Ε ναι λοιπόν

Ε ναι λοιπόν.
Αυτές οι εικόνες διαδραματίζουν την καθημερινή πραγματικότητα μιας μητέρας όταν έρχεται το βράδυ -και όχι μόνο-.
 Μιας γυναίκας που δουλεύει οικειοθελώς από το πρωί μέχρι το βράδυ -κι ας είναι λειτούργημα αυτό που κάνει- χωρίς να ανταμείβεται από πουθενά κι από κανέναν.
"Έλα μωρέ"  σου λένε,"τι κάνεις εσύ κι έχεις και παράπονα;Όλη μέρα σπίτι είσαι και το ξύνεις.Δεν έχεις και κανένα μαλάκα πάνω απ' το κεφάλι σου να σε πρήζει"
Άντε ν' αποδείξεις ότι δεν είσαι ελέφαντας αλλά έχεις τη μνήμη του και θα θυμάσαι μια ζωή αυτά τα λόγια.
Από τα άγρια χαράματα να σηκωθείς καλή νοικοκυρά,να προλάβεις να πιεις έναν έρμο καφέ στην απόλυτη ησυχία και χωρίς να σ' ενοχλήσει ουδείς γιατί τέτοια ώρα όλοι κοιμούνται τον ύπνο του δικαίου.
Ποιος να καταλάβει άραγε ότι αυτός ο ρημαδοκαφές είναι απόλυτη ανάγκη να υπάρξει για να χαλαρώσει τα τεντωμένα νεύρα αυτής της γυναίκας που κοπιάζει και φροντίζει τους πάντες και τα πάντα σ' αυτό το σπίτι.
Ποιος να καταλάβει ότι αυτή η ρημαδοώρα είναι κλεψιμέiκη από τον ύπνο σου που τον έχασες γιατί δεν έχεις άλλη νεκρή ώρα μέσα στην ημέρα που δεν θα σε φωνάξουν μαμά ή με τ' όνομά σου για να εξ-υπηρετήσεις.
Κι έρχεται η ώρα των παιδιών και του συζύγου που τα μεν θέλουν το γάλα τους ο δε πασάς τον καφέ του.Κι αντί να κουνήσει τον κώλο του να βοηθήσει με τα παιδιά έχει και την απαίτηση να του τον ετομάσουν.
Ε αι σιχτίρ.Αφού είπαμε κυρά μου,εσύ είσαι όλη μέρα στο σπίτι και το ξύνεις.Αυτός τρέχει στη δουλειά για να 'χεις εσύ να τρως και να κοιμάσαι.
Καλά να πάθεις έρμο ζωντανό που αντί να τρέχεις στα τσακίδια κι εσύ να φέρεις κανα φράγκο στο σπίτι κάθεσαι στην καναπεδάρα σου κι απολαμβάνεις τα ελέη του πασά.
Εμ δεν φταίει κανένας άλλος.Είναι που βρήκες σπάγγο εργοδότη και δεν σε πληρώνει κατακαημένη δουλάρα.Καλά να πάθει η κούτρα σου που κάνει όλα τα γούστα του.Ζώον,ε ζώον.Κι έχεις κι απαιτήσεις να σε καταλαβαίνουν.
Δουλειές;Τι ν' τούτο ρε;;;;;; Κουράζεσαι από τις δουλειές;;;;
Αλλά ρε μαναράκι,εσύ έχεις μάθει το κόλπο.Σφυράς σε σκούπα,σφουγγαρίστρα και ξεσκονόπανο και τα κάνουν μόνα τους.Διατάζεις το τσουκάλι και το φαί είναι μέχρι και σερβιρισμένο στο τραπέζι απ' τη φοβέρα που το βρήκε από τις γαιδουροφωνάρες σου.
Τα παιδιά δεν τα διαβάζει κανένας.Έρχεται η επιφοίτηση του Αγίου πνέυματος και τα μαθαίνουν καλέ...μα τι λες τώρα!
Αμ το άλλο.Πως ξυπνάει αυτή η σεξοβόμβα μέσα σου είναι άλλο πράμα.Που να τη βρεις εσύ την κούραση και δεν μπορείς να του κάτσεις;
Απίκο,ατάκα κι επιτόπου ρε βούρλο.
Σκασμός τώρα και θα έρθει ο σούπερμαν να σου μάθει κι άλλες τεχνικές για να τρέχεις πιο γρήγορα.Μη σε προλάβει ο χάρος ρε,όχι τίποτα άλλο.Γιατί έτσι που πας σε βλέπω να τον ανταμώνεις γρήγορα.
Αφιερωμένο στη μάνα (αυτή ξέρει) άσε που μπορεί να βρεθούν κι άλλες στην πορεία που δεν ήξεραν αλλά έμαθαν ;-)
Ειρήνη Φραγκάκη
15/03/2012

2 σχόλια:

  1. Είπα να αφήσω μία πρώτη καλησπέρα κι από δω και να σου πω πως χάρηκα που σε γνώρισα - αλλά μάλλον ήρθα σε λάθος timing! Άσε, θα τα πούμε κάποια άλλη στιγμή που θα 'σαι πιο ήρεμη!

    ;)

    Υ.Γ.: Α, να μην το ξεχάσω: την Μυστική σου Ζωγραφιά την είδες φαντάζομαι ε;

    http://stixo-mythia.blogspot.com/2012/03/blog-post_13.html

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Γιώργο καλημέρα κι από ΄δω!Σ' ευχαριστώ και σε καλωσορίζω στο "σπίτι" μου!
    Οι αναρτήσεις δεν εχουν άμεσα σχέση με την ψυχολογία μου :-)
    Μάλλον επηρεάστηκες από το κείμενο αλλά ουδεμία σχέση έχει με τη πραγματικότητα,τουλάχιστον όχι την δικιά μου :-)
    Είδα την ανάρτηση και σ' ευχαριστώ πάρα πολύ για το χώρο που μου έδωσες και τις αναρτήσεις που θα ακολουθήσουν γιατί όπως είπες κι εσύ,θα έχει και συνέχεια!
    Την καλημέρα μου και μια όμορφη Κυριακή να περάσεις!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή