Το κατηγορώ μου!!!

Με τράβηξε κοντά σου η αλήθεια που μου ‘ταζες,
με κράτησαν μέχρι και σήμερα τα ωραία λόγια που έλεγες…
Τι κρίμα… όλα μέσα μου, μου φωνάζουν πως δεν ήταν τίποτα άλλο παρά ένα ψέμα…
Στέκομαι δίπλα στο ποτάμι των τύψεων και δακρύζω για το κακό που έκανα στον εαυτό μου..
Για την αθωότητα που για ακόμη μια φορά με κυρίευσε στο όνομα του έρωτα..
Και μένω να μετρώ τα λάθη μου, τα κατηγορώ που μόνο εμένα βαραίνουν, κανέναν άλλον..
Και το ποτάμι θέλει να με πνίξει…
Εγώ και μόνο εγώ είμαι υπεύθυνη για το κακό που σε άφησα να μου προκαλέσεις…
Γι αυτόν τον τόσο πόνο που νιώθω μέσα μου…
Έμεινα μισή…
Όχι, δεν θα σε κατηγορήσω για το δικό μου λάθος…
Εσύ έκανες μια χαρά τη δουλειά σου, πέτυχες αυτό που ήθελες κι ας με ρώταγες κάθε τόσο τι θέλω εγώ… κι ας έλεγες πως πάνω απ’ όλα μετράει αυτό που θέλω εγώ… τελικά, το δικό σου πέρναγε κι εγώ το ζώον δεν το έβλεπα…
Τώρα το είδα μα είναι αργά!
Είμαι άξια της μοίρας μου γιατί… σ’ αγαπώ…
Γιατί σ’ αγάπησα πραγματικά…
...τουλάχιστον σ’ αυτή τη σχέση ένας από τους δυο ήταν πέρα για πέρα αληθινός…

Ειρήνη Φραγκάκη
19/04/2011