Χρύσα Μπαλαμπάνη
Η κριτική μου ή αλλιώς η γνώμη μου για το βιβλίο της ΕΙΡΗΝΗΣ ΦΡΑΓΚΑΚΗ " Η ΠΕΤΑΛΟΥΔΑ ΤΗΣ ΝΥΧΤΑΣ" που διάβασα σε δύο μόλις μέρες μην μπορώντας να το αφήσω από τα χέρια μου!!!
Μια φορά κι έναν καιρό ήταν ένα ευτυχισμένο κοριτσάκι η Μάγδα. Τα μάτια της ατένιζαν με χαμόγελο και αισιοδοξία το μέλλον της και το σκίρτημα της καρδιάς της ήρθε να σκεπάσει τα όνειρά της. Πόσο μπορούν όμως τα όνειρα να κρατήσουν και η χαρά να μετατραπεί απότομα σε εφιάλτη σε μια στιγμή? Πόσο γρήγορα μπορεί να ανατραπεί όλη σου η ζωή παρασέρνοντας σε στην κόλαση που δεν διάλεξες? Μήπως ήταν όνειρο και το πρωινό φώς του ήλιου σκορπίσει κάθε κακό μακριά? Μα όχι .Τα σύννεφα ήρθαν για να σκεπάσουν για πάντα τον δικό της καθαρό ουρανό.
Αγάπη, πίστη, ελπίδα, χαρά, ελευθερία ψυχής και ένα χέρι να κρατηθεί ήταν όλα κι όλα όσα ζητούσε. Μα όσοι πέρασαν από την ζωή της ξέσκισαν με νύχια και με δόντια την ψυχή της και το κορμί της κομματιάζοντας ότι αθώο υπήρχε βαθειά φωλιασμένο μέσα της.
Ένα απέραντο κενό η καρδιά της .Άδεια τα συναισθήματα της ,άδειο και το βλέμμα της όπως χανόταν στα λευκά μονοπάτια του μυαλού και της ηρωίνης .Ένα τίποτα όλη της η ζωή. Δεν έβρισκε λόγο για να ζήσει ,λόγο για να ξεφύγει, χέρι για να κρατηθεί ακόμη κι όταν της το άπλωσαν δεν είχε καμιά ουσία πλέον γι΄αυτήν.
Ζητούσε την ελευθερία της ψυχής της παντού. Ακόμη και με λάθος τρόπο και σε λάθος ανθρώπους. Ένα λάθος άλλωστε δεν ήταν κι αυτή? Ή τουλάχιστον έτσι πίστευε. Η ζωή στάθηκε πολύ σκληρή μαζί της κι εκείνη να πληρώνει καθημερινά τα λάθη ποιών άραγε?
Θα καταφέρει η Μάγδα να ξεφύγει από τους δαίμονες που την κυνηγούν? Θα καταφέρει να λυτρώσει την ψυχή της? Θα βρει την ελευθερία που τόσο αναζητούσε απεγνωσμένα? Θα αφήσει τα δάκρυα να τρέξουν στο πρόσωπό της αφήνοντάς τα συναισθήματά της επιτέλους να ξεχυθούν? Θα ανοίξει την καρδιά της για να βρει γαλήνη η θα συνεχίσει το ταξίδι της πιο βαθειά στη κόλαση που ήδη βρισκόταν?
Ένα σκληρό μυθιστόρημα βγαλμένο μέσα από την ζωή με αληθινούς χαρακτήρες μας οδηγεί σε δρόμους βρώμικους φθοράς και αφθαρσίας .Δρόμους που ενώ ξέρουμε πως υπάρχουν δεν θέλαμε ποτέ να μάθουμε ποιος και γιατί βαδίζει σε αυτούς. Ένα μυθιστόρημα που πρέπει να μας ανοίξει τα μάτια και να μας κάνει να αναρωτηθούμε όλοι εάν και πόσο έχουμε συνεισφέρει εμείς σαν άνθρωποι σε αυτόν τον σκληρό κόσμο που ζούμε.
Συγχαρητήρια στην συγγραφέα Ειρήνη Φραγκάκη για το βιβλίο που έγραψε και που μέσα από τα μάτια της ηρωίδας της αλλά και από τα δικά της μάτια κάναμε ένα ταξίδι στην σκληρή πραγματικότητα. Εύχομαι να μας έδωσε ένα γερό μάθημα .
Ειρήνη μου εύχομαι καλοτάξιδο το βιβλίο σου και ένα μεγάλο ευχαριστώ μέσα από την καρδιά μου για αυτό το μοναδικό σκληρό ταξίδι και τα μαθήματα που μου έδωσε.
Η κριτική μου ή αλλιώς η γνώμη μου για το βιβλίο της ΕΙΡΗΝΗΣ ΦΡΑΓΚΑΚΗ " Η ΠΕΤΑΛΟΥΔΑ ΤΗΣ ΝΥΧΤΑΣ" που διάβασα σε δύο μόλις μέρες μην μπορώντας να το αφήσω από τα χέρια μου!!!
Μια φορά κι έναν καιρό ήταν ένα ευτυχισμένο κοριτσάκι η Μάγδα. Τα μάτια της ατένιζαν με χαμόγελο και αισιοδοξία το μέλλον της και το σκίρτημα της καρδιάς της ήρθε να σκεπάσει τα όνειρά της. Πόσο μπορούν όμως τα όνειρα να κρατήσουν και η χαρά να μετατραπεί απότομα σε εφιάλτη σε μια στιγμή? Πόσο γρήγορα μπορεί να ανατραπεί όλη σου η ζωή παρασέρνοντας σε στην κόλαση που δεν διάλεξες? Μήπως ήταν όνειρο και το πρωινό φώς του ήλιου σκορπίσει κάθε κακό μακριά? Μα όχι .Τα σύννεφα ήρθαν για να σκεπάσουν για πάντα τον δικό της καθαρό ουρανό.
Αγάπη, πίστη, ελπίδα, χαρά, ελευθερία ψυχής και ένα χέρι να κρατηθεί ήταν όλα κι όλα όσα ζητούσε. Μα όσοι πέρασαν από την ζωή της ξέσκισαν με νύχια και με δόντια την ψυχή της και το κορμί της κομματιάζοντας ότι αθώο υπήρχε βαθειά φωλιασμένο μέσα της.
Ένα απέραντο κενό η καρδιά της .Άδεια τα συναισθήματα της ,άδειο και το βλέμμα της όπως χανόταν στα λευκά μονοπάτια του μυαλού και της ηρωίνης .Ένα τίποτα όλη της η ζωή. Δεν έβρισκε λόγο για να ζήσει ,λόγο για να ξεφύγει, χέρι για να κρατηθεί ακόμη κι όταν της το άπλωσαν δεν είχε καμιά ουσία πλέον γι΄αυτήν.
Ζητούσε την ελευθερία της ψυχής της παντού. Ακόμη και με λάθος τρόπο και σε λάθος ανθρώπους. Ένα λάθος άλλωστε δεν ήταν κι αυτή? Ή τουλάχιστον έτσι πίστευε. Η ζωή στάθηκε πολύ σκληρή μαζί της κι εκείνη να πληρώνει καθημερινά τα λάθη ποιών άραγε?
Θα καταφέρει η Μάγδα να ξεφύγει από τους δαίμονες που την κυνηγούν? Θα καταφέρει να λυτρώσει την ψυχή της? Θα βρει την ελευθερία που τόσο αναζητούσε απεγνωσμένα? Θα αφήσει τα δάκρυα να τρέξουν στο πρόσωπό της αφήνοντάς τα συναισθήματά της επιτέλους να ξεχυθούν? Θα ανοίξει την καρδιά της για να βρει γαλήνη η θα συνεχίσει το ταξίδι της πιο βαθειά στη κόλαση που ήδη βρισκόταν?
Ένα σκληρό μυθιστόρημα βγαλμένο μέσα από την ζωή με αληθινούς χαρακτήρες μας οδηγεί σε δρόμους βρώμικους φθοράς και αφθαρσίας .Δρόμους που ενώ ξέρουμε πως υπάρχουν δεν θέλαμε ποτέ να μάθουμε ποιος και γιατί βαδίζει σε αυτούς. Ένα μυθιστόρημα που πρέπει να μας ανοίξει τα μάτια και να μας κάνει να αναρωτηθούμε όλοι εάν και πόσο έχουμε συνεισφέρει εμείς σαν άνθρωποι σε αυτόν τον σκληρό κόσμο που ζούμε.
Συγχαρητήρια στην συγγραφέα Ειρήνη Φραγκάκη για το βιβλίο που έγραψε και που μέσα από τα μάτια της ηρωίδας της αλλά και από τα δικά της μάτια κάναμε ένα ταξίδι στην σκληρή πραγματικότητα. Εύχομαι να μας έδωσε ένα γερό μάθημα .
Ειρήνη μου εύχομαι καλοτάξιδο το βιβλίο σου και ένα μεγάλο ευχαριστώ μέσα από την καρδιά μου για αυτό το μοναδικό σκληρό ταξίδι και τα μαθήματα που μου έδωσε.
συγχαρητήρια καλή μου Ειρήνη! καλή επιτυχία!
ΑπάντησηΔιαγραφήΣ' ευχαριστώ πολύ Λαμπρινή μου!!!!Την καλημέρα μου με αγάπη!!!
ΑπάντησηΔιαγραφή