Ζωή μου...

Αγάπα μου είπαν κάποτε...
Κι εγώ δεν είχα καταλάβει τι...
Νόμιζα πως θα ήταν εύκολο μα τελικά δεν ήταν...
Κι ήρθε, ήρθε η ώρα που μου το βροντοφώναξε η ζωή...
ΑΓΑΠΑ ΜΕ αν θες να ζησεις...
Κι έζησα...
Αγάπησα...
Έδωσα...
Πόνεσα..
Μα...πήρα κι όλας..
Γιατί μου το ξεπλήρωσε..της έδειξα υπομονή και σεβασμό...
Της έδωσα το χρόνο που χρειαζόταν για να δει την αλήθεια μου..αυτή στα λόγια μου,αυτή στις πράξεις μου...
Κόκκοι άμμου ο χρόνος που πέρναγε κι εγώ να τον μαζεύω έναν έναν...να μην χάσω τίποτα γιατί δεν ήξερα..
Έμαθα..
Κι είμαι ευτυχισμένη παρ' όλα τα λάθη..
Τις φουρτούνες..
Το ουράνιο τόξο ερχόταν μετά από κάθε καταιγίδα κι εγώ εκεί..στην άκρη του να μαζεύω όλους τους θησαυρούς..για να μην χάσω..και δεν έχασα..
Ζήσε κι αγάπα..και δεν θα χάσεις!!!!!

Ε.Φ.
9/01/2012

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου