κάθε άνθρωπος Χρήζει ανάγκης προσοχής και σεβασμού! Όπως θα έπρεπε να συμβεί και με την ηρωίδα της Ειρήνης Φραγκάκη. Μάγδα το όνομά της Και η ιστορία της αληθινή!
Το «δράμα», το «άδικο» , αυτό που πονάει, ανοίγει πληγές που ματώνουν, ΕΙΝΑΙ ΟΤΑΝ, δεν σε αφήνουν όχι να ζήσεις καλά , αλλά ούτε καν να έχεις δικαίωμα στο Όνειρο μιας όμορφης ζωής !Όταν τα βάσανα αρχίζουν σαν εφιάλτης μέσα στην ίδια σου την οικογένεια με τη μορφή της ενδοοικογενειακής βίας και ότι αυτό σημαίνει!
Οταν στη τρυφερή παιδική ηλικία όπως συμβαίνει και στη ζωή της ηρωίδας της … ο εφιάλτης συμπυκνώνεται και γίνεται ένα τρομαχτικό ουρλιαχτό που αφήνει τα σημάδια του και .."κρέμεται γαντζωμένο σε κάποιο αστέρι, εκεί σε ένα σκοτεινό ουρανό, μαύρο σαν την κατάληξη των ονείρων της, περιμένοντας ένα χέρι να το φτάσει και να το χαϊδέψει.Ενα απρόσμενο άγγιγμα μήπως και κατάφερνε να ξαναφέρει τα όνειρα της εκεί που ήταν η θέση τους. Στην αγνή της ψυχή." (λόγια της συγγραφέας)
Στη πραγματική ζωή όμως η προσμονή δεν φέρνει πάντα το επιθυμητό αποτέλεσμα και το δράμα συνεχίζεται όταν αναγκάζεσαι να κλειστείς σε ένα «κουκούλι» όχι προστασίας αλλά σιωπής για τα ακατανόμαστα που συμβαίνουν μέσα στο ίδιο σου το σπίτι! Μιας σιωπής που σε καταδικάζει να ανέχεσαι και να συντηρείς άθελά σου το ίδιο σου το μαρτύριο , για να μη προσθέσεις περίσσια πίκρα σε όσους σε αγαπούν… αλλά δεν ξέρουν , για να σώσεις την «αξιοπρέπεια» σου στο μικρό έστω κοινωνικό σου περίγυρο ! Ανάμεσα στους φίλους, στους συμμαθητές , στη γειτονιά σου!
Αυτά θίγει η Ειρήνη με την εξιστόρηση της ζωής της ηρωίδας της! Βάζει θέματα που ζητούν τη λύση τους! Αφυπνίζει τον αναγνώστη, τον κάνει ενεργό στην αναζήτηση λύσεων! Το θέμα καινούριο δεν είναι, το ακούμε καθημερινά γύρω μας, ναι, αλλά επαναλαμβάνεται συνεχώς και συνεχώς με μία επανάληψη εφιαλτική! Η Ειρήνη με το βιβλίο της ταρακουνά λιμνάζοντα ύδατα, προκαλεί μια εκ νέου την αφύπνιση, δημιουργεί την ανάγκη να τοποθετηθούμε τι πρέπει να κάνουμε για τις φρικαλέες αυτές καταστάσεις που συχνά συμβαίνουν γύρω μας με θύματα τα παιδιά! Είναι το θάρρος και η δύναμη που πρέπει να έχουν τα θύματα ώστε να γνωστοποιούν τα « ανομολόγητα» ; Πως φτάνεις σε αυτά! Πόσο εύκολα είναι για κάποιον, που είναι παιδί ακόμα, να βάζει το μαχαίρι στη πληγή για να βγάλει το καρκίνωμα! Ποιος θα το εκπαιδεύσει όταν οι πρώτοι αυτοί «κίνδυνοι» βρίσκονται και ξεκινούν από το ίδιο του το σπίτι!
Ποιος ο ρόλος τότε της πολιτείας, του σχολείου, των εκπαιδευτικών προς αυτή τη κατεύθυνση! Πόσο κοντά είναι όλοι αυτοί οι φορείς που βλέπουμε και μέσα από τις διαφημίσεις στις τηλεοράσεις, στα παιδιά και τα προβλήματά τους! Υπάρχει ουσιαστική επαφή με το πρόβλημα; Ο αναγκαίος έλεγχος; Πως εξηγούνται οι επαναλαμβανόμενοι βιασμοί ψυχής και σώματος! Ναι , λέμε… λέμε , τι κάνουμε όμως! Πως μπορεί το κακό να σταματήσει στο ξεκίνημά του ώστε να μην δρομολογηθούν μύρια άλλα που τις περισσότερες φορές οδηγούν σε αδιέξοδο αν όχι στο χαμό!
• Τα χειρότερα έρχονται για την ηρωίδα της Ειρήνης γιατί το κακό δε σταμάτησε. Δεν ήξερε σαν παιδί, δεν μπόρεσε, δεν βοηθήθηκε να το σταματήσει !Και,… σαν νεαρή έφηβη πλέον όταν έκανε τα πρώτα της βήματα ,μόνη, και έξω από τον ασφυκτικά μικρό και μολυσμένο χώρο του σπιτιού της, χωρίς γνώσεις κοινωνικές, χωρίς την ασπίδα προστασία που σου δίνει μια υγιής οικογένεια, όταν έφυγε από το τόπο της για σπουδές και αναζήτηση μιας καλλίτερης ζωής , έδωσε «δικαίωμα» και «χώρο» στη ζωή της , στο πρώτο «τυχάρπαστο» που συνάντησε να τη κάνει σε μικρό σχετικά διάστημα «πεταλούδα της νύχτας»!
Λέμε συχνά ότι είμαστε οι επιλογές μας! Αν και , στην ουσία και αυτές είναι εγκλωβισμένες στην πληροφόρηση που έχουμε! Στη τελική όμως δεν παύουν να είναι οι επιλογές μας!
Το δράμα όμως είναι όταν στη «λάσπη» δεν σε σπρώχνουν οι επιλογές σου αλλά οι συγκυρίες και καταστάσεις εκείνες που δεν μπόρεσες να ελέγξεις! Όταν εμπιστεύεσαι και αφήνεσαι στις καλές σου προθέσεις και νομίσεις ότι ίδιες είναι και εκείνων που συναναστρέφεσαι! Όταν δεν υπάρχει η γνώση, η εκπαίδευση, ο έλεγχος, η δυνατότητα και διάθεση να τα πεις στους γονείς σου, στους φίλους σου, να σε ακούσει κάποιος και να σε συμβουλεύσει…. όταν δεν μπορείς να χρησιμοποιήσεις ασφαλιστικές δικλείδες γιατί δε τις ξέρεις καν ,…τότε γίνεσαι εύκολη λεία γι αυτούς που καραδοκούν και τρέφονται με ζωντανή σάρκα! Δουλέμποροι, μαστροποί ,έμποροι ναρκωτικών! Σε μια τέτοια «δίνη» έπεσε και η ηρωίδα της Ειρήνης!
Τότε ,σαν ξεριζωμένο στάχυ μοιάζει η κάθε ψυχούλα! Φέρεται και άγεται! Ο νους παύει να λειτουργεί, η μικρή λογική δίνει τη θέση της στη μόνιμη θολούρα των ναρκωτικών, η πορνεία κουρελιάζει την αξιοπρέπεια που δίνει τη θέση της στη ντροπή, και η ανάγκη της εξασφάλισης της δόσης δημιουργεί ανθρώπινα ράκη – εύκολα εμπορεύματα στα χέρια των ειδικών! Όλα αυτά γίνονται η μαρτυρική καθημερινότητα της «πεταλούδας» - ηρωίδας του βιβλίου της Ειρήνης μέσα σε ένα εφιαλτικό περίγυρο που μόνο φρίκη αναβλίζει!
Ενώ στη ζωή μας υπάρχει μια ξέφρενη τεχνολογική και επιστημονική ανάπτυξη που εξελίσσεται με ταχείς ρυθμούς… μέσα στη ψυχή του ανθρώπου είναι πολύ μικρή η ανάπτυξη αυτή, πολύ μικρή και αργή η απόσταση που διανύει ο «εξευγενισμός» της ψυχής του! Και πολύ εύκολα γυρίζει πίσω στη «ζωώδικη» του κατάσταση , αυτή που δίνει τη δύναμη να κατασπαράξει «συνανθρώπους» ‘η αυτή που γεννάται από την ανάγκη επιβίωσης του πια, σε ένα δοσμένο εχθρικό περιβάλλον.
Η καθημερινή κατρακύλα, η λάσπη, η κατηφόρα γίνονται τρόπος ζωής για όλες τις γυναίκες – θύματα , καθώς και για τη «πεταλούδα της νύχτας» , τη Μάγδα, στην οποία αναφερόμαστε και είναι η ηρωίδα του βιβλίου, που όπως μας λέει η συγγραφέας πρόκειται για αληθινό πρόσωπο!
Η απουσία στα προβλήματα, η εγκατάλειψη της πολιτείας ς, ηθελημένη είναι θα έλεγα γιατί ο τζίρος των εργασιών τεράστιος! Η εκμετάλλευση της ανθρώπινης σάρκας από τις πιο κερδοφόρες επιχειρήσεις!
Και μπαίνει το ερώτημα! Πόσο εύκολο είναι για τα θύματα που δημιουργούνται , τις «πεταλούδες της νύχτας» συγκεκριμένα, το πισωγύρισμα;
! Η κορύφωση του δράματος συντελείται όταν η εγκατάλειψη χρόνων, τα απανωτά κτυπήματα , η κούραση που τσακίζει τη ψυχή και το σώμα , εξασθενίζουν την όποια διάθεση «εξόδου» από το πρόβλημα! Όταν έρχονται οι στιγμές της κριτικής και αυτοκριτικής των θυμάτων που μοιάζουν σαν διαλλείματα αναλαμπών και βλέπουν τα λάθη που έγιναν και που δεν έπρεπε να αφήσουν να γίνουν, όταν τότε υπάρχει η ελπίδα του πισωγυρίσματος δεν υπάρχει τότε η κατάλληλη στήριξη «εξόδου» από το πρόβλημα και χάνεται μαζί με την ευκαιρία και η διάθεση της επιστροφής! Η σύγχυση και το μάταιο της επιστροφής κυριαρχεί έναντι της μάχης για καινούρια αρχή! Σαν μοναδική διέξοδος καλεί το αδιέξοδο ! Και τότε οι εξελίξεις γίνονται δραματικές! Υπάρχουν ψυχές που ξεκινάνε τον αγώνα «εξόδου και επανένταξης» και μένουν στη μέση , τα παρατάνε! Υπάρχουν ψυχές που «χάνονται» και τότε μετράμε απώλειες και θύματα! Υπάρχουν ψυχές που καταφέρνουν να γλυτώσουν και να γίνονται ελπιδοφόρο παράδειγμα για όσους ξεκινάνε επίπονο αγώνα εξόδου από τη λάσπη , το βούρκο και τα ναρκωτικά!
Ποια είναι η τελική επιλογή της «πεταλούδας» του βιβλίου, και η πονεμένη ιστορία που την έφερε ως εκεί ; Θα σας την πει το ίδιο το βιβλίο που όπως λέει και η συγγραφέας , η ιστορία του είναι αληθινή!
Το γεγονός , ότι η ιστορία είναι αληθινή, με συγκλόνισε ιδιαίτερα! Δεν είναι σενάριο φαντασίας αλλά πραγματικής ζωή όπως είναι και παρόμοιες άλλες ιστορίες που εξελίσσονται μέσα στη ζωντανή πραγματικότητα , εκεί που συνειρμικά σε παραπέμπει το βιβλίο, στο καμίνι της ζωής ,όπου βασανίζονται πλήθος γυναίκες-θύματα , «πεταλούδες της νύχτας» που καίγονται καθημερινά στη φωτιά της κόλασης, λες και ήρθαν στη ζωή αυτή όχι για να ευτυχήσουν αλλά να «καούν» ,όπως οι πεταλουδίτσες της φύσης που τσουρουφλίζονται από τη φωτιά που τους έλκει στο χαμό τους!
Είναι γεγονός ότι η κάθε κοινωνία είναι δομημένη πάνω σε μία συγκεκριμένη βάση δεδομένων που την χαρακτηρίζει! Το οικοδόμημα είναι ανάλογο της βάσης! Στο δικό μας καθορισμένο χρονικό διάστημα ζωής , μπορεί να μην «χωράνε» να μη προλάβουμε να δούμε τις αλλαγές εκείνες που θα εξαφάνιζαν πολλές από τις πληγές της!
Το θέμα του βιβλίου της Ειρήνης και ο τρόπος γραφής που συγκλονίζει , μας βάζει μπροστά στην επιτακτική ανάγκη, να πάρουμε τουλάχιστον θέση μπροστά σε αυτό το «χωνευτήρι» που αρπάζει σάρκες, ψυχές και όνειρα ,και βγάζει χρήμα από τον «πολτό» του! Ως έμπειροι ενήλικες, είτε σαν γονείς, είτε σαν δάσκαλοι, είτε σαν υπεύθυνοι φορέων, η σαν απλοί πολίτες δεν οφείλουμε να ατσαλώνουμε τους εαυτούς μας, να εκπαιδεύσουμε τα παιδιά μας, να τα γεμίζουμε αγάπη, φροντίδα προσοχή και να τα οπλίσουμε με γνώσεις που θα μπορέσουν να απομονώσουν το «κακό» ; Να πάψει τουλάχιστον η «τροφοδότηση» η «διοχέτευση» ψυχών , προς όλα αυτά τα κυκλώματα που τρέφονται με την ανθρώπινη σάρκα και εκμεταλλεύονται τον ανθρώπινο πόνο ; Μπροστά σε όλα αυτά μας βάζει ,το βιβλίο της Ειρήνης Φραγκάκη! Η «πεταλούδα της νύχτας» και όλο αυτό το εφιαλτικό σκηνικό που κινείται αφυπνίζει την επιτακτική ανάγκη της ενεργής τοποθέτησή ς μας απέναντι σε όλα αυτά που αναφέρονται στο βιβλίο!
Τότε μόνο θα μπορούμε να πούμε ότι δεν διαβάζουμε απλά για να διαβάζουμε αλλά για να κατεβάζουμε από τις γραμμές των βιβλίων, κάτω στη πραγματική ζωή και να τα κάνουμε πράξεις , όλα τα ωραία και αναγκαία μηνύματα που μας δίνουν τα βιβλία, όπως αυτό της Ειρήνης, έτσι ώστε να είναι τα βιβλία πραγματικά πολύτιμοι σύντροφοι στη ζωή μας.
Σχετικά με τον λόγο , τον τρόπο έκφρασης και μορφής του βιβλίου της Ειρήνης
Κατ αρχή να σταθώ και σε κάτι που πρέπει να ειπωθεί και αγγίζει μια γενικότερη αλήθειά. Η κριτική με «η» ,και οι κριτικοί με «οι». πολλές φορές έχουν μία διάθεση να «ξεσκίσουν» συγγραφείς και ανθρώπους του γραπτού λόγου με μια έπαρση για τη καθαρότητας της γλώσσας, του επιπέδου της, του χειρισμού της κλπ. κλπ. Ίσως γιατί έτσι επιδεικνύουν τις δικές τους γνώσεις! Και εγώ είμαι πολύ απαιτητική θα έλεγα, λατρεύω τον όμορφα διατυπωμένο λόγο! Με τα χρόνια όμως απέκτησα μια πρόσθετη «γνώση» θα έλεγα! Ο λόγος ταυτίζεται με τη λογική. Λογική = Λόγος = γλώσσα.
Ο λόγος με την έννοια της γλώσσας ντύνει με λέξεις και σχήματα, τη λογική του κάθε ανθρώπου , αυτό που έχει μέσα σου και θελει να εκφράσει. Αυτό το αναγκαίο «οπλοστάσιο» είναι και ανάλογο και της ηλικίας . ‘Ενας 60άρης που ασχολείται επί σειρά ετών με τον λόγο δεν εκφράζεται το ίδιο με τον εικοσάρη που τολμάει, και πολύ καλά κάνει και βάζει τις σκέψεις του στο χαρτί ! Η ζωή θα κρίνει, η ζωή θα δείξει! Διαφορετικό το κάθε απόθεμα ζωής. Κάθε γραφή είναι προσωπική. Έχει δρόμο μπροστά της! Όσο μεστώνουν οι σκέψεις μεστώνει και ο λόγος. Αν το δούμε από αυτή την οπτική γωνία θα είμαστε πολύ δικαιότεροι κάθε φορά που βρισκόμαστε σε τέτοιες αίθουσες παρουσίασης έργων νέων συγγραφέων!
Τώρα θα σταθώ στον λόγο της Ειρήνης.
Η Ειρήνη με τον λόγο της μπόρεσε και στήριξε το θέμα. Η ροή του λόγου της είναι αβίαστη! Ρέουν οι εικόνες της εντυπωσιακά δυνατές! Συγκλονιστικές πολλές φορές! Αναβλύζουν έως και «φρίκη»! Τα σκηνικά της δοσμένα με μαεστρία! Τα συναισθήματα που γεννάνε, δυνατά! Έντονα και ανάλογα με το θέμα. Κατά διαστήματα κάνει τα σχόλιά της , θέτει κοινωνικούς προβληματισμούς! Τα σχόλιά της αφήνουν «χώρο» να σκεφτεί και ο αναγνώστης άλλα τόσα, όπως άφησε και σε μένα ! Σε έλκει με τον λόγο της να πας πάρα κάτω ! Σε έλκει για τη συνέχεια μέχρι το τέλος. Δεν πλατειάζει, δεν κάνει «κοιλιά» το κείμενο, δεν σε καθυστερεί!
Ο λόγος της είναι σύγχρονος και σε αρμονία με το κείμενο ,τους ήρωες και τον τρόπο έκφρασης της σημερινής ελληνικής πραγματικότητας. Οι σελίδες του βιβλίου είναι τόσες όσες χρειαζόντουσαν για να αποδοθεί το θέμα και να μη κουράσει τον αναγνώστη. Η τιμή του είναι προσιτή… γιατί στη εποχή που ζούμε όλα έχουν σημασία, η κάθε τιμή λέω …πρέπει να σου αφήνει περιθώρια να αγοράσεις και κάποιο άλλο βιβλίο από τα πολλά που βγαίνουν στις μέρες μας και επιθυμείς να αποκτήσεις!
Το βιβλίο της Ειρήνη είναι έτοιμο! Πέρα από το περιεχόμενο , είναι γεμάτο και από τους κτύπους της καρδιάς της, όταν το έγραφε! Γεμάτο από τις προσδοκίες της για επιτυχία! Το βιβλίο περιμένει …, λες και βρίσκεται πάνω σε ένα νοητό «όχημα» έτοιμο να ξεκινήσει! Περιμένει εμάς για το πρώτο κατευόδιο , προς τις καρδιές των ανθρώπων!
Να ευχηθώ και εγώ ! Καλοτάξιδο νάναι Ειρήνη!
Να πετύχει την αφύπνιση που επιδιώκει η ιστορία του, σαν μια «προσφορά» από την αληθινή ηρωίδα προς την κοινωνία, για λιγότερα θύματα γυναίκες-πεταλούδες- έως καθόλου, ο επιθυμητός στόχος!
Εύχομαι και εσύ Ειρήνη να νοιώσεις ότι προσδοκείς, ότι επιθυμείς, ανάλογη και η ευχή προς του ς παράγοντες που το στηρίζουν της Ελληνικής Πρωτοβουλίας, που χωρίς αυτούς δεν θα υλοποιείτο!
Ευχαριστώ και όλους εσάς για τη προσοχή σας!
«Χαίρομαι που είμαι εδώ κοντά σας για την παρουσίαση του βιβλίου της Ειρήνης Φραγκάκη και θέλω κατ αρχήν να ευχαριστήσω την Αλεξία και την Ελληνική Πρωτοβουλία που με πρότεινε και με εμπιστεύθηκε καθώς και την συγγραφέα Ειρήνη Φραγκάκη για την εμπιστοσύνη και την αποδοχή της.
Χαίρομαι γιατί παρέα , εδώ μαζί, θα κάνουμε την πρώτη γνωριμία με το βιβλίο της Ειρήνης την οποία όταν τη γνώρισα και ως άνθρωπος με έπεισε, για τη φλόγα που έχει μέσα της και την ωριμότητά της.
Είναι πολύ όμορφο, ελπιδοφόρο σε εποχές δύσκολες που τόσο άσχημα πράγματα μας κυνηγάνε από παντού, να υπάρχουν άνθρωποι, δημιουργοί-συγγραφείς που κυνηγούν το Όραμά τους, Τα ‘Ονειρά τους ! Και είναι ακόμα πιο ωραίο και χρήσιμο , όταν το βιβλίο τους με τις σκέψεις ,τις εικόνες, το προβληματισμό τους μπορεί να μας δώσει κάτι, ώστε τελειώνοντας το να έχουμε την αίσθηση ότι δεν χάσαμε την ώρα μας !
1. Τι συμβαίνει με το βιβλίο της Ειρήνης! Στέκει σαν μεγενθυτικός φακός πάνω από τα δύσκολα της ζωής και συγκεκριμένα πάνω από τα οικογενειακά και κοινωνικά «καυτά» προβλήματα που δημιουργούν ενίοτε τις γυναίκες – θύματα! Με το ξεκίνημά του το βιβλίο λειτουργεί σαν ένας μηχανισμός αφύπνισης!
«Πεταλούδα της νύχτας» ο τίτλος του βιβλίου. Μας προϊδεάζει για το περιεχόμενό του. Καταλαβαίνουμε που αναφέρεται. Στη ζωή όμως κάτω από τον ίδιο τίτλο, πολλές και διαφορετικές οι ιστορίες. Κάθε μία ξεχωριστή! Ο κάθε άνθρωπος για το κοινωνικό σύνολο μπορεί να είναι μία μονάδα και για το σύμπαν ένα «τίποτα»! Για τον εαυτό του όμως είναι το 100 τα 100 της ζωής! Από αυτή τη ζωή δεν θα ξαναπεράσουμε και πρέπει όχι απλά τα ζήσουμε αλλά και ευτυχισμένοι! Ο κάθε άνθρωπος Χρήζει ανάγκης προσοχής και σεβασμού! Όπως θα έπρεπε να συμβεί και με την ηρωίδα της Ειρήνης Φραγκάκη. Μάγδα το όνομά της Και η ιστορία της αληθινή!
Το «δράμα», το «άδικο» , αυτό που πονάει, ανοίγει πληγές που ματώνουν, ΕΙΝΑΙ ΟΤΑΝ, δεν σε αφήνουν όχι να ζήσεις καλά , αλλά ούτε καν να έχεις δικαίωμα στο Όνειρο μιας όμορφης ζωής !Όταν τα βάσανα αρχίζουν σαν εφιάλτης μέσα στην ίδια σου την οικογένεια με τη μορφή της ενδοοικογενειακής βίας και ότι αυτό σημαίνει!
Οταν στη τρυφερή παιδική ηλικία όπως συμβαίνει και στη ζωή της ηρωίδας της … ο εφιάλτης συμπυκνώνεται και γίνεται ένα τρομαχτικό ουρλιαχτό που αφήνει τα σημάδια του και .."κρέμεται γαντζωμένο σε κάποιο αστέρι, εκεί σε ένα σκοτεινό ουρανό, μαύρο σαν την κατάληξη των ονείρων της, περιμένοντας ένα χέρι να το φτάσει και να το χαϊδέψει.Ενα απρόσμενο άγγιγμα μήπως και κατάφερνε να ξαναφέρει τα όνειρα της εκεί που ήταν η θέση τους. Στην αγνή της ψυχή." (λόγια της συγγραφέας)
Στη πραγματική ζωή όμως η προσμονή δεν φέρνει πάντα το επιθυμητό αποτέλεσμα και το δράμα συνεχίζεται όταν αναγκάζεσαι να κλειστείς σε ένα «κουκούλι» όχι προστασίας αλλά σιωπής για τα ακατανόμαστα που συμβαίνουν μέσα στο ίδιο σου το σπίτι! Μιας σιωπής που σε καταδικάζει να ανέχεσαι και να συντηρείς άθελά σου το ίδιο σου το μαρτύριο , για να μη προσθέσεις περίσσια πίκρα σε όσους σε αγαπούν… αλλά δεν ξέρουν , για να σώσεις την «αξιοπρέπεια» σου στο μικρό έστω κοινωνικό σου περίγυρο ! Ανάμεσα στους φίλους, στους συμμαθητές , στη γειτονιά σου!
Αυτά θίγει η Ειρήνη με την εξιστόρηση της ζωής της ηρωίδας της! Βάζει θέματα που ζητούν τη λύση τους! Αφυπνίζει τον αναγνώστη, τον κάνει ενεργό στην αναζήτηση λύσεων! Το θέμα καινούριο δεν είναι, το ακούμε καθημερινά γύρω μας, ναι, αλλά επαναλαμβάνεται συνεχώς και συνεχώς με μία επανάληψη εφιαλτική! Η Ειρήνη με το βιβλίο της ταρακουνά λιμνάζοντα ύδατα, προκαλεί μια εκ νέου την αφύπνιση, δημιουργεί την ανάγκη να τοποθετηθούμε τι πρέπει να κάνουμε για τις φρικαλέες αυτές καταστάσεις που συχνά συμβαίνουν γύρω μας με θύματα τα παιδιά! Είναι το θάρρος και η δύναμη που πρέπει να έχουν τα θύματα ώστε να γνωστοποιούν τα « ανομολόγητα» ; Πως φτάνεις σε αυτά! Πόσο εύκολα είναι για κάποιον, που είναι παιδί ακόμα, να βάζει το μαχαίρι στη πληγή για να βγάλει το καρκίνωμα! Ποιος θα το εκπαιδεύσει όταν οι πρώτοι αυτοί «κίνδυνοι» βρίσκονται και ξεκινούν από το ίδιο του το σπίτι!
Ποιος ο ρόλος τότε της πολιτείας, του σχολείου, των εκπαιδευτικών προς αυτή τη κατεύθυνση! Πόσο κοντά είναι όλοι αυτοί οι φορείς που βλέπουμε και μέσα από τις διαφημίσεις στις τηλεοράσεις, στα παιδιά και τα προβλήματά τους! Υπάρχει ουσιαστική επαφή με το πρόβλημα; Ο αναγκαίος έλεγχος; Πως εξηγούνται οι επαναλαμβανόμενοι βιασμοί ψυχής και σώματος! Ναι , λέμε… λέμε , τι κάνουμε όμως! Πως μπορεί το κακό να σταματήσει στο ξεκίνημά του ώστε να μην δρομολογηθούν μύρια άλλα που τις περισσότερες φορές οδηγούν σε αδιέξοδο αν όχι στο χαμό!
• Τα χειρότερα έρχονται για την ηρωίδα της Ειρήνης γιατί το κακό δε σταμάτησε. Δεν ήξερε σαν παιδί, δεν μπόρεσε, δεν βοηθήθηκε να το σταματήσει !Και,… σαν νεαρή έφηβη πλέον όταν έκανε τα πρώτα της βήματα ,μόνη, και έξω από τον ασφυκτικά μικρό και μολυσμένο χώρο του σπιτιού της, χωρίς γνώσεις κοινωνικές, χωρίς την ασπίδα προστασία που σου δίνει μια υγιής οικογένεια, όταν έφυγε από το τόπο της για σπουδές και αναζήτηση μιας καλλίτερης ζωής , έδωσε «δικαίωμα» και «χώρο» στη ζωή της , στο πρώτο «τυχάρπαστο» που συνάντησε να τη κάνει σε μικρό σχετικά διάστημα «πεταλούδα της νύχτας»!
Λέμε συχνά ότι είμαστε οι επιλογές μας! Αν και , στην ουσία και αυτές είναι εγκλωβισμένες στην πληροφόρηση που έχουμε! Στη τελική όμως δεν παύουν να είναι οι επιλογές μας!
Το δράμα όμως είναι όταν στη «λάσπη» δεν σε σπρώχνουν οι επιλογές σου αλλά οι συγκυρίες και καταστάσεις εκείνες που δεν μπόρεσες να ελέγξεις! Όταν εμπιστεύεσαι και αφήνεσαι στις καλές σου προθέσεις και νομίσεις ότι ίδιες είναι και εκείνων που συναναστρέφεσαι! Όταν δεν υπάρχει η γνώση, η εκπαίδευση, ο έλεγχος, η δυνατότητα και διάθεση να τα πεις στους γονείς σου, στους φίλους σου, να σε ακούσει κάποιος και να σε συμβουλεύσει…. όταν δεν μπορείς να χρησιμοποιήσεις ασφαλιστικές δικλείδες γιατί δε τις ξέρεις καν ,…τότε γίνεσαι εύκολη λεία γι αυτούς που καραδοκούν και τρέφονται με ζωντανή σάρκα! Δουλέμποροι, μαστροποί ,έμποροι ναρκωτικών! Σε μια τέτοια «δίνη» έπεσε και η ηρωίδα της Ειρήνης!
Τότε ,σαν ξεριζωμένο στάχυ μοιάζει η κάθε ψυχούλα! Φέρεται και άγεται! Ο νους παύει να λειτουργεί, η μικρή λογική δίνει τη θέση της στη μόνιμη θολούρα των ναρκωτικών, η πορνεία κουρελιάζει την αξιοπρέπεια που δίνει τη θέση της στη ντροπή, και η ανάγκη της εξασφάλισης της δόσης δημιουργεί ανθρώπινα ράκη – εύκολα εμπορεύματα στα χέρια των ειδικών! Όλα αυτά γίνονται η μαρτυρική καθημερινότητα της «πεταλούδας» - ηρωίδας του βιβλίου της Ειρήνης μέσα σε ένα εφιαλτικό περίγυρο που μόνο φρίκη αναβλίζει!
Ενώ στη ζωή μας υπάρχει μια ξέφρενη τεχνολογική και επιστημονική ανάπτυξη που εξελίσσεται με ταχείς ρυθμούς… μέσα στη ψυχή του ανθρώπου είναι πολύ μικρή η ανάπτυξη αυτή, πολύ μικρή και αργή η απόσταση που διανύει ο «εξευγενισμός» της ψυχής του! Και πολύ εύκολα γυρίζει πίσω στη «ζωώδικη» του κατάσταση , αυτή που δίνει τη δύναμη να κατασπαράξει «συνανθρώπους» ‘η αυτή που γεννάται από την ανάγκη επιβίωσης του πια, σε ένα δοσμένο εχθρικό περιβάλλον.
Η καθημερινή κατρακύλα, η λάσπη, η κατηφόρα γίνονται τρόπος ζωής για όλες τις γυναίκες – θύματα , καθώς και για τη «πεταλούδα της νύχτας» , τη Μάγδα, στην οποία αναφερόμαστε και είναι η ηρωίδα του βιβλίου, που όπως μας λέει η συγγραφέας πρόκειται για αληθινό πρόσωπο!
Η απουσία στα προβλήματα, η εγκατάλειψη της πολιτείας ς, ηθελημένη είναι θα έλεγα γιατί ο τζίρος των εργασιών τεράστιος! Η εκμετάλλευση της ανθρώπινης σάρκας από τις πιο κερδοφόρες επιχειρήσεις!
Και μπαίνει το ερώτημα! Πόσο εύκολο είναι για τα θύματα που δημιουργούνται , τις «πεταλούδες της νύχτας» συγκεκριμένα, το πισωγύρισμα;
! Η κορύφωση του δράματος συντελείται όταν η εγκατάλειψη χρόνων, τα απανωτά κτυπήματα , η κούραση που τσακίζει τη ψυχή και το σώμα , εξασθενίζουν την όποια διάθεση «εξόδου» από το πρόβλημα! Όταν έρχονται οι στιγμές της κριτικής και αυτοκριτικής των θυμάτων που μοιάζουν σαν διαλλείματα αναλαμπών και βλέπουν τα λάθη που έγιναν και που δεν έπρεπε να αφήσουν να γίνουν, όταν τότε υπάρχει η ελπίδα του πισωγυρίσματος δεν υπάρχει τότε η κατάλληλη στήριξη «εξόδου» από το πρόβλημα και χάνεται μαζί με την ευκαιρία και η διάθεση της επιστροφής! Η σύγχυση και το μάταιο της επιστροφής κυριαρχεί έναντι της μάχης για καινούρια αρχή! Σαν μοναδική διέξοδος καλεί το αδιέξοδο ! Και τότε οι εξελίξεις γίνονται δραματικές! Υπάρχουν ψυχές που ξεκινάνε τον αγώνα «εξόδου και επανένταξης» και μένουν στη μέση , τα παρατάνε! Υπάρχουν ψυχές που «χάνονται» και τότε μετράμε απώλειες και θύματα! Υπάρχουν ψυχές που καταφέρνουν να γλυτώσουν και να γίνονται ελπιδοφόρο παράδειγμα για όσους ξεκινάνε επίπονο αγώνα εξόδου από τη λάσπη , το βούρκο και τα ναρκωτικά!
Ποια είναι η τελική επιλογή της «πεταλούδας» του βιβλίου, και η πονεμένη ιστορία που την έφερε ως εκεί ; Θα σας την πει το ίδιο το βιβλίο που όπως λέει και η συγγραφέας , η ιστορία του είναι αληθινή!
Το γεγονός , ότι η ιστορία είναι αληθινή, με συγκλόνισε ιδιαίτερα! Δεν είναι σενάριο φαντασίας αλλά πραγματικής ζωή όπως είναι και παρόμοιες άλλες ιστορίες που εξελίσσονται μέσα στη ζωντανή πραγματικότητα , εκεί που συνειρμικά σε παραπέμπει το βιβλίο, στο καμίνι της ζωής ,όπου βασανίζονται πλήθος γυναίκες-θύματα , «πεταλούδες της νύχτας» που καίγονται καθημερινά στη φωτιά της κόλασης, λες και ήρθαν στη ζωή αυτή όχι για να ευτυχήσουν αλλά να «καούν» ,όπως οι πεταλουδίτσες της φύσης που τσουρουφλίζονται από τη φωτιά που τους έλκει στο χαμό τους!
Είναι γεγονός ότι η κάθε κοινωνία είναι δομημένη πάνω σε μία συγκεκριμένη βάση δεδομένων που την χαρακτηρίζει! Το οικοδόμημα είναι ανάλογο της βάσης! Στο δικό μας καθορισμένο χρονικό διάστημα ζωής , μπορεί να μην «χωράνε» να μη προλάβουμε να δούμε τις αλλαγές εκείνες που θα εξαφάνιζαν πολλές από τις πληγές της!
Το θέμα του βιβλίου της Ειρήνης και ο τρόπος γραφής που συγκλονίζει , μας βάζει μπροστά στην επιτακτική ανάγκη, να πάρουμε τουλάχιστον θέση μπροστά σε αυτό το «χωνευτήρι» που αρπάζει σάρκες, ψυχές και όνειρα ,και βγάζει χρήμα από τον «πολτό» του! Ως έμπειροι ενήλικες, είτε σαν γονείς, είτε σαν δάσκαλοι, είτε σαν υπεύθυνοι φορέων, η σαν απλοί πολίτες δεν οφείλουμε να ατσαλώνουμε τους εαυτούς μας, να εκπαιδεύσουμε τα παιδιά μας, να τα γεμίζουμε αγάπη, φροντίδα προσοχή και να τα οπλίσουμε με γνώσεις που θα μπορέσουν να απομονώσουν το «κακό» ; Να πάψει τουλάχιστον η «τροφοδότηση» η «διοχέτευση» ψυχών , προς όλα αυτά τα κυκλώματα που τρέφονται με την ανθρώπινη σάρκα και εκμεταλλεύονται τον ανθρώπινο πόνο ; Μπροστά σε όλα αυτά μας βάζει ,το βιβλίο της Ειρήνης Φραγκάκη! Η «πεταλούδα της νύχτας» και όλο αυτό το εφιαλτικό σκηνικό που κινείται αφυπνίζει την επιτακτική ανάγκη της ενεργής τοποθέτησή ς μας απέναντι σε όλα αυτά που αναφέρονται στο βιβλίο!
Τότε μόνο θα μπορούμε να πούμε ότι δεν διαβάζουμε απλά για να διαβάζουμε αλλά για να κατεβάζουμε από τις γραμμές των βιβλίων, κάτω στη πραγματική ζωή και να τα κάνουμε πράξεις , όλα τα ωραία και αναγκαία μηνύματα που μας δίνουν τα βιβλία, όπως αυτό της Ειρήνης, έτσι ώστε να είναι τα βιβλία πραγματικά πολύτιμοι σύντροφοι στη ζωή μας.
Σχετικά με τον λόγο , τον τρόπο έκφρασης και μορφής του βιβλίου της Ειρήνης
Κατ αρχή να σταθώ και σε κάτι που πρέπει να ειπωθεί και αγγίζει μια γενικότερη αλήθειά. Η κριτική με «η» ,και οι κριτικοί με «οι». πολλές φορές έχουν μία διάθεση να «ξεσκίσουν» συγγραφείς και ανθρώπους του γραπτού λόγου με μια έπαρση για τη καθαρότητας της γλώσσας, του επιπέδου της, του χειρισμού της κλπ. κλπ. Ίσως γιατί έτσι επιδεικνύουν τις δικές τους γνώσεις! Και εγώ είμαι πολύ απαιτητική θα έλεγα, λατρεύω τον όμορφα διατυπωμένο λόγο! Με τα χρόνια όμως απέκτησα μια πρόσθετη «γνώση» θα έλεγα! Ο λόγος ταυτίζεται με τη λογική. Λογική = Λόγος = γλώσσα.
Ο λόγος με την έννοια της γλώσσας ντύνει με λέξεις και σχήματα, τη λογική του κάθε ανθρώπου , αυτό που έχει μέσα σου και θελει να εκφράσει. Αυτό το αναγκαίο «οπλοστάσιο» είναι και ανάλογο και της ηλικίας . ‘Ενας 60άρης που ασχολείται επί σειρά ετών με τον λόγο δεν εκφράζεται το ίδιο με τον εικοσάρη που τολμάει, και πολύ καλά κάνει και βάζει τις σκέψεις του στο χαρτί ! Η ζωή θα κρίνει, η ζωή θα δείξει! Διαφορετικό το κάθε απόθεμα ζωής. Κάθε γραφή είναι προσωπική. Έχει δρόμο μπροστά της! Όσο μεστώνουν οι σκέψεις μεστώνει και ο λόγος. Αν το δούμε από αυτή την οπτική γωνία θα είμαστε πολύ δικαιότεροι κάθε φορά που βρισκόμαστε σε τέτοιες αίθουσες παρουσίασης έργων νέων συγγραφέων!
Τώρα θα σταθώ στον λόγο της Ειρήνης.
Η Ειρήνη με τον λόγο της μπόρεσε και στήριξε το θέμα. Η ροή του λόγου της είναι αβίαστη! Ρέουν οι εικόνες της εντυπωσιακά δυνατές! Συγκλονιστικές πολλές φορές! Αναβλύζουν έως και «φρίκη»! Τα σκηνικά της δοσμένα με μαεστρία! Τα συναισθήματα που γεννάνε, δυνατά! Έντονα και ανάλογα με το θέμα. Κατά διαστήματα κάνει τα σχόλιά της , θέτει κοινωνικούς προβληματισμούς! Τα σχόλιά της αφήνουν «χώρο» να σκεφτεί και ο αναγνώστης άλλα τόσα, όπως άφησε και σε μένα ! Σε έλκει με τον λόγο της να πας πάρα κάτω ! Σε έλκει για τη συνέχεια μέχρι το τέλος. Δεν πλατειάζει, δεν κάνει «κοιλιά» το κείμενο, δεν σε καθυστερεί!
Ο λόγος της είναι σύγχρονος και σε αρμονία με το κείμενο ,τους ήρωες και τον τρόπο έκφρασης της σημερινής ελληνικής πραγματικότητας. Οι σελίδες του βιβλίου είναι τόσες όσες χρειαζόντουσαν για να αποδοθεί το θέμα και να μη κουράσει τον αναγνώστη. Η τιμή του είναι προσιτή… γιατί στη εποχή που ζούμε όλα έχουν σημασία, η κάθε τιμή λέω …πρέπει να σου αφήνει περιθώρια να αγοράσεις και κάποιο άλλο βιβλίο από τα πολλά που βγαίνουν στις μέρες μας και επιθυμείς να αποκτήσεις!
Το βιβλίο της Ειρήνη είναι έτοιμο! Πέρα από το περιεχόμενο , είναι γεμάτο και από τους κτύπους της καρδιάς της, όταν το έγραφε! Γεμάτο από τις προσδοκίες της για επιτυχία! Το βιβλίο περιμένει …, λες και βρίσκεται πάνω σε ένα νοητό «όχημα» έτοιμο να ξεκινήσει! Περιμένει εμάς για το πρώτο κατευόδιο , προς τις καρδιές των ανθρώπων!
Να ευχηθώ και εγώ ! Καλοτάξιδο νάναι Ειρήνη!
Να πετύχει την αφύπνιση που επιδιώκει η ιστορία του, σαν μια «προσφορά» από την αληθινή ηρωίδα προς την κοινωνία, για λιγότερα θύματα γυναίκες-πεταλούδες- έως καθόλου, ο επιθυμητός στόχος!
Εύχομαι και εσύ Ειρήνη να νοιώσεις ότι προσδοκείς, ότι επιθυμείς, ανάλογη και η ευχή προς του ς παράγοντες που το στηρίζουν της Ελληνικής Πρωτοβουλίας, που χωρίς αυτούς δεν θα υλοποιείτο!
Ευχαριστώ και όλους εσάς για τη προσοχή σας!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου